Een Peruaanse solo-artiest met de naam Guido Jeri zit achter dit Alpha Lyræ. Woonachtig in Londen weliswaar, begeeft de muzikant zich met zijn muziek op de scheidslijn ergens tussen deathdoom en progrock/metal. Het zelf getitelde debuut is een conceptuele verhandeling over de toewijding aan zijn dochter en de uitdagingen voor de volgende generaties in zijn algemeenheid, zo lees ik in de bijgesloten promobeschrijving. Dit maakt het naast een persoonlijk werk, tegelijkertijd ook een introspectieve beleving.
Dit debuut bestaat uit een zestal nummers, die tesamen ruim veertig minuten van uw tijd in beslag nemen. Wanneer we dan kijken naar de gemiddelde speelduur van de echte nummers onderling, dan kan men op voorhand al inschatten dat het hier om lang uitgesponnen doom gaat met veel ruimte voor op- en afbouw. Tijdens de opener Criterion die al acht minuten duurt, komt dat direct aan de oppervlakte, maar eigenlijk gedurende het opvolgende October Lux met het relatief zachte begin nog veel meer. De post- en shoegazenuances liggen er vrij dik bovenop. Op vocaal gebied is er sprake van een behoorlijk veelzijdige invulling, zo ontwaren we onder andere zuivere zang en een ietwat geknepen gruntschreeuw. De instrumentale invulling heeft daarbij mijn voorkeur, voornamelijk omdat ik de vocalen niet over de gehele linie apprecieer. Het is een type grunt dat bij mij gewoon niet helemaal lekker in het gehoor ligt. De zuivere vocalen zijn al een stuk beter, doch nergens echt grensverleggend. Het titelnummer kent dan nog wel de sterkste momenten als u het mij vraagt.
Score:
68/100
Label:
Eigen beheer, 2024
Tracklisting:
- Criterion
- October Lux
- Alpha Lyræ
- Pillars of Wisdom
- H.I
- Deus in Te
Line-up:
- Guido Jeri – Vocalen, gitaren, bas
Link: