Omicron – Entrophic Entity

Hij heeft hier lang op de rooster gelegen, voor de review tot stand kwam. Het Belgische Omicron kreeg in Coronatijden behoorlijk wat aandacht omwille van de naam, dat lees je hier na, maar ook muzikaal mocht de band wat faam opstrijken. De band uit Aalst heeft na twee singles zijn debuutalbum uitgebracht, waarop het vijftal drie kwartier lang technische deathmetal etaleert met de nodige sfeer en body. Entrophic Entity, lekker allitererend zoals het mensen uit Suske en Wiske-land betaamt.

Het zijn geen beginnelingen, laat ons dat maar eerst vermelden. Veelzijdigheid troef, omwille van een rijkelijk gevulde cv. Ga er bijvoorbeeld de loopbaan van gitarist Philippe Delhaute maar eens op na. Het mag dan wel technisch geaarde, moderne geproducete death metal zijn, invloeden uit oldschool death metal, thrash en zelfs groove metal zijn niet vreemd aan dit plaatje. Dat resulteert in een modern klinkend en strakgetrokken staccato gitaarverhaal, waar gelukkig wat extra vlees aan vasthangt. Niet enkel het etaleren van kunstjes, er wordt gedacht aan de beleving en het fysieke aspect van de muziek. De techniek wordt benadrukt door middel van enkele fijne loops, een aantal verknipte riffs en een gans spectrum aan vocale uitingen (blaf, snauw, tier, roep) maar ook compact drumwerk met enkele frisse rolls.

Naar mijn gevoel heeft het vrij lang geduurd eer dit debuutalbum uitkwam, want het voelt enigszins aan als een Netflix-film waar ze gerust een gans seizoen van hadden kunnen maken. Druk en avontuurlijk, met een collage-feel. Ook naar techdeath-normen is dit aan de woelige kant. Erg is dat niet, voor zover je de nervositeit als rustgevend ervaart, en zo zijn er heel wat onder ons. Zonder twijfel. Het is nu ook niet om te zeggen dat Omicron ooit “hitjes” zal willen schrijven, het is eerder een queeste vol zelfontplooiing waar je als luisteraar getuige van mag zijn. Daarbij heeft deze band veel energie gestopt in het verzorgen van sfeer (niet eenvoudig met al dat gepingel) en body (zonder dat de fijnbesnaardheid verloren gaat in het brutere verhaal).

Leuke plaat, heel benieuwd of dit ooit live een kans zal krijgen. Indien ja, dan zal ik te vinden zijn voor de stage.

Score:

75/100

Label:

Eigen Beheer, 2023

Tracklisting:

1. Darkened Skies (Intro)
2. Carriage of Makers
3. Obsidian
4. Answers
5. The Harvest
6. Burn the Hive
7. Discord of Realms
8. Ashes
9. Corporeal Hell

Line-up:

  • Ignace Casier – Gitaar
  • Hannes Coppens – Keel
  • Philippe Delhaute – Gitaar
  • Arthur Tweedrie – Bas
  • Wim Van Der Biest – Drums

Link: