Headlines

Een blackthrash-eenling uit Griekenland, de heer Panos Hliopoulos doet het op deze debuutplaat allemaal zelf, zoals we wel vaker zien. Voor dit Caelum et Infernum heeft hij wel wat hulp gekregen van ene Greg Barlas en ene Kerveros. Dit Infernal Throne laat blackthrash horen op een manier die fans van Bathory, Venom, Celtic Frost, Goatwhore en Darkthrone zou moeten aanspreken, aldus de promo. Nou, het zal mij benieuwen...Lees verder ›

Het Duitse Craving is totaal nieuw voor mij. Dat wordt dus onbevooroordeeld luisteren, de band checken middels de biografie en het internet. En dan wordt al snel duidelijk dat Call Of The Sirens geen album is geworden wat op een regenachtige woensdagmiddag bij het jassen van de piepers in elkaar is gezet. Nee, er is goed over de muziek, teksten en artwork nagedacht.Lees verder ›

'De aanhouder wint.' Dat motto kan je toch wel plakken op de Duitsers van Varg, want hoewel we al meer dan tien jaar hun platen bespreken, viel het eigenlijk nooit écht in goede aarde bij onze recensenten. Daar denkt Napalm Records duidelijk anders over, want na Zeichen staat ook Ewige Wacht bij hen in de schijnwerpers. Het zal wel met contract te maken hebben, maar het is best wel interessant dat Varg alle nieuwe nummers een tweede keer opgenomen heeft met grootmachten uit andere bekende bands zoals Rotting Christ, Ektomorf, Korpiklaani of Christopher Bowes van Alestorm. Het lijkt wel alsof ze dit keer écht willen onderstrepen dat ze erbij horen. Is dat ook zo?Lees verder ›

Als Gentenaar kan ik toch niet anders dan het nieuwe album van de eveneens Gentse band Fire Down Below recenseren. De band heeft sinds zijn in eigen beheer uitgebrachte debuut Viper Vixen Goddess Saint uit 2016 al een behoorlijke reputatie in stonerland. Ook buiten de Belgische grenzen. Energieke optredens op Desertfest en Alcatraz zijn daar niet vreemd aan. Voor mij blijven ze toch de band die in augustus 2021 het lokale Bruudruusterrockfestival in Oostakker (deelgemeente van Gent) wakker schudde met een orgie aan decibels. Decibels die zwaar werden versterkt door een knoert van een onweer dat net dan voor bakken water en een extra lichtshow zorgde. De tien moedige toeschouwers die de zondvloed trotseerden, waaronder deze jongen, kregen zo een privéconcert, maar met gevaar voor eigen leven.Lees verder ›

Taubrą is een nieuwe band. Nu weliswaar niet helemaal. De band bestaat uit gerenommeerde artiesten uit verschillende andere bands uit Noorwegen en Zwitserland. Als ik bijvoorbeeld Aara vermeld dan gaat bij de meeste mensen toch al een blackmetalbelletje rinkelen. In Taubrą spelen drummer J. en gitarist/bezieler van de band B.. Beiden zijn ook actief in Aara. Beide individuen hebben voor het knotterend basgebeuren T. aangetrokken (ex-Chotzä, Malphas) en voor de zang R. (Ilhalung, Legiones). Dit viertal heeft een occulte blackmetalvariant ontwikkeld en laat op Therizo, het debuutalbum, meteen horen waarvoor men voor staat.Lees verder ›

The Grand Crescendo is het tweede album van de Israelische progressieve metal-/rockgroep Obsidian Tide uit Tel Aviv. Het debuut Pillars of Creation verscheen in 2015, maar is niet door onze zware webzine gerecenseerd. De volwaardige langspeler die ons nu moet verrassen neemt maar liefst tweeënzestig minuten van uw tijd in beslag. Moet op zich kunnen voor een progressieve metalband is mijn eerste gedachte. Lange, uitgesponnen nummers vol met interessante hooks blijven zelfs na vele luisterbeurten interessant genoeg. Daarvan zijn meer dan voldoende voorbeelden.Lees verder ›

Het Australische Night Legion debuteerde in 2017 met een naar zichzelf genoemd album. Vervolgens duurde het tot begin 2023 alvorens er twee singles van de opvolger Fight Or Fall werden uitgebracht. Wat de vijf heren in de tussentijd hebben uitgespookt, blijft vaag maar afgelopen zomer markeerde de release van het tweede album.Lees verder ›

Zinderende Portugese depressieve doomblack. Tja, dat is een hele mond vol om dit Axioma van Lacrau aan te duiden. Het betreft het debuut van de in 2019 opgerichte band. Er ging dus nogal wat tijd overheen, voordat het eerste plaatwerk het levenslicht zag.Lees verder ›

Je ziet het nog wel eens voorbij komen, projecten die ontstaan zijn tijdens de pandemie. Er was eindelijk tijd omhanden om allerlei uitgestelde projecten en plannen vorm te geven. Slow Wake uit Cleveland is zo’n band. Gitaristen Dan Simons en Matt Merchant waren al jaren vrienden en hadden plannen ooit iets te doen. Na een aantal jamsessies besloten de mannen de koe bij de horens te vatten en werk te maken van hun ideeën. Een paar jaar later is er nu deze plaat Falling Fathoms , die uitgebracht wordt door het Italiaanse Argonauta records.Lees verder ›

Laster, een trio van eigen bodem met als uitvalsbasis Utrecht en ver daarrond, bestaande uit leden van Freja, Willoos, Nusquama, Silver Knife en nog zo vele andere bands, is altijd al een beetje een geval apart geweest. De heren combineren sinds 2012 typische blackmetalelementen met alles wat hen interesseert uit andere genres zoals jazz, rock, shoegaze en artpop en voegen daar naar eigen smaak nog wat post-blackmetalelementen aan toe. Muzikaal is het een geheel eigen reis, een reis die ze verderzetten met Andermans Mijne na Het Wassen Oog in 2019 via Prophecy Productions uitgebracht te hebben.Lees verder ›

Klak! Dat is het geluid dat er te horen is wanneer mijn onderste rij voedselmalers de bovenste exemplaren na een krappe zesenhalve minuut weer ontmoeten en daarmee het gapende gat in mijn gezicht doen sluiten. Wat is hier in satansnaam gebeurd? Wel, het eerste nummer is zojuist afgelopen van de nieuwe plaat van Kaunis Kuolematon. Wat een waanzinnige opening van dit nieuwe album Mielenvalta. Finse melodische death-doom in optima forma, daar valt je de bek wel even van open!Lees verder ›

Yes! Vijf jaar na het uitbrengen van The Scythe of Cosmic Chaos komt het langverwachte vervolg van de deathmetalband Sulphur Aeon uit, met als release datum 13 oktober 2023. Toen ik dit album in de promotielijst zag twijfelde ik geen seconde en gaf me direct op om de nieuwe plaat te horen en te recenseren. Ik ben erg onder de indruk van het eerdere materiaal van deze Duitse band. De plaat heeft de titel Seven Crowns and Seven Seals meegekregen. Met mijn aanmelding probeer ik ook een beetje mijn nieuwsgierigheid te bevredigen daar ik gewoon niet te lang kan wachten om de digipak en deluxe boxversie te ontvangen die ik direct in de preorder heb gezet bij Ván Records. Ik ben nog niet van de vinyl dus die laat ik schieten. Daar komen ook verschillende versies van uit en ik kan me voorstellen dat de afbeelding van de hoes er prachtig uit komt te zien op LP-ormaat.Lees verder ›

Falistra staat gecategoriseerd als een etherisch duister muzikaal duo. Hierbij maken de bandleden ook gebruik van ambient. Ada en Onanet vonden elkaar in 2021 en besloten om samen delicate en intieme muziek te maken. Geen zware metalen dus, maar uitgesponnen klassiek geaarde taferelen waarin ook veel ademruimte zit. Over de gehele linie is dit niet zo duister als dat we in eerste instantie vermoeden. Maar wat is het dan wel?Lees verder ›

Power metal uit Duitsland! Toch wel één van de betere locaties voor dit metalgenre, naar mijn bescheiden mening. Het is tenslotte Duitsland waar deze legendarische namen vandaan komen: Gamma Ray, Helloween, Edguy en Blind Guardian. En voor een ietwat nieuwere generatie is er ook nog Powerwolf, Mob Rules, Avantasia en nog vele anderen. En wat heeft dat gemeen met Primal Fear, vraag je je misschien wel af? Zanger Rolf Scheepers heeft ook zijn bijdrage geleverd bij Gamma Ray, Helloween en Avantasia. Kruisbestuiving noemen ze dat, toch? Hoe dan ook, de band is terug met het nieuwe album, genaamd Code Red: een oproep aan en een mededeling over de maatschappij.Lees verder ›

Bergrizen is de zoveelste (black)metalband uit het in oorlog verkerende Oekraïne. Een eenmansband met Myrd'raal als geestelijk vader. We lezen terug dat de titel van dit album Orathania eigenlijk de poëtische naam voor het land Oekraïne is. Het is inmiddels het zesde album van de band, sinds het vijftien jarig bestaan waarbij nieuwe en oude blackmetalelementen met elkaar worden verweven. Zoals verwacht is dit dan ook een folkloristische variant met veel eerbetoon aan het land en zijn regio's. Er worden dan ook maar liefst twaalf nummer gevangen in een tijdbestek van "slechts" zevenendertig minuten. In de beginfase horen we tijdens de eerste nummers vooral heel veel ambient, soundscapes en sfeer terug. Het is dan ook (te) lang wachten op de eerste "uitbarsting", die er uiteindelijk pas komt wanneer Tavria Grace aanvangt.Lees verder ›