Green Lung – This Heathen Land

Geschreven door op 25-11-2023 om 18:43.

Kerstmis valt vroeg dit jaar want Green Lung heeft een nieuw album. Ik ben dit jaar niet altijd even braaf geweest, maar ik hoop deze plaat toch te zien liggen onder mijn kerstboom. Misschien er eerst eens luisteren voor ik hem bovenaan mijn wenslijst zet? Voor Zware Metalen doe ik dat met plezier!

Vooreerst een kleine geschiedenisles voor wie deze band niet kent. Het is een vrij jonge Britse band, wiens debuutalbum Woodland Rites (2019) vrij goed werd onthaald. Opvolger Black Harvest (2021) was – althans wat mij betreft – nog meer een schot in de roos. Ik gaf die plaat zelfs een 90/100 op Zware Metalen en ik geef zelden zulke hoge cijfers. Het is veilig om te stellen dat ik er net geen natte dromen van kreeg. Smaken zijn natuurlijk persoonlijk, maar ik was niet de enige die de band in het vizier kreeg. Niemand minder dan Nuclear Blast rook geld en sleurde de band het label binnen. Deze This Heathen Land is het eerste album dat via de Duitse gigant verschijnt.

Hoe klinkt deze ‘bad boy’ in de praktijk? Nou, niet direct wat ik ervan had verwacht. Ik heb zelfs een tweede luisterbeurt nodig om de smaken en aroma’s even te laten rondgaan. Er een beetje aan snuffelen vooraleer ik precies weet wat ik ervan moet maken met andere woorden. De plaat is namelijk iets minder ’70’s heavy rock’ en meer zweverig dan wat ik van de band gewoon ben. 

Wie gewoon de tracklist zou bekijken, kan zich in één of andere verloren gewaande soundtrack van Lord of the Rings wanen. Nummers als The Forest Church, Mountain Throne, Witch Queen of Hunters in the Sky kunnen namelijk zo Frodo’s reis naar Mount Doom beschrijven. Het zou deze songs in ieder geval meer memorabel maken, want hoe hoog ik deze band ook heb zitten, de eerste nummers van de plaat hebben me niet echt mee. Hier en daar brengt Scott Black een leuk gitaarsolootje en wordt die typische Green Lung-sound gebracht via John Wright zijn orgel en Tom Templar zijn iets wat nasale stem. Het geheel smaakt echter meer als een gesmolten frisco dan als een lekkere dame blanche. En laat ik nu net veel zin hebben in zo’n zomerse ijscrème.

Het is wachten op One For Sorrow vooraleer de plaat eindelijk van de grond lijkt te komen. Deze zesminuter is echter wel het wachten waard hoor. Dit is de klassieke Green Lung die er opnieuw in slaagt om het geluid van 70’s-bands als Deep Purple, Nazareth, Led Zeppelin (Kashmir!) en Black Sabbath in een 21e eeuws jasje te steken. Het trage Song of the Stones doet dan weer denken aan Jethro Tull, terwijl Oceans of Time te lang in een vat Pink Floyd heeft liggen weken. Ik kan hier met 70’s-bands naar jouw hoofd blijven smijten, maar vergis je niet: Green Lung heeft wel degelijk een eigen sound hoor.

Dit album is feitelijk niets minder dan een groeier. Ik heb niet hetzelfde wauw-gevoel als bij zijn voorganger, maar ben ergens wel blij met het nieuwe album. Green Lung springt namelijk als geen ander in het gat dat hedendaagse rockbands laten. De band levert geen moderne, kapot getunede sound af, maar stoot een wolk van nostalgie uit die de luisteraar terugsmijt naar lang vervlogen tijden. Vergeten jaren toen rockmuziek nog het mooiste meisje van de klas was en geen rappers, overdreven autotune, of hippe dancegeluidjes nodig had om de aandacht te trekken. 

De Britse band is naar mijn omhooggevallen mening één van de betere rockbands van de jaren ‘20. Ja, grote woorden, ik weet het, maar als je deze band nog niet kent en graag echte rockmuziek hoort, moet je deze band zeker eens een kans geven. Het is een cultband die te vergelijken is met bands als Kadavar of Black Rainbows. Dus als dit soort muziek je ding is: niet twijfelen en onder de kerstboom leggen die handel. Het album is degelijk, zonder meer. Toch kan ik het gevoel niet van me afwerpen dat deze band beter kan.

Score:

75/100

Label:

Nuclear Blast, 2023

Tracklisting:

  1. Prologue
  2. The Forest Church
  3. Mountain Throne
  4. Maxine (Witch Queen)
  5. One for Sorrow
  6. Song of the Stones
  7. The Ancient Ways
  8. Hunters in the Sky
  9. Oceans of Time

Line-up:

  • Tom Templar – Zang
  • Scott Black – Gitaar
  • Joseph Guest – Basgitaar
  • Matt Wiseman – Drums
  • John Wright – Orgel

Links: