Headlines

Soms dan ben ik mijn collega-redacteuren dankbaar, of anderszins erkentelijk vanwege een bepaalde inspanning, extra tip, beschouwing of iets van dien aard. Zij brengen mij wat extra's bij aangaande muzikale uitspattingen over de bij mij nog onbekende bands. Ik hoop die dienst aan het lezerspubliek op mijn beurt dan ook weer door te geven. Voor wat het waard is. Maar vandaag is er een andere reden waarom ik mijn collega's extra apprecieer. En dat is wel het feit dat er van Hulder al diverse recensies zijn verschenen met een uiteenzetting voor wat betreft de historie en de klanken van deze band.Lees verder ›

Een van de meest memorabele optredens van Helldorado 2018 was zonder twijfel dat van het Italiaanse duo The Devils. Vanuit het podium, dat tevens diende als boksring, vulden zij de zaal met een gore dosis rock ’n roll die uit zijn voegen barstte van de bronstigheid. Deze geiligheid werd nog versterkt door het feit dat ze optraden gekleed in lederen priester- en nonnenkostuums.Lees verder ›

Seltsame Erden, een Duits trio, brengt via het Mexicaanse Chaos Records de eerste plaat Gedankentempeln uit. Bijzonder kan je dat volgens mij wel noemen. De drie heren steken zo maar de plas over en leggen hun lot in de handen van een label ver van hun uitvalsbasis. Kan geen kwaad natuurlijk want zie hier, uw geliefde webstek is erin geslaagd zijn hand te leggen op de erg verzorgde promo van dit blinkende ronddraaiende hebbeding.Lees verder ›

Een regen van kots is misschien wel de minst smakelijke soort regen. De man achter Drunk Thrasher, ene Instigator, weet er alles van. Hij heeft er zelfs de naam van zijn EP aan gewijd. Op deze plaat doopt hij zijn luisteraars in een braaksel dat hij Primitive Alcoholic Necro Thrash Metal heeft genoemd. Doe uw paraplu alvast maar open, want dit gaat spetteren.Lees verder ›

Komt deze band nu uit Portugal of niet? Ik beschik immers ook over informatie dat het om een internationaal gezelschap zou gaan met vertakkingen in Griekenland, Turkije en inderdaad Portugal. Tja, wie zal het me zeggen waar dit Azzaya gehuisvest is? Volgens de Portugese platenboer Prophetical Productions is het Portugal. Wel dan zijn we klaar. Of toch niet? Zijn er nog onduidelijkheden? Voor I Begin, want zo heet de tweede plaat van deze band, trommelde bandbrein Gabriel Resende Warmann twee collega's gitaristen op voor wat sessiewerk. Zijn dat ook de gozers op de meegeleverde bandfoto? Het zou zo maar kunnen. Iets wat wel duidelijk is, is de muziekstijl van deze band en misschien moet ik dan ook maar gewoon van daaruit vertrekken.Lees verder ›

MooM kwam ik een jaar of twee geleden op het spoor tijdens een kansloze avondsessie op YouTube. Je kent het ongetwijfeld: liggend als een aardappelzak op de bank zonder enkele missie gewoon lukraak wat muziekvideo's aanklikken en je laten leiden door het algoritme dat altijd naadloos lijkt aan te sluiten bij je wansmaak. Zo begon ik bij Nickelback (standaard vertrekpunt), zat ik twee pilsjes later te kijken naar een Metallica drumcover gespeeld met dildo's en kwam ik vervolgens uit bij het altijd vermakelijke kanaal van het Tsjechische grindcorefestival Obscene Extreme. Aldaar zag ik een gaaf optreden van het Israëlische MooM dat mij dermate bijgebleven is, dat de naam anno 2024 meteen een belletje deed rinkelen. Sludgy fastcore / powerviolence mét een vocaliste, gemaakt door een band uit fucking Israel? Hoe stoer wil je het hebben dan!Lees verder ›

Ik wist het, of beter geschreven, ik dacht het nog. Toen ik keek naar de titels op dit album van het Franse blackmetalgezelschap Aeterna Tenebrae, genaamd Anima Mortalis Ars Perpetua, dacht ik bij mezelf: "Die korte, krachtige, ietwat beschrijvende songtitels doen me aan een andere Franse band denken". En verrek, kijk nu toch. Heb ik toch wel gelijk. Dit Aeterna Tenebrae is een drietal. In dat trio spelen twee bekende heren: BC en Erroaik. En waar kennen we die van? Ja juist, van Léthifère. Een band die eerder een EP en album uitbracht via hetzelfde label als Aeterna Tenebrae, met name Ancestrale Production. De wereld, en zeg en schrijf maar gerust de blackmetalwereld, is toch klein.Lees verder ›

Na het uiteenvallen van de band Inferus Dei begonnen gitarist Daniel Sirotski en drummer Istvan Timmermans aan de vooravond van de coronacrisis in 2019 samen de band Sea of Consciousness. Het debuut is een conceptalbum met als thema de beslommeringen des levens, gebaseerd op persoonlijke ervaringen van Sirotski. Het was pas in 2022 dat er een stabiele line-up werd gevonden, door de inbreng van de andere bandleden Bionda Honings, Stefan Gerritsen en Jeroen Koorn. Het zelfgetitelde debuut omvat een mix van progressieve en technische death metal. De band benaderde eigenhandig Zware Metalen met de vraag of wij misschien het debuut van een recensie konden voorzien. En u weet het inmiddels wel: producten van eigen bodem zetten we graag eens, zo objectief en eerlijk mogelijk, in de schijnwerpers.Lees verder ›

Soms krijg je een album voorgeschoteld dat zo pijnlijk middelmatig is. Ik weet dat de albumhoes een gigantische rode vlag is, maar hey, eigen schuld als je blind naar bands luistert, Michiel. Gelukkig staan er op deze langspeler slechts zeven nummers van dit vijftal uit Chattanooga, Tennessee. De band zelf hoopt Limp Bizkit te combineren met Alter Bridge en Seether. En de band ziet dat zeker niet verkeerd. Als je Alter Bridge van wish.com bedoelt toch.Lees verder ›

Af en toe ben ik wel eens in voor een potje ongecompliceerde, doch fijne old-school death. Dit Hongaarse Mephitic Grave zou dan zomaar eens een band kunnen zijn die ik voor mijn plezier even opzet. Maar dan meer onder het mom: even hard hoofdschudden om het hoofdschudden. Het moet en het kan met dit nieuwe Dreadful Seizures, het tweede album van deze vuillakken. Bij Zware Metalen komt het plaatje met een speelduur van vier-en-dertig minuten als eerste werk voorbij.Lees verder ›

Wat doe je als bij een van je beste vrienden kanker wordt geconstateerd? Hoe ga je om met het verlies van iemand die je dierbaar is? Vægtløs probeert dit soort vragen te beantwoorden op AFTRYK, dat alleen nummers bevat over mensen die dicht bij de band stonden en die zijn overleden of aan een dodelijke ziekte hebben geleden. Hierbij richt de band zich op de kwetsbaarheid en de openheid die ontbreekt in de muziekscene, maar ook in de maatschappij in zijn algemeenheid. Het leven is vluchtig en kwetsbaar, Vægtløs tracht een brug te vormen tussen emotionele angst die ten grondslag ligt aan het feit dat alle schoonheid uiteindelijk zal sterven en de helende kracht die gevonden kan worden in muziek, als ware een catharsis.Lees verder ›

Een Australische band die zijn inspiratie haalt bij de bands Fear Factory, Static-X, Muse en Tool. Moderne metal zogezegd, ofwel, zoals de band zelf in de promo benoemt, een nieuwe stroming van zwaardere alternatieve muziek. The Journey is de tweede EP van de band die enkel Tom Lee Christen als bandlid en bezieler heeft. Hij spreekt wel over een band, maar andere leden van Dreamworm kan ik niet terugvinden.Lees verder ›