Therion – Leviathan III

Qua planning is alles een klein beetje uitgelopen, maar daar is dan toch uiteindelijk Leviathan III. Daarmee is de trilogie compleet. Het is echter geen concept, maar gewoon drie losse albums met elk een eigen identiteit. Zoals je misschien in het interview met Christofer uit 2021 hebt kunnen lezen, zou deze laatste uit de rij wat zwaardere nummers en progressieve nummers bevatten. Ook zouden er folkinvloeden in zitten. Nou, daar heeft Christofer niets aan gelogen. Het album bevat zoveel verschillende elementen dat het absoluut het meest diverse album is van de drie, misschien zelfs wel uit de gehele carrière van de band.

De opener Ninkigal begint meteen heftig. Veel heftiger dan je van Therion in jaren bent gewend. Het doet mij denken aan de periode van Lepaca Kliffoth (1995) en Theli (1996). Er wordt zelfs een grunt gebruikt in dit nummer. Wel jammer dat het maar drie minuten duurt. Het tweede nummer is tevens de tweede single van dit album, Ruler Of Tamag. Tamag (of gewoonweg Tam) is in de Turkse mythologie de benaming voor de hel. Deze track heeft symfonische en folkachtige coupletten waardoor het geheel een mystiek tintje krijgt. Hierbij heeft Christofer tekstueel de hulp ingeroepen van Soner Canzöner van de opgeheven Turkse symfonische metal formatie Almôra om de stukken tekst, die in het Turks zijn geschreven, door te nemen en passend te maken.

An Unsung Lament schiet echt alle kanten op. Van authentieke hardrock met hammondorgel, naar een opera-achtige stijl om vervolgens via een heavymetalpassage en een Queen-achtig musicalstuk terug te komen in de symfonische metal. Echter zit dit bijna zeven minuten durende nummer zo vol met stijlen en kantelpunten, dat je gerust van de meest progressieve track kunt spreken.

Via het bombastische Maleficium komen we bij Ayahuasca, de derde single van het album. Ayahuasca is een psychoactief brouwsel met een bewustzijnsveranderende werking. Inhoudelijk gaat het nummer hier ook over terwijl het muzikaal een psychedelische en transcendente sfeer ademt.

Ik kan alle tracks afzonderlijk gaan bespreken en vertellen hoe gevarieerd elk van hen is, maar je zal het zelf moeten ervaren. Eén luisterbeurt is niet genoeg. Het kost je een aantal rondjes in de CD speler, op de platenspeler, of misschien wel digitaal om een duidelijk beeld te krijgen van Leviathan III. Er worden heel wat vreemde uitstapjes gemaakt. Voorbeelden hiervan zijn, de al eerder genoemde, An Unsung Lament en Ninkigal. Maar ook What Was Lost Shall Be Lost No More en Duende waar veel Spaanse folk invloeden in zitten. Toch wil ik ook de eerste single nog even benoemen die vreemd genoeg helemaal aan het einde van Leviathan III geplaatst is. Twilight of the Gods geeft je bij de eerste tonen, maar ook zeker bij het eerste couplet, het gevoel dat je naar een nummer van Candlemass of Below luistert.

Een waardige afsluiting van de trilogie en zeker niet de minste Leviathan plaat. Het doet mij het meest denken aan de periode van Lepaca Kliffoth, Theli en Vovin. De gehele trilogie heeft voor elke fan van elke periode in het bestaan van Therion wat te bieden. Helaas voor de fans van de eerste drie albums zal Therion daar niet naar teruggrijpen. Het dichtst in de buurt komt de track Ninkigal, maar verwacht geen death metal van weleer. Leviathan III is vanaf 15 december te verkrijgen.

Score:

95/100

Label:

Napalm Records, 2023

Tracklisting:

  1. Ninkigal
  2. Ruler Of Tamag
  3. An Unsung Lament
  4. Maleficium
  5. Ayahuasca
  6. Baccanale
  7. Midsommarblot
  8. What Was Lost Shall Be Lost No More
  9. Duende
  10. Nummo
  11. Twilight Of The Gods

Line-up:

  • Christofer Johnsson – Gitaar, keyboards
  • Sami Karppinen – Drum
  • Nalle “Grizzly” Påhlsson – Basgitaar
  • Thomas Vikström – Zang
  • Christian Vidal – Gitaar
  • Lori Lewis – Zang

Links: