Veil of Death, Ruptured is de nieuwste boreling van het Nederlandse blackmetalgezelschap Asagraum. Met een score van 91 punten sloeg het als een bom in op de redactie van Zware Metalen. Asagraum‘s derde verdient natuurlijk een eigen albumpresentatie en die vindt zaterdag 16 decemer plaats in Willemeen in Arnhem. Om de Donkere Heer helemaal tevreden te stellen, sluiten ook Helleruin en Ornaris aan. Ook al bands die nieuw werk op zak hebben.
‘Het beste wat Asagraum heeft voortgebracht’, concludeerde Zware Metalen over Veil of Death, Ruptured. En dat terwijl voorganger Dawn of Infinte Fire in 2019 met 90 punten al een ongekend hoge score haalde. We waren er al vroeg bij wat Asagraum betreft: de eerste release – het op cassette uitgekomen Promo uit 2017 – werd voorzien van een review en snel daarna legde bandleider Obscura in een interview meer uit over haar teksten:
Ik heb alle teksten geschreven en ze gaan over verschillende ervaringen en ideeën die verband houden met Left Hand Path en satanisme. Voor mij persoonlijk belichamen ze een pad van wijsheid, spirituele verlichting en vrijheid in verschillende vormen. Ik zie het niet als mijn taak om anderen te vertellen hoe ze hun leven moeten leiden. Het heeft voor mij dus geen zin om lang over de teksten uit te wijden. Als het album uit is kan iedereen die in de teksten geïnteresseerd is ze lezen. Ze staan sowieso voor mijn gedachten en ervaringen, mijn persoonlijke ideologie, dromen en visioenen.
Inmiddels drie albums verder is Asagraum (Oftewel de “Plaats van Asag”, een monsterlijke demon uit de Sumerische mythologie. Zo afschuwelijk dat hij “vissen levend doet koken in de rivieren”, althans volgens een oud-Sumerisch gedicht.) op weg naar wereldverovering. Zo is de band net terug van een tour door de Verenigde Staten en vindt zaterdag in de Arnhemse Willemeen de albumpresentatie plaats met Helleruin dat eerder op het podium komt. In februari doen beide bands een tour door Spanje, daarna wachten nog Helsinki Metal Festival en Wacken Open Air.
Het is een streling voor alle zintuigen om veertig minuten lang getuige te zijn van muziek die verdomd goed in elkaar zit. Woest en furieus en dan weer de kalmte zoekend om vervolgens weer ongenadig hard toe te slaan: dat is Helleruin. Met voldoende aandacht voor subtiliteit, waardoor er volop variatie in de muziek is. En daar bovenuit immer de ijselijke snerpgrunt van Carchost. Het levert een geweldige set vol zwarte juweeltjes op met als grootste de waanzinnige nekbreker Mijn ziel aan de duivel. En direct daarna afsluiter No Light Shines Through, met dat heerlijke gitaarloopje dat live wordt gespeeld door Kjeld-gitarist Fjoer en later uitmondt in even geniale als waanzinnige, georkestreerde chaos. Kippenvel.
Links: