escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Plaguestorm uit Argentinië heeft al twee volwaardige albums op zijn conto. Nu komt deze éénmansband met een EP getiteld Empty Eyes waarop amper drie nummers op verzameld staan, goed voor zo een kwartiertje muziek. Noble Demon Records is de platenboer van dienst en niet om te grappen doch voor mij op heden een nobele onbekende wat eigenlijk niet zou mogen. Dit platenlabel werd immers opgericht door mensen die het klappen van de zweep kennen en werken/gewerkt hebben bij Nuclear Blast en Napalm Records. Op de roster staan er toch een paar interessante bands.Lees verder ›

De Spaanse heren van Angelus Apatrida krijgen, voornamelijk door enkele uitstekende live optredens, steeds meer naamsbekendheid. Aftermath is toch alweer het achtste album van de band en is de opvolger van het album dat in Spanje de nummer één positie wist te bereiken: Angelus Apatrida ("/ˈan-je-lus - a-ˈpa-tri-da/").Lees verder ›

De babbelaars van Osmium – de zwaarste podcast in het Nederlands – worden een dagje ouder en hebben daardoor steeds minder trek in vooruitstrevende of vernieuwende muziek. Geen verrassing dus dat ze besluiten om de metalen coverset van Helmut Lotti bij te wonen in Weert. In deze aflevering staan Pim en Niels niet alleen uitgebreid stil bij de danspasjes, setlist en zangkwaliteit van de natural born entertainer, maar ook het bruisende cultuuraanbod, functionele muntenautomaat en overzichtelijke indeling van De Bosuil wordt gefileerd. Het blijkt het ultieme recept voor een onvergetelijke concertavond.Lees verder ›

Het Zweedse Soen zakte af naar het Oost-Vlaamse Sint-Niklaas en oorspronkelijk was enkel voorzien dat fotografe Tessa Verstraete namens Zware Metalen aanwezig zou zijn. Het toeval wilde nu echter dat recensent Maud last minute door vrienden was meegevraagd. Dan kon er toch ook wel een recensie geschreven worden? Toch? Vooruit dan maar, want een band als Soen verdient nu eenmaal onze volledige aandacht! Bij deze dus: Biebob Concerts presenteert in De Casino Sint-Niklaas de Memorial Tour van Soen, met in het voorprogramma Molybaron en Terra. Zware Metalen was erbij en was naar goede gewoonte uw ogen en oren ter plaatse.Lees verder ›

Wat gebeurt er met de oude leren zetel als oma komt te overlijden? Wat gebeurt er met die zetel als die dan nog eens ergens in een oude hut in het noord-oosten van Finland blijkt te staan? De twee heren - voor mij en menig anderen vermoedelijk onbekend - van Noitila, besloten erg minimalistisch hun plaat getiteld Langennut net daar op te nemen. Van de oude zetel van oma maakten ze de basdrum, de akoestische gitaarpartijen namen ze gewoon buiten in het bos op en verder geen gedoe. Dat wil zeggen: gewoon drie basic microfoons en hop, opnemen maar. Zonder metronoom, gewoon op het gevoel.Lees verder ›

Opererend vanuit Zweden komt dit Jord - wat gewoon Aarde betekent - met zijn derde album, Tundra. De vorige twee platen Sol (2021) en Måne (2022) kwamen nog uit via Northern Silence Productions terwijl de nieuwe plaat komt via het Nederlandse Hammerheart Records. Waar de band nog niet zo lang geleden gewoon een éénmansband bleek te zijn, is dat nu niet meer het geval. Jörgen, bandleider, heeft twee trawanten gevonden. Wie deze dan ook moge wezen is me toch onduidelijk en ook in de meegeleverde informatiesheet vind ik maar weinig informatie terug.Lees verder ›

Tijd voor een dubbele dosis video’s. We schakelen over van 12 naar 24 video’s, you know why. Hier zijn achtereenvolgens Kaunis Kuolematon, Laster, Judas Priest, Nocturna, ONI, Wargasm, The Infernal Sea, Spiritbox, Austrian Death Machine, Angra, Alkaline Trio, Lifesick, Crypta, Kalmah, Author & Punisher, Beartooth, Temperance, Helga, Jigsore Puzzle, Ektomorf, Edge of Forever, Firewind, F.K.Ü en Fleshworks.    Lees verder ›

Motorpsycho live is een lange, intense luisterbeurt. Voor vertrek teken je in op een krachttoer langs diverse genres, met respectvolle kwinkslagen richting verleden, een vrijgeleide voor improvisaties en omleidingen buiten de gebaande paden. Niet iets, dus, voor diegenen met de aandachtsspanne van de spreekwoordelijke goudvis (die daarmee ongetwijfeld tekort wordt gedaan). TikTok-cineasten, blijf-binnen-je-bubblers of mono-metaalhoofden treffen we dan ook niet aan, vrijdagavond 13 oktober 2023 in de uitverkochte Doos van Pandora (TivoliVredenburg). Hier en nu wordt ruim gedacht, hoog gevlogen en de diepte in gemusiceerd. We nemen de tijd, Motorpsycho en wij, en we ervaren dat we, psychedelisch/folksy/hard rockend en jazzend onszelf verliezen in de tijd en het aanstekelijke, bij vlagen avontuurlijke spel van Noorwegens Best Bewaarde Geheime Wapen Tegen de Middelmatigheid. Onze fotograaf Ruben Verheul ging er helemaal in op, maar stuurt nog wel dit verslag terug naar de Zware Planeet. En beantwoordt, en passant, die ene, steeds terugkerende hamvraag: Wie drumt er vandaag namens Motorpsycho?Lees verder ›

Het Poolse Mānbryne laat met zijn tweede langspeler black metal horen die thematisch gezien over de dood en het geloof gaat. Om nog preciezer te zijn, de titel van dit album laat zich vrij vertalen als "over de twijfel en de last van het geloof". Interregnum: O próbie wiary i jarzmie zwątpienia is een wat lijfelijke titel en zal dus thematisch ook wat verder doorvoeren dan ik hier kan beschrijven. Bovendien is mijn Poolse taalkennis niet van een dergelijk niveau dat ik zomaar alles hier in woorden tot uitdrukking kan brengen. Volstrekt irrelevant ook, want vocalist S. spuwt zijn teksten met een rotvaart over de nummers heen. Wanneer u de taal dan niet machtig bent, kunt u daar dan het best maar van genieten. Geen sinecure voor eenieder, wel voor de gemiddelde blackmetalfan.Lees verder ›

Mijn eerste kennismaking met het Poolse Dopelord moet een jaar of tien geleden geweest zijn. Ik hoorde Addicted to Black Magick en was meteen verkocht. Sindsdien staat deze band hoog op mijn lijst met favorieten. De band is in 2010 opgericht in Lublin, Polen, waar de vier bandleden samen op de universiteit zaten. Ze deelden een gezamenlijke interesse voor klassieke cultfilms, 70-erjaren rock, het occulte en een bepaalde magische plant.Lees verder ›

Het tweede album voor Patriarchs In Black is het hier te recenseren werk. Het debuut werd reeds door collega Michiel Hoogkamer uitvoerig beschreven. Reach for the Scars is slechts één jaar oud en nu dient de opvolger zich al aan. Het is duidelijk dat de twee heren (Johnny Kelly en Dan Lorenzo) voldoende inspiratie hebben om een dertiental nummers op My Veneration ten gehore te brengen. En evenals op de voorganger heeft het tweetal ook de hulp in geroepen van een keur aan bassisten en vocalisten.Lees verder ›

Collega Joris schreef in 2019 een recensie over The Far Star, het tweede album van de Portugezen achter Apotheus. Hij was met een waardering van 75 punten gematigd positief, als ik dat zo mag noemen. De mengeling van stijlen en de niet altijd goed te plaatsen grunts waren de genoemde obstakels. Het is duidelijk dat deze vier heren progressieve elementen mixen met wat deathmetalcapriolen, zonder daarbij al te bruut uit de hoek te komen.Lees verder ›

Dit Rzeczpospolita laat zich simpelweg als Republiek vertalen. Het is tekstueel een aanklacht tegen het huidige stevige regime in het (te) geïsoleerde land. En potverdomme nog, wat mogen wij als luisteraars blij zijn met een dergelijke aanklacht. Niet alleen vanwege het feit dat deze mijns inziens legitiem is, neen er is veel meer dan dat. Dit is in de basis heerlijke springerige hoempapa (black)metal, vermengd met wat gothic- en industrial invloeden. Het opzetten van deze plaat zorgt er dan ook voor dat ik wel degelijk even terug in de tijd kan, al zij het een tikkeltje minder woest. De nostalgie slaat evengoed wel ferm toe hoor.Lees verder ›

Sonische extremiteit, de wereld gaat ten onder, Sprengkopf is gearriveerd. Het gelijknamige debuutalbum van een anonieme bende uit Singapore. Wat krijgen we voorgeschoteld? De promo zoekt de gelijkenissen met Watain, Marduk en Immortal. Ik hoor vooral een stevige lading war-metal. Zo vangt Sprengkopf vanaf het begin aan met sirenes tijdens The Time of the End, We Embrace! Wat er daarna volgt laat zich raden, althans wanneer u onderstaande video aanklikt...Lees verder ›

I Am on Tour 2023 doet het idyllische Drachten aan met vandaag maar liefst vier bands op de affiche, die door Zware Metalen aan een concertreview worden onderworpen. Het is een bont gezelschap. Zo is er RYUJIN, voorheen GYZE. Ik zat nog een Youtubevideo te kijken waarin Ryoji Shinomoto uitlegt waarom de band op 1 januari 2023 de naam wijzigde. De reden? De oude naam was moeilijk uit te spreken. RYUJIN rolt gelukkig van de tong. De band speelt melodieuze metal en mag de avond aftrappen. De band die het publiek daarna mag vermaken heet Eleine, een Zweedse symfonische metalband. De heidense Finnen van Ensiferum mogen nog hun strijdliederen ten gehore brengen, alvorens Peter Tägtgren met zijn industriële Pain de avond tot een hoogtepunt moet brengen.Lees verder ›

Een blackthrash-eenling uit Griekenland, de heer Panos Hliopoulos doet het op deze debuutplaat allemaal zelf, zoals we wel vaker zien. Voor dit Caelum et Infernum heeft hij wel wat hulp gekregen van ene Greg Barlas en ene Kerveros. Dit Infernal Throne laat blackthrash horen op een manier die fans van Bathory, Venom, Celtic Frost, Goatwhore en Darkthrone zou moeten aanspreken, aldus de promo. Nou, het zal mij benieuwen...Lees verder ›

Het Duitse Craving is totaal nieuw voor mij. Dat wordt dus onbevooroordeeld luisteren, de band checken middels de biografie en het internet. En dan wordt al snel duidelijk dat Call Of The Sirens geen album is geworden wat op een regenachtige woensdagmiddag bij het jassen van de piepers in elkaar is gezet. Nee, er is goed over de muziek, teksten en artwork nagedacht.Lees verder ›

'De aanhouder wint.' Dat motto kan je toch wel plakken op de Duitsers van Varg, want hoewel we al meer dan tien jaar hun platen bespreken, viel het eigenlijk nooit écht in goede aarde bij onze recensenten. Daar denkt Napalm Records duidelijk anders over, want na Zeichen staat ook Ewige Wacht bij hen in de schijnwerpers. Het zal wel met contract te maken hebben, maar het is best wel interessant dat Varg alle nieuwe nummers een tweede keer opgenomen heeft met grootmachten uit andere bekende bands zoals Rotting Christ, Ektomorf, Korpiklaani of Christopher Bowes van Alestorm. Het lijkt wel alsof ze dit keer écht willen onderstrepen dat ze erbij horen. Is dat ook zo?Lees verder ›

D’n elfde van d’n elfde is in Zuid-Nederland vooral bekend omdat die datum ieder jaar de start van carnaval betekent. Wie die wanklanken niet kan verdragen of voor zij die vooral behoefte hebben aan een flinke bak herrie, die kunnen terecht in Noord-Holland. Daar staat weer een nieuwe editie van Herrie Festival op het programma namelijk. Een dag vol met vele soorten metal op de karakteristieke, gezellige muzieklocatie Hal25…Lees verder ›