Matavitatau zingt in het Latijn en de jaren ’90 Noorse black metal brengt dit vierkoppig collectief uit Gent, België heel wat inspiratie. Vandaar dat hun eerste release Numen Nescio hier nu voor me ligt, althans op digitale wijze. Een fysiek exemplaar is heden jammerlijk nog niet verkrijgbaar. Het mag toch als een huzarenstukje bestempeld worden dat deze band hun teksten in het Latijn brengt. Op een blauwe maandag, ergens in het begin van mijn muzikale carrière – en dan spreek ik over de periode 1995 – heb ik het eens in het oud Grieks trachten te doen. Niet simpel, kan ik je wel vertellen. Vandaar dat ik nog voor er één noot afgespeeld werd van dit Numen Nescio al mijn appreciatie wens over te brengen aan deze band.
Apovrasma, de bassist op dit album maakt ook deel uit van onder andere Bacht’n De Vulle Moane, een bijzonder eigenaardig expressief blackmetalgezelschap. Verder vind ik niet direct terug of de bandleden nog actief zijn in andere bands. Ik zou het zo ook maar eventjes gemist kunnen hebben natuurlijk.
Kijk, ik ga nu eens neig vervelend doen en geen linkje inbouwen naar één of ander kanaal waarop je deze demo, de eerste release van Matavitatau kan terugvinden. Typ maar gewoon lekker zelf. Een echte blackmetaladept is daar mijns inziens perfect toe in staat. Zo niet moet je maar ergens in een peuterspeelzaal blokken gaan stapelen met Rini.
Posse Mori start walsend en dreigend maar voor je het weet wordt er je een bijtende riff toegeworpen en wordt de snelheid wat opgevijzeld. De gorgelende eerdere diepe keelreutels brengen dan de Latijnse teksten aan. Het is allemaal stierlijk eenvoudig en niet al te moeilijk maar zo hebben we het nu en dan toch graag. Maatgewijs rammelt het lichtjes maar ook dat omhult de muziek met de nodige charme. Het fijnmazig licht dissonant tokkelwerk en de wandelende bas in Elicior Tenebris doen echt wel aan de Noorse grootheden uit de jaren ’90 denken. De vocalen van Θ mengen zich op een verbluffende wijze met de korzelige partijen. Het doet soms ook wat Pools aan. Denk bijvoorbeeld aan Königreichssaal of afgeleiden. In Mundo Casuro hebben de bandleden naast wat dissonant gitaarspel toch ook vlotjes een lekker melodietje weten te proppen. Het laatste nummer, Calcanda Semel Via Leti, brengt je via een gekende route recht naar de dood. Een route die geplaveid wordt met hobbelig drumwerk, dito gitaarspel maar wel weer bijzonder sterk vocaal werk.
Matavitatau is geen frisse nieuwe verschijning in blackmetalland. Dat moet natuurlijk ook niet. Het moet vies, vuil, ruw en rauw gebracht worden en dat heeft de band goed door. De Latijnse teksten geven nog een wat groezeliger randje aan de nummers die op dit eerste prima werk Numen Nescio verzameld staan.
Label:
Eigen beheer, 2025
Tracklisting:
- Posse Mori
- Elicior Tenebris
- Mundo Casuro
- Calcanda Semel Via Leti
Line-up:
- Θ – Zang
- Sparakter – Gitaar
- Apovrasma – Bas
- Loimos – Drum
Link: