Headlines

Een EP met de titel Mauta Tala bereikt de burelen van Zware Metalen. Het is een uit Amerika afkomstig black/deathschijfje van eenmansband Sarpa. Het doel van deze EP is om een tweetal totaal verschillende nummers uit te brengen: een chaotische nummer en een wat meer rustiger nummer met duister randje, aldus de promo. Met een kortdurend intermezzo komen we dan op een speelduur van in totaal zesentwintig minuten uit.Lees verder ›

Vulgäre, Deutsche Hassmusik! Zo mag ik het horen. Het is de titel van de derde plaat van de drie Duitsers van Eisenkult. Drie? Ja we tellen de split met Atronos als volwaardig werk dus even niet mee. Zou op zich wel kunnen, want de heren spelen in Atronos, ook in Mavorim, in Asenheim of Totenwache. Tja, je weet hoe dat gaat in extreem metalland, we keren niet alleen voor de eigen deur en spelen wel eens vaker met anderen in andere bands. Ik pleeg dit wel eens eerder plagerig blackmetalinteelt te noemen. Iets wat op muzikale basis alvast geen kwaad kan, want erg vaak resulteert dit toch in uitmuntende plaatjes. Zo moet ook het Purity Through Firelabel gedacht hebben, want ze namen prompt deze heren onder de vleugels.Lees verder ›

Muziek en teksten gebaseerd op het werk van HP Lovecraft is natuurlijk niks nieuws binnen ons geliefde extreme genre. Ook het Braziliaanse trio Anarkhon maakt er zich schuldig aan. Nu, een verwijzende vinger is dit natuurlijk niet, je moet ergens de mosterd vandaan halen en Anarkhon is dan ook nog eens geen nieuwe band die wild in het weg schiet. Deze drie heren afkomstig uit São Paolo gaan al sinds mensenheugenis mee, op voorwaarde dat je dit laatste definieert als het startjaar 1999. De vorige plaat, Phantasmagorical Personification Of The Death Temple, dateert van 2020 en kwam nog in eigen beheer uit. In 2013 kwam nog via Rotten Foetus Records Welcome To The Gore Show, maar die is me al helemaal ontgaan. Vermoedelijke reden hiertoe is het feit dat de heren toen nog niet in het Lovecraft-thema aan het graven waren, maar sex, geweld en allerlei gortigheid interessanter vonden.Lees verder ›

Tussen 2006 en 2022 lag dit Duitse blackmetalduo, Mystic Circle, volledig stil en nu op nog geen twee jaar tijd krijgen we maar liefst twee volwaardige platen te verwerken. De plaat van de terugkeer in 2022, Mystic Circle, kon me bekoren maar niet helemaal overtuigen. Ik ben benieuwd wat dit Erzdämon kan doen. Het vrolijke duo Beelzebub en A. Blackwar is weer op zoek gegaan naar al het venijn in hun lichaam en hebben hiermee maar liefst negen nummers geschreven.Lees verder ›

Ergens in 1999 kwam er via het Belgische Shiver label een plaat uit met de titel Horizon's Fall. Het bleek de debuutplaat te zijn van de Finnen van Faerghail. Amper één jaar daarvoor ontving ik op tape via het toen gerenommeerde Meat Hook Productions (eigenaars: de Sorvali broers die nu in Moonsorrow spelen) Minä Olen Tie, de derde demo van het eveneens Finse Unhola. Waarom deze introductie? Nu, de bassist/gitarist van Unhola speelt tegenwoordig samen met de voormalige drummer van Faerghail. Die band heet Autumnfall en speelt ook, hoe kan het ook anders, net als de bovenstaande bands, melodische black metal.Lees verder ›

Úlfúð bestaat uit vijf IJslandse heren die volgens mij nog niet eens zo lang bezig zijn. Ergens in 2015 zag deze band het donkere levenslicht voor het eerst. Logisch dan natuurlijk ook dat er nog niet al te veel te vinden is over deze band Úlfúð. Louter een EP werd er ergens in 2018 uitgebracht met als titel First Sermon. Misschien valt het je al op, de album- en de songtitels zijn in het Engels, niet iets wat we van extreme bands afkomstig van het donkere eiland gewoon zijn. Dit Of Existential Distortion dat uitkomt via het Amerikaanse Dark Descent Records is de eerste volwaardige plaat.Lees verder ›

Gołoledź of 'zwart ijs' in het Pools is een relatief nieuw quartet in melodisch blackmetalland. Met de gelijknamige debuutplaat trachten deze vier heren indruk te maken. Ik kan je verklappen dat dit alvast gelukt is. De Zweedse platenboer Iron Fist Productions heeft deze jonge Poolse roedel onder zijn vleugels genomen en terecht. Recentelijk kregen we al wel wat lekkers te verteren van deze Zweden. Met name Bafomet's F.O.A.D.I.F. is gewoon een ranzig plaatje en Sulfuric's Into The Darkness kan je daar gewoon naadloos bij laten aansluiten. Nu dus Gołoledź. Het is klare wijn die getapt wordt doch wel uit een ander vaatje. Een melodisch blackmetalvaatje met misschien wel een toetsje crust of hoe beschrijf je zoiets. Wie wat gaat snuffelen op het wereldwijde web kan van het openingsnummer Sam Na Zawsze een live-uitvoering terugvinden. Daarnaast is de onderstaande lyric video van Odwet op zichzelf ook al indrukwekkend te noemen al was het maar voor de gebruikte beelden die toch laten zien tot wat voor smeerpijperij de mensheid in staat is.Lees verder ›

Van het specialistische departement van moeilijke woorden en afzichtelijke albumhoezen presenteren wij Morphogenetic Fractal Hologram van het Italiaanse eenmansproject Fugit. In pakweg driekwartier dompelen we ons onder in melancholische post-black op de leest van Alcest en Amesoeurs.Lees verder ›

Haken is zo'n band die op elk album herkenbaar klinkt maar waarvan het geluid zich per album duidelijk ontwikkelt. Waren op de eerste twee albums de invloeden van Dream Theater nog nadrukkelijk aanwezig, vanaf The Mountain werd het geluid steeds rijker met invloeden van bands als Gentle Giant en Soft Machine. Affinity werd vervolgens een eighties-sythesizerfeest. Met het tweeluik Vector (2018) en Virus (2020) leverde Haken hun stevigste albums af in de discografie van de band.Lees verder ›

Erg brutaal komt deze nieuwe plaat niet bij me binnen. Het lijkt wel alsof de heer Harmful wat tijd nodig heeft. Een tokkelend gitaargebeuren, een wat gezapige drumlijn: alles krijgt de tijd om afdoende ruimte in te nemen. Het doet me wat mijmeren naar platen van onder andere Alcest en vrienden. Veel post-gevoel en nog maar weinig black metal, als je begrijpt wat ik bedoel. Maar heel even krijg je in dit openingsnummer London 28  December 666 de schuurpapieren stem en instrumenten met distortion van onze Italiaanse vriend te horen.Lees verder ›

Knekelput. We kenden het tapelabel al, nu krijgen we de band. De band bestaat al een pak langer, vijftien jaar in totaal. Dit is het tweede album van het anonieme Nederlandse duo M en K, dat pretendeert muziek te maken die in lijn ligt met Deathspell Omega, Negură Bunget, Lykathea Aflame en Mayhem. De nadruk ligt hierbij op een progressieve en avant-gardiste aanpak, death metal en chaos. Behoorlijk uitdagend, voorzien van de Nederlandse taal. Dit is niet voor iedereen.Lees verder ›

Ornamentos Del Miedo – prachtige bandnaam trouwens – is het eenmansproject van Ángel Chicote die liefhebbers van het genre misschien kennen van Graveyard Of Souls of Mass Burial. Beide nummers kennen lange instrumentale passages met warme keyboardtapijten, waarin het aandeel van de stem relatief beperkt is. Wanneer Ángel zich laat horen, is de impact echter groot: zijn getormenteerde, zware schreeuwgrunt zit vol emotie en hakt er goed in.Lees verder ›

Black metal uit India, het is weer eens wat anders. We hopen natuurlijk op stijlvreemde elementen, die het label post of experimenteel verdienen. Zonder stempel te drukken dan, want in hokjes denken, daar doen wij bij zware metalen niet aan. Lesath doet het in zijn eentje, als de heer Lesath. Via een korte zoektocht komen we erachter dat hij onder de initialen S.R. ook nog een post-rock/shoegaze/post-blackmetalband met de naam Raat bestiert.Lees verder ›

¿Habla español señor? Ik niet in elk geval! Dat maakt het schrijven van deze revisar (recensie) voor Domine XV van het Spaanse gezelschap Dragonfly tot een flinke rompecabezas (puzzel). Want er werd zowaar een fysiek exemplaar vanuit het zonnige zuiden verstuurd om hier in het druilerige noorden beluisterd te worden. Dat is in dit geval al direct een pluspunt want het geheel ziet er piekfijn uit! Mooi artwork, zowel de buiten- als binnenkant, en hola: als eerste sorpresa (verrassing) zitten er twee schijfjes in de verpakking, namelijk disco uno (disk één) en disco dos (disk... naja, je snapt het wel, geen drie in elk geval)!Lees verder ›