Headlines

Indren is een band die bestaat uit twee donkere, duistere heren die de cultuurhistorische achtergrond van hun eigen regio bezingen, de brede regio rond de Italiaanse Alpen. Ze doen dit al sinds 2019. In 2020 zag een demo het levenslicht en in 2022, ook via Naturmacht Produktions, kwam dan de eerste langspeler Of Time And Autumn Leaves. Duskborn is de opvolger. Waarom je je als Italiaan dan toch tot C. Nordlandson laat omdopen, op artistiek vlak wel te verstaan, is me een raadsel maar ook niet iets waarover ik moet oordelen.Lees verder ›

Violator is een old school thrashmetalband uit Brazilië. Muzikaal vertonen ze de nodige overeenkomsten met bands als bijvoorbeeld Dark Angel, Exodus, Kreator, Morbid Saint en Vio-Lence. En dat is op zich best opmerkelijk, omdat deze vijf bands stuk voor stuk uit de jaren tachtig - de hoogtijdagen van de thrash - afkomstig zijn (Exodus zelfs ietsje eerder, meen ik), terwijl het viertal uit Brasília pas in 2002 het levenslicht zag en in 2006 zijn debuutalbum Chemical Assault uitbracht. Ach, niets mis mee als je inspiratie vindt in namen die wellicht je muzikale voorbeelden zijn geweest, toch?Lees verder ›

Ik denk dat het het Vlaamse Noordkaap was dat in het jaar 1996 een nummer maakte over een satelliet genaamd Suzy. Waarom schrijf ik dit? Het Poolse Nihilvm zoekt ook een connectie met iets in de kosmos. Nee, het zal dan wel geen cirkelende satelliet zijn maar iets anders. Iets dat veel groter, breder en dieper is. Iets wat decennia, zo niet eeuwen, ja misschien zelfs nog veel langer geleden ervoor zorgde dat wij als mensen dichter stonden bij alles wat er zich in en uit de kosmos naar ons toe bewoog. Ben ik nu te filosofisch bezig? Het zou zomaar eventjes kunnen.Lees verder ›

Bok, een wat zonderling éénmansproject uit Amstelveen, komt met Mors Gregis en dat is de opvolger van Metastasis Dei. Die release uit 2024 kan je best bijzonder en speciaal noemen. De fysieke versie, een tape, die ik in mijn klauwen geduwd kreeg, ziet er niet alleen uniek uit maar is ook op muzikaal vlak uniek te noemen. Dertien exemplaren waren er maar van. Deze werd eigenhandig met behulp van knip en plakwerk in elkaar gestoken. De tape werd aangeleverd met extracten gescheurd uit de Bijbel, namelijk Psalm 66, 67 en 68. Heerlijk toch. Nu krijg ik via de geijkte kanalen zowaar de opvolger in mijn tengels, iets wat ik eigenlijk al vermoedde dat dat ging gebeuren.Lees verder ›

Ik noem het een schande dat ik dit Belgische blackmetalcollectief nog niet heb weten draaien op mijn tafel. Lvthn's eerste album dat in 2016 uitkwam via Fallen Empire Records, Eradication Of Nescience is me ontgaan, maar collega Al Foet gelukkig niet. Er bleken al heel wat demo's en ook splits met onder andere Lluvia en Häxenzjirkel te circuleren ook. Ja, noem het maar een driedubbele schande dat ik deze niet gehoord. Gelukkig is er nu plaat twee en komt die via het Duitse Amor Fati Productions: een label gekend voor kwaliteit.Lees verder ›

De band Månegarm is een vaste gast bij Zware Metalen. We bespreken de albums van deze Zweden al sinds 2003 en zitten ondertussen aan de elfde review. Månegarm lanceerde eind augustus de elfde langspeler, maar wij deden er ook een compilatie en mogelijk één van de beste EP’s ooit bij,…Lees verder ›

In 2023 leerde ik dit Zweedse Jord voor het eerst kennen en dit door Tundra te beluisteren. Hun eerder melodische, atmosferische black metal kon mij wel bekoren. Het bleek goed doordacht en prima uitgewerkt maar naarmate die plaat vorderde waren er steeds minder verrassingen te horen en net dat hield me wat tegen om meer punten op de teller te zetten. Misschien brengt dit Emellan Träden, plaat nummer vier voor dit drietal, wel weer nieuwe inzichten.Lees verder ›

Er lopen op deze draaiende, ronde aardbol heel wat mensen ongestraft rond. Ik kan er, en jullie waarschijnlijk ook, direct een tientasl opsommen. Misschien is het nodig dat we de Canadese metalcoreformatie Unpunished eventjes op hen loslaten. Wat denken jullie? Is de EP Echoes Of History hier een goed instrument toe?Lees verder ›

Ik noem het bijzonder en toch ook wel gek dat dit uit Bangor, Pensylvannia afkomstige viertal Profane Elegy nu al komt met een promopakket met daarin alle nieuws omtrent de volwaardige opvolger van het in 2023 verschenen When All Is Nothing. Dit Herezjarcha komt immers pas, in eigen beheer dan nog, uit in januari 2026. Het zal wel één of andere stunt wezen, niet? Zo denk ik er toch over.Lees verder ›

Oude muziek in een nieuw jasje, u aangeboden door de fijne mensen van Zwaertgevegt. Throne of Time is een band met rusteloze ziel Daan Bleumink (Hellevaerder, Duindwaler, Infantry) als constante factor. In 2015 bracht hij als Throne of Time, samen met gitarist/vocalist Dennis Onsia (Dystopia), de EP Emptiness uit. Drie jaar later verscheen Emperor of the Universe, met Rene Meijer (Hellevaerder) als bassist. De in totaal negen nummers van die EP’s zijn opnieuw opgenomen (met Luuk Stemers (Hellevaerder, Infantry op bas) en verschijnen, aangevuld met nieuwe nummers, op deze compilatie die we eigenlijk gewoon als debuutalbum kunnen beschouwen. Zwaertgevegt heeft het geheel op tape geknald.Lees verder ›

Soms is het een dilemma of je een band een review schenkt op een site die toch wel gericht is op metal. In het geval van het Finse Auri is dat nog niet het geval geweest, maar doorheen de jaren doemde de naam van dit project toch wel vaker op. Een bijkomende reden om deze band toch even te bespreken, is dat we er wat kopstukken uit het bekende Nightwish in terugvinden, zoals bezieler Tuomas Holopainen en zijn echtgenote Johanna Kurkela, die het ooit nog maakte tot in de finale van het songfestival. Zij worden bijgestaan door Troy Donockley, eveneens actief binnen Nightwish. De mooie harmonie en de droomlandschappen zijn er zeker ook bij Auri, maar de metal is compleet afwezig. Progfolk dan maar, om het kind een naam te geven.Lees verder ›

Zouden de bandleden in Gjallarhorn's Wrath regelmatig op de Ramblas in Barcelona rondlopen? Of hebben ze elkaar daar ergens in 2023 ontmoet? Ik zou het niet weten. Wat wel geweten is, is dat dit vierkoppig black/deathmetalcollectief getekend werd voor hun eerste album, The Silver Key, door Non Serviam Records. De muziek die de band brengt zou ergens het midden moeten houden tussen en hou je vast, Mgla, Gaerea, SepticFlesh en Dimmu Borgir. Tja, dan heb je het spectrum goed en breed beschreven in mijn ogen.Lees verder ›

Ik droom meestal niet zozeer over dr. Grey. Oeps het is Gray, kijk me er toch even over. Nochtans is er wel een link tussen deze Amerikaanse, uit Chicago, Illinois afkomstige band Dreams Of Gray en de medische wereld. De heer Rivera is immers een collega van me. Hij is weliswaar huisarts en in de Verenigde Staten van Amerika maar een band is meteen gesmeed. Zeker ook wanneer in het begeleidende schrijven dat de muziek van deze EP A Beginning vergezeld, wordt gesproken over invloeden van Opeth, In Flames en Dark Tranquility. Ik lees dat de collega ook nog graag naar Amorphis en Slayer geluisterd heeft, wie niet natuurlijk.Lees verder ›

Mjolne kennen we als drummer van Mactätus. Nu komt de brave man met zijn eerste soloplaat, Through Veils Of Time genaamd. Hij doet dit via ATMF. Van Mactätus hebben we sinds 2002 niks meer gehoord maar bij het snuisteren op het wereldwijde web zie ik dat, nog niet zo lang geleden, bijzonder oud materiaal van deze Noorse band werd heruitgebracht: het uit 1996 afkomstige Sorgvinter, en dit samen met even oud materiaal van een andere band, Imperium.Lees verder ›