The Grand Crescendo is het tweede album van de Israelische progressieve metal-/rockgroep Obsidian Tide uit Tel Aviv. Het debuut Pillars of Creation verscheen in 2015, maar is niet door onze zware webzine gerecenseerd. De volwaardige langspeler die ons nu moet verrassen neemt maar liefst tweeënzestig minuten van uw tijd in beslag. Moet op zich kunnen voor een progressieve metalband is mijn eerste gedachte. Lange, uitgesponnen nummers vol met interessante hooks blijven zelfs na vele luisterbeurten interessant genoeg. Daarvan zijn meer dan voldoende voorbeelden.
En wanneer Clandestine Calamities met voortstuwende ritmes en proggy gitaarriffs aanvangt, horen we al gelijk dat deze band goed heeft geluisterd naar de grote(re) jongens in het genre. Ik noem een Dream Theater, Leprous, maar zeker ook een band als Soen. Naast een mooi zuiver stemgeluid horen we al snel ook een stevige grunt terug, wat de afwisseling natuurlijk ten goede komt. Het begin van Beyond is daardoor ook direct behoorlijk sterk! De hakkende gitaarriffs zetten direct de toon, maar maken daarna snel plaats voor het gepolijste stemgeluid. De overgangen tussen de passages met metal en de cleane stukken zijn wel groot, maar het geheel is goed uitgedacht. En wanneer de band ervoor kiest om de vocalen tezamen in te zetten ontstaat er wel degelijk iets bijzonders. Naar het einde toe kiest Obsidian Tide ervoor om eens lekker progressief te gaan jammen, wat met name door het afwisselende drumwerk goed uitpakt. Men moet het niet gaan overdrijven, maar tot nu toe is dit binnen de kaders van het gebodene wat mij betreft wel geoorloofd.
The Invasion on Paradise is in de basis een rustig nummer met ruimte voor gitaarsolo’s en de zuivere zangstem, totdat de beuk er tegen de derde minuut weer ingaat. Het kabbelt daarna een beetje voort, waardoor het lijkt alsof de band nog een beetje zoekende was. Het stevige gedeelte wordt opnieuw geherintroduceerd waardoor het nummer tegen het einde nog een opleving kent. Met de songtitel HALO CRVSHER, in caps-lock nota bene, verwachten we een steviger muziekstuk. Dat is wel wat we in de beginfase te horen krijgen in de vorm van opzwepende drums, ruwere gitaarriffs en licht dramatische zang die al snel door de stevige grunt wordt vergezeld. Allerlei up-tempo variaties doen daarna hun intrede om zo uiteindelijk toe te werken naar een vlammende stevige passage. Maar u weet inmiddels dat de band ook weer wat verkoeling zoekt en dit kunstje meermaals toepast. Het is niet zozeer werken naar een totale climax toe, maar juist van een kortstondige climax naar een moment van bezinning of progressieve(re) passage.
Alsof het allemaal nog niet genoeg is mogen we ons opmaken voor het lange The Field of Reeds: Part I – Far from the Sun, Part II – The Riverbed, Part III – Paradise of Deceit. Zoals u kunt zien aan de titel een nummer opgedeeld in drie stukken. Die duren tezamen maar liefst dertien en een halve minuut duren! Het vierde gedeelte is dan weer een separaat nummer, Miracles (The Field of Reeds part IV), dat meer dienst doet als akoestisch outro.
Ik ga niet teveel meer uitweiden over wat er allemaal tijdens deze laatste zestien minuten te horen valt. Het enige wat ik er nog over kwijt wil, is dat het in het verlengde ligt van de rest van de plaat. En daarmee is The Grand Crescendo een groots, dynamisch en erg degelijk album geworden. De progressieve metal is het element dat het beste bevalt, maar de softere passages zorgen voor afwisseling, waarbij met name de heerlijke cleane vocalen centraal staan.
Score:
82/100
Label:
Eigen beheer, 2023
Tracklisting:
- Clandestine Calamities
- Beyond
- The Invasion on Paradise
- HALO CRVSHER
- The Undying Flames
- The Field of Reeds: Part I – Far from the Sun, Part II – The Riverbed, Part III – Paradise of Deceit
- Miracles (The Field of Reeds part IV)
Line-up:
- Shachar Bieber – Bas, vocalen
- Erez Nadler – Drums
- Oz Avneya – Gitaren, vocalen
Link: