Headlines

Hongersnood onder doodskisten is één van de grote problemen van deze wereld. Nobel als ze zijn, lost Coffin Feeder Big Trouble graag op en voorziet de lijkendozen tijdig van verse voeding. Hun eerste twee EP's bracht het Belgische lockdownproduct zelf uit. Dit debuutalbum ontdelven ze via Listenable Records. Met volk van Aborted, Leng Tch'e, When Plagues Collide en ja, zelfs Fleddy Melculy moeten we dit een supergroep noemen. Wie het gezelschap net als wij al enkele podia zag verpletteren en de EP's gehoord heeft, beseft dat die term in dit geval ook echt verdiend is. Of zouden hier toch grote problemen te melden zijn?Lees verder ›

'Iepers finest' is weer terug met nieuw materiaal! In maart had ik nog een gesprek met bassist Nico Degroote van Dudsekop over wederzijds inspireren, de harde dagdagelijkse realiteit van het moderne leven, het Vlaamse cynisme (al dan niet aan elkaar gelinkt…), de totstandkoming van het creatieve proces in deze band en uiteraard de fameuze platenkast(en) van de bandleden. Dudsekop is namelijk al eventjes niet meer “die nieuwe band van Josh Fury”, maar wel nog steeds een “ode aan de platenkast (vol black metal)”.Lees verder ›

Anglachel's Of Tuor, Idril And Their Departure From Gondolin is een dungeon synthproject opgericht door heren die ook actief zijn in de Griekse blackmetalband Elegos. Tevens zijn beide bandleden fan van het oeuvre van de heer Tolkien en beschrijfven ze op deze plaat de reis van Tuor en Idril na het verlaten van Gondolin. Nu, ik ben niet helemaal thuis toch niet tot in detail in de werken van Tolkien maar het staat natuurlijk buiten kijf dat de boeken heel wat inspiratie aanbieden voor menig kunstenaar en dus ook menig muzikant. Anglachel is in dit opzicht natuurlijk niet de enige band die zich op deze werken inspireert. Er zijn al veel bands gepasseerd en er zullen er vermoedelijk nog heel wat volgen want de schrijfsels van de heer Tolkien zijn natuurlijk tijdloos.Lees verder ›

Black en doom metal durven al eens de dood als onderwerp hebben. Soms als concept, dan weer bijna tastbaar. De lyrisch en muzikaal rijke geschiedenis van doom en black betekent dat intussen sprake is van een enorme diversiteit aan invalshoeken, zoals de zeer verschillende oorzaken die tot de dood kunnen leiden, de (on)zin ervan, of nog de brede scala aan emoties die ermee gepaard kunnen gaan; of het nu om haat, verheerlijking, droefenis of onmacht tot aanvaarding gaat. Toch zou ik de aanpak van Vergankelijk origineel durven noemen: de tweemansband concentreert zich op de weg van aftakeling die tot de definitieve terneerlegging leidt en zal dit de komende jaren uitwerken in een trilogie die respectievelijk de vergankelijkheid van de geest, het lichaam en de ziel zal behandelen. Verdwaald in het doolhof van mijn eigen Geest komt als EP van twee nummers ter voorbereiding van de bijna-klaar-zijnde eerste langspeler, De Geest, waarin de ziekte van Alzheimer centraal zal staan. Lees verder ›

Het Poolse Scrüda werd in 2021 opgericht. Een jaar later kwam de eerste demo uit. Eind 2024 verscheen er een split met de landgenoten van Garota en nu wordt het eerste album op de mensheid losgelaten. Hoewel het album slechts achttien minuten duurt wordt het wel gepresenteerd als een full-length. Misschien omdat er maar liefst tien nummers opstaan? De kortste daarvan (Swords) duurt precies een minuut, de langste (Frozen Heart) ruim twee.Lees verder ›

Het lijkt wel alsof de covidperiode het folkbedrijf Eluveitie goed te pakken heeft gehad. Zo komt in elk geval de band van Chrigel Glanzmann al jaren op mij over; als een vast merk dat je aankoopt en waarbij je weet wat je te wachten staat. Het moet echter gezegd worden dat de laatste plaat, Ategnatos, écht indruk wist te maken en misschien is het gewoon moeilijk om die glanstijd te evenaren. Die plaat stamt uit 2019 en dus krijgen we pas zes jaar later het vervolg met Ànv.Lees verder ›

Er wordt wel gezegd dat het in de hel naar zwavel ruikt. Zou het echt? Want hoezeer je je best ook doet aan zwavel te snuffelen of de lichtste zweem van geur ervan probeert te inhaleren, het gaat je niet lukken. De lucht ervan is met de neus niet waarneembaar; zwavel is geurloos! Toch is de associatie tussen de onderwereld en deze broze, licht ontvlambare stof ook niet bizar of curieus te noemen. Om zwavel wel te kunnen ruiken, moet het een verbinding aangaan. Als het niet-metaal, met een heldere gele kleur en het symbool S in het scheikundige periodiek systeem, die verbinding aangaat, is het ook meteen flink raak.Lees verder ›

Elke rechtschapen blackmetalfan herinnert zich nog het magistrale Avoda Zarah-album van het Italiaans/Poolse collectief Amalekim dat uitkwam via Avantgarde Music. Nu zijn de vier heren klaar met hun vervolg op dit album. Dit vervolg kreeg de titel Shir Hashirim mee. Opnieuw gebruiken de vier bandleden een Bijbelse metafoor om hun boodschap te brengen en delen ze hun acht nummers op in hoofdstukken alsof je een muzikaal boek aan het beluisteren bent.Lees verder ›

Na de dystopische toekomstbeelden uit het in 2021 verschenen New World Order, stellen de Nederlandse thrashers van Remain Untamed op hun nieuwe EP Pharmaceutical Madness evenzo dystopische uitwassen van de moderne maatschappij aan de kaak. En dat dat doen zij met het nodige venijn.Lees verder ›

Ik ben eens in mijn lijvig archief gedoken of ik geen tapes, cd's of zelfs vinyl-uitgaves kan terugvinden van deze Zweeds/Belgische blackmetalband Svartsyn. De band bestaat immers al sinds 1993 en dit Vortex Of The Destroyer is al wel weer plaat nummer elf voor Ornias, het enigmatische individu die zo wat alles zelf in de hand neemt binnen de band. Ik kan maar geen fysiek exemplaar uit mijn collectie opduikelen, daar moet toch wel een reden voor zijn. Welke? Daar ben ik nog niet helemaal achter, maar dat gebeurt vermoedelijk keihard gewoon vanzelf.Lees verder ›

Wednesday 13 heeft een nieuw album, genaamd Mid Death Crisis. Volgens de bijgevoegde promo is zijn doel om 'de massa te doden'. Tevens wordt aangeraden om uw brein bij de deur achter te laten. Bij Wednesday 13, met zijn kenmerkende horrorpunk, is het onduidelijk of je letterlijk of figuurlijk je brein bij de deur dient te parkeren. Beslist u zelf maar! In 2022 besprak ik voor Zware Metalen (het beste e-zine van de Benelux en ver daarbuiten) voorganger Horrifier, waar toch enige woorden over vielen. Zo kwamen termen als 'slappelulmuziek' en 'kinderlijk saai' voorbij. Niet mals voor een album dat uiteindelijk een 69/100 ontving. Achteraf bleek het ook een plaat die de weg naar de speler maar weinig wist te vinden.Lees verder ›

Verheerer, een viertal uit de regio Flensburg (Duitsland), komt ruim zes jaar na Monolith, trouwens een dijk van een enigmatische blackmetalplaat, met album nummer drie: Urgewalt. Vendetta Records is nog steeds de platenboer van dienst. Eigen aan dit Verheerer zijn de karakteristieke stem van de heer BST en het chaotisch, bij wijlen experimenteel aanvoelend, gitaarwerk. De nummers zelf kan je dan weer niet echt chaotisch noemen, want er zit altijd wel een goed te volgen rode draad in. Ik kom op bovenstaande hieronder nog wel even terug.Lees verder ›

The Great Sea is een duo waarvan ik het land van oorsprong zo maar eventjes niet direct kan terugvinden, maar ah kijk, het zou dan toch Duitsland zijn. Noble Art Of Desolation komt via AOP Records en dan weet je dat je vaak te doen hebt met black metal met een randje, een randje vol atmosfeer, gaze- of post-invloeden. JR (Long Distance Calling) en SH (Ordeal & Plight) zijn de twee multi-instrumentalisten die samen deze band vormen. Beide heren wensen die muziek te maken die de atmosfeer weergeeft wanneer je hoge toppen scheert en diepe dalen verkent. Maar ook wanneer je geconfronteerd wordt met de diepste dieptes van de zee. Lees verder ›

Supreme Void is een Poolse band die door platenmaatschappij Dolorem Records wordt omschreven als een jonge band. Het zal er vast vooral mee te maken hebben dat de band sinds 2023 onder deze naam door het leven gaat. Voorheen was deze namelijk gekend als Depravity. Als je dan enkel vanaf 2023 rekent, hebben we hier inderdaad met een jonge band van doen. Maar ga je daarmee niet voorbij aan het feit dat Depravity, weliswaar toen als tweetal en niet als drietal, al sinds 2016 aan de weg timmerde en in 2021 de EP End of Games uitbracht? Kun je als platenmaatschappij dan bij het uitbrengen van een nieuw album, Towards Oblivion in dit geval, het nog wel hebben over ‘het allereerste album’?Lees verder ›

Om maar eens een inkijkje te geven in de “range” van onze redactie: toen ik binnen de promoverdelingchat aangaf mijn oog/oor te hebben op de nieuwe Changeling reageerde een van mijn collegae (de oudere) terecht direct met “dat is Tom Geldschläger toch?” Een ander (de jongere) zei onder toevoeging van een aantal smileys: “Ik moest vooral denken aan Tingeling!”. Nou vooruit Hoogkamer, dat is misschien mild vermakelijk, maar wat moeten we daar verder mee? Jullie hebben gelijk ook. Ik zit hier eigenlijk gewoon wat uit te stellen, want hoe ga ik in hemelsnaam/helsnaam (kies zelf maar) in woorden uitdrukken wat eerder genoemde Tom hier met en op Changeling brengt?Lees verder ›