Brainstorm – Plague of Rats

Duitsers hebben geen gevoel voor humor. Ze graven enorm diepe kuilen op de Nederlandse stranden. Ze houden zich keurig aan de regels, hebben behoefte aan vastigheid en zijn altijd stipt op tijd. En als het op voetbal aankomt, ben je ervan verzekerd dat je het winnende doelpunt in de laatste minuten nog tegen kunt krijgen. Ze eten graag meters braadworst (met zuurkool en mosterd) en op de Duitse Autobahn – zonder algemene snelheidsbeperking – kun je je helemaal uitleven.

Nou, knikker die vooroordelen maar overboord; flauwekul natuurlijk. Duitsers zijn echt niet zo autoritair en arrogant als maar wat vaak wordt beweerd, ze zijn echt wel eens te laat en er zijn er meer dan genoeg die niets met een strakke orde en structuur hebben. Hmm, zou het misschien wel eens zo kunnen zijn dat veel van de Duitse mentaliteit gewoon prima aansluit bij wat we hier ook gewend zijn? Alleen… Hoe staat het met de Deutsche Gründlichkeit dan? Dat is toch geen premature vooringenomenheid, maar een waarheid als een koe?

Efficiënt, gedegen, beproefd… Het gaat allemaal op voor het veertiende album van het uit Heidelheim (Duitsland) afkomstige Brainstorm: Plague of Rats. De band is sinds 1989 actief en doet dat met een muzikale aanpak en grondslag die in de loop der jaren niet heel erg veranderd is. In de beginaren helde de band meer naar de heavy metal en klonk het wat intenser, wat zwaarder. Op de meer recentere albums pakt de mix van heavy metal en Duitse power metal net even wat melodieuzer en lichter uit, zonder dat het vijftal daarbij het muzikale verleden helemaal los laat. Wie Brainstorm kent, weet dat bepaalde kenmerken eigenlijk op elk album wel terugkomen. En dat is nu niet anders. Hoewel dat mogelijks betekent dat je op voorhand enigszins kunt voorzien wat je te wachten staat en enige verrassing uitblijft, houdt het anderzijds ook in dat je verzekerd bent van herkenbaarheid. En zorgt dat niet juist voor een vertrouwd en betrouwbaar gevoel? Zie je wel? Toch die Deutsche Gründlichkeit!

Op Plague of Rats komen we de sleutelelementen van Brainstorm – pakkende refreinen, melodie en warme vocalen – weer volop tegen. Alle nummers zijn open, direct en liggen makkelijk in het gehoor. Ze worden gedragen door aanstekelijke refreinen en de stuwende ritmes en/of onweerstaanbare melodielijnen van de immer betrouwbare gitaartandem Torsten Ihlenfeld en Milan Loncaric. Daarnaast laat een keyboard geregeld van zich horen. Dan weer voegt het wat symfonische elementen toe aan diverse nummer (Beyond Enemy Lines, Garuda, The Shepherd Girl), terwijl het op een track als Crawling de dragende kracht van het nummer is. En dan is er natuurlijk nog die andere, zeer bepalende factor voor hoe Brainstorm overkomt: de krachtige, melodieuze stem van Andy B. Franck. Vocale gastbijdragen zijn er van Leaves’ Eyes zangeres Elina Sirala, die het tweede couplet in Your Soul Lingers In Me voor haar rekening neemt, en voor zanger Alexander Krull (Atrocity, Leaves’ Eyes), die met een donkere brul wat zwaarte toevoegt aan From Hell.

Net als op het uit 2003 afkomstige Soul Temptation, toen met het nummer Shiva’s Tears, put de band inspiratie uit de Hindoestaanse cultuur. Op Plague of Rats keert de fascinatie voor de Indiase cultuur en mythologie in twee nummers terug. Garuda (Eater of Snakes) gaat over een hindoeïstische godheid: deels mens, deels vogel. Mythes over Garuda zijn wijdverbreid in het zuiden van Azië. Wist je bijvoorbeeld dat Indonesië en Thailand het wezen zelfs als nationaal symbool hebben? En hoe heet de nationale luchtvaartmaatschappij van Indonesië?

The Shepherd Girl (Gitagovinda) beschrijft de liefdesrelatie tussen de hindoegod Krishna, zijn echtgenote Radha en de gopis, de herdersmeisjes. Het komt uit de Gitagovinda, een werk gecomponeerd door de 12e-eeuwse hindoeïstische dichter Jayadeva. Maar daar blijft het dan ook bij. Of durf je nu te beweren dat titels als False Memories, Masquerade Conspiracy en Crawling ook uit de Indiase mythologie komen?

De band komt op Plague of Rats het sterkst naar voren als een nummer wat zwaarder is aangezet en/of het tempo omhoog gaat. Beyond Enemy Lines en Masquerade Conspiracy zijn hoogtepunten op het album. Al komt de band met False Memories en The Shepherd Girl (Gitagovinda) ook melodieus sterk over. En ook een mid-tempo nummer als The Dark Of Light weet te boeien. En zie Crawling na één of twee keer luisteren maar eens uit je gehoorkanalen te krijgen. Is de conclusie dat je op Plague of Rats geen slechte nummers tegenkomt, dan ook gerechtvaardigd? Zeker. De vraag of het er ook mee van doen heeft dat je op dit album, in tegenstelling tot andere albums van het vijftal, geen ballad tegenkomt, laat ik met plezier open.

Hoewel er vaak een negatieve gevoelswaarde aan de uitspraak ‘meer van hetzelfde’ hangt, kan ik meer dan voldoende dingen bedenken waar ik geen genoeg van kan krijgen. De stralende lach op het gezicht van mijn dochter? De eerste, welverdiende slok van een glas Octomore? De aangename geur die gepaard gaat met de eerste regenbui na een lange periode van warm en droog weer? Er zijn ongetwijfeld volop andere zaken te bedenken en jij kunt er voor jezelf vast en zeker ook een aantal noemen. Gaat dat misschien ook wel op voor het nieuwe album van Brainstorm? Ben je op zoek naar een heavymetalalbum dat de volledige lengte weet te boeien, en tegelijkertijd vertrouwd klinkt? Plague of Rats is aansprekend, vermakelijk en degelijk. Ik zei het toch? Deutsche Gründlichkeit!

Score:

80/100

Label:

Reigning Phoenix Music, 2024

Tracklisting:

  1. Beyond Enemy Lines
  2. Garuda (Eater Of Snakes)
  3. False Memories
  4. The Shepherd Girl (Gitagovinda)
  5. Your Soul That Lingers In Me
  6. Masquerade Conspiracy
  7. From Hell
  8. The Dark Of Night
  9. Crawling
  10. Curtains Fall

Line-up:

  • Andy B. Franck – Zang
  • Dieter Bernert – Drums
  • Torsten Ihlenfeld – Gitaar
  • Milan Loncaric – Gitaar
  • Jim Ramses – Basgitaar

Links: