Alpha Lyræ – Alpha Lyræ

Een Peruaanse solo-artiest met de naam Guido Jeri zit achter dit Alpha Lyræ. Woonachtig in Londen weliswaar, begeeft de muzikant zich met zijn muziek op de scheidslijn ergens tussen deathdoom en progrock/metal. Het zelf getitelde debuut is een conceptuele verhandeling over de toewijding aan zijn dochter en de uitdagingen voor de volgende generaties in zijn algemeenheid, zo lees ik in de bijgesloten promobeschrijving. Dit maakt het naast een persoonlijk werk, tegelijkertijd ook een introspectieve beleving.

Dit debuut bestaat uit een zestal nummers, die tesamen ruim veertig minuten van uw tijd in beslag nemen. Wanneer we dan kijken naar de gemiddelde speelduur van de echte nummers onderling, dan kan men op voorhand al inschatten dat het hier om lang uitgesponnen doom gaat met veel ruimte voor op- en afbouw. Tijdens de opener Criterion die al acht minuten duurt, komt dat direct aan de oppervlakte, maar eigenlijk gedurende het opvolgende October Lux met het relatief zachte begin nog veel meer. De post- en shoegazenuances liggen er vrij dik bovenop. Op vocaal gebied is er sprake van een behoorlijk veelzijdige invulling, zo ontwaren we onder andere zuivere zang en een ietwat geknepen gruntschreeuw. De instrumentale invulling heeft daarbij mijn voorkeur, voornamelijk omdat ik de vocalen niet over de gehele linie apprecieer. Het is een type grunt dat bij mij gewoon niet helemaal lekker in het gehoor ligt. De zuivere vocalen zijn al een stuk beter, doch nergens echt grensverleggend. Het titelnummer kent dan nog wel de sterkste momenten als u het mij vraagt.

 
Pillars of Wisdom fungeert dan vervolgens als kort akoestisch intermezzo om zo het tweede gedeelte van de plaat in te luiden. Het langste nummer H.I gaat dan vervolgens van start met ditmaal gedubbelde vocalen, traag, maar afwisselend drumwerk en bijpassende wat groezelige riffs. Het geheel weet mij echter niet volledig mee te krijgen, ondanks de fijne lead zo net voor de vijfde minuut. En dan steven ik toch zo langzamerhand af op een plaatwerk waarvan ik in eerste instantie geen verwachtingen had. Dat moet je immers bij een debuut nooit – al teveel – hebben, denk ik dan maar. De reden is gelegen in het feit dat een album je ook wel eens niet volledig in een bepaalde stemming of in zijn greep kan krijgen. Of de muziek weet bij mij niet de juiste snaar te raken, terwijl dat helemaal niet voor u hoeft te gelden. Het wat meer klassiek georiënteerde Deus in Te is dan tot slot nog wel een aardige poging om dit debuut stijlvol af te sluiten. De veelvuldig gebruikte zuivere zangstem is stilistisch gezien toch wel de beste keuze wanneer het gaat om dit soort afwisselende – soms vrij dromerige – muziek.

Score:

68/100

Label:

Eigen beheer, 2024

Tracklisting:

  1. Criterion
  2. October Lux
  3. Alpha Lyræ
  4. Pillars of Wisdom
  5. H.I
  6. Deus in Te

Line-up:

  • Guido Jeri – Vocalen, gitaren, bas

Link: