Headlines

Waldgeflüster, afkomstig uit München, is toch een band die al enige tijd rondloopt in het bos of in het woud. En wat hoor ik daar ruisen? Wat hoor ik daar fluisteren? De band rond Winterherz heeft een nieuwe EP uit met als titel Unter Bronzenen Kronen uitgebracht door het gerenommeerde AOP label. Collega Marko Bok voorzag de vorige plaat, Dahoam uit 2021 nog van een review. Volgens mijn collega bleek ook dat album een uiting van kwantiteit eerder dan kwaliteit te zijn als ik hem mag geloven en met deze EP gaan we vermoedelijk ook niet veel verder geraken. Er staan als ik goed ben geïnformeerd twee eigen nummers op en twee covers. Eén van voormalig labelgenoten Panopticon - in 2016 brachten deze twee bands nog een split uit - en één van Ben Howard, een voor mij onbekende, Britse singer/songwriter.Lees verder ›

O.C. één van Spanjes multi-instrumentalisten is terug. De man uit regio Almeria die reeds in bands als Reincarnation, Abandonment en With All My Hate het mooie weer maakt of maakte, startte in 2019 net voor het hele covidgebeuren een soloproject op met als doel de jaren '90 Zweedse melodische black/deathmetalscene te laten herleven. Niks nieuws natuurlijk want dat is iets wat we bij herhaling wel eens horen hier op de redactie. Op zich is daar niks mis mee dat terugkijken over je schouder, terugkijken naar wat vroeger in de gouden jaren, als je dat zo mag noemen, allemaal werd gedaan. Het lijkt wel een soort van muzikale geschiedenisles te zijn die de heer O.C. ons wil geven. Hij doopte zijn band Eerie en dit The Delirium Of The Believers is wapenfeit twee als we de demo uit 2020 niet meetellen en beginnen nummeren vanaf End Of An Era uit 2020. Negra Nit is de promo/platenboer van dienst deze keer.Lees verder ›

Je hebt een miljoen miljard bands die andere band imiteren. Ook het Finse Rapid begon ooit als coverband. De band speelde werk van onder andere Venom, Mercyful Fate en Motörhead. Vervolgens begonnen de mannen zelf muziek te fabriceren. Het werd muziek die vooral georiënteerd was op de hooks van speed metal, opgesaust met rock-'n-roll en hier en daar wat 80's leads.Lees verder ›

Alweer een Amerikaanse band waarvan nieuw werk, ditmaal in eigen beheer, op mijn schrijftafel terechtkomt. Het gaat om een een viermansformatie uit Raleigh, North Carolina met de welluidende naam Nganga. Het debuutalbum kreeg de titel Phthisis mee en dan ben ik weer in mijn element. Want dat is gewoon een verwijzing naar een van de interessantere infectieziektes, tuberculose. Een ziekte die zich in verschillende vormen kan uiten. Bijzonder fascinerend, en dat vond Hippocrates een hele poos geleden ook. Ik vraag me af of de black metal van dit heerschap ook zo afwisselend is.Lees verder ›

Films kunnen een inspiratiebron vormen voor muziek of kunst, of omgekeerd. In sommige gevallen is die wisselwerking zo nauw dat het uitgroeit tot een fenomeen dat de tand des tijds moeiteloos doorstaat. Zo gebruikte de Zwitserse surrealistische kunstenaar H.R. Geiger (die wij allemaal uiteraard kennen van de albumhoes van Celtic Frosts To Mega Therion) zijn unieke artistieke stijl om de antagonist uit de invloedrijke horrorfilm Alien (1979) en alle daaropvolgende films van de franchise vorm te geven. Deze antagonist is een buitenaards, endoparasitisch wezen dat aangeduid wordt met de term “Xenomorph”. De Alien-films vielen niet alleen op door het kunstige design van hun buitenaardse wezen, de compromisloze, gruwelijke beelden en de harde actiescenes, maar ook door een ongekende sfeerschepping, zowel in beeld als in muziek.Lees verder ›

Ken je het gevoel dat je een armband (of iets anders) dat je heel dierbaar is, kwijt bent? Lichte paniek neemt de overhand, omdat je geen flauw benul hebt waar je het hebt gelaten. Minuten zoeken worden uren, uren worden dagen, maar hoeveel tijd je er ook in steekt, je kunt het nergens vinden. Op een gegeven moment leg je je er maar bij neer dat je het zult moeten doen met de herinneringen eraan en dat het voorgoed uit je leven is. Tot je een flinke tijd later ineens ergens achter in een kastje een doosje ziet staan.Lees verder ›

De uit New York afkomstige Amerikaanse blackmetalband Woe heeft met Legacies of Frailty eindelijk een vervanger klaar. Een opvolger die de EP A Violent Dread wat zou moeten doen vergeten. Nochtans bleek net die EP, ook al stonden er maar twee nummertjes op, een klasseplaatje te zijn net als de vorige releases van de band trouwens.Lees verder ›

Joliette maakt furieuze en chaotische post-hardcore/screamo uit Mexico stad, en jawel, in het Spaans. Als u houdt van Converge, At the Drive-in, The Dillinger Escape Plan of oude Glassjaw gaat u veel plezier hebben aan deze ontdekking. De vier heren waren in augustus en september op Europese tournee en kwamen daarmee ook voorbij The Hope & Ruin in Brighton en Arctangent waar ze een verpletterende indruk maakten op ondergetekende.Lees verder ›

Haast hebben ze niet gehad, de heren van Harm's Way. Tussen de vorige plaat Posthuman en dit Common Suffering gaapt een gat van maar liefst vijf jaar. En geef ze eens ongelijk. Terwijl de fans reikhalzend uitkeken naar een nieuw album, kwam er pas halverwege juli dit jaar witte rook uit de schoorsteen. Ineens uit het niets, alsof de band geen ongeduldige fans had ofzo. Zo rollen ze, de heren van Harm's Way. Eigenwijs, eigenzinnig maar bovenal ijzersterk geprofileerd. Het nieuwe werk verschijnt via hetzelfde label, met dezelfde bezetting én bevat metallic hardcore zoals we gewend zijn. Wat kan er misgaan?Lees verder ›

Wolves In The Throne Room behoeft vermoedelijk voor de meesten onder ons geen introductie. De broers Weaver, Amerikanen, hebben altijd hun ding gedaan en hun black metal volgestopt met eigen kenmerken die vooral terug te brengen waren tot cultuur-historische achtergronden, occult en ritualistisch gekleurd met lokale natuurelementen - en dan vat ik het wat kort door de bocht samen. Dit Crypt Of Ancestral Knowledge is een EP en de opvolger van de eerder ook door Relapse Records uitgebrachte zevende full length Primordial Aracana. Ik ben, en ik geef dat eerlijk toe, vooral een fan van het erg vroege werk van de Weaver-broers. Platen uit 2006 of 2007 als daar zijn Diadem Of 12 Stars of Two Hunters, respectievelijk.Lees verder ›

Er zijn maar een handvol bands die door de jaren een zo typisch geluid en een zo typische sound hebben ontwikkeld. Er zijn maar een handvol bands die dit dan ook nog eens pak-m-beet 30 jaar volhouden. De Ierse pagan blackmetallers van Primordial is zo een band. Ik hoop niet dat de titel van hun tiende album, How It Ends, uitgebracht door Metalblade Records, het einde inluidt.Lees verder ›

Tijd voor wat Neerlands trots. Vorig jaar schreef collega redacteur Remco Faasen een lovende recensie over het in 2021 verschenen Vergezicht. Nu, anno 2023, trakteert Iskandr ons op een nieuw album. Het draagt de veelbelovende titel Spiritus Sylverstris, oftewel 'Geest van de Wildernis'. Op Spiritus Sylvestris wordt voor een nieuwe koers gekozen. Het zwartmetalen wapentuig verdwijnt terug in de kast, en er wordt een nieuw arsenaal opgetuigd met post-punk en folky psychedelica als hoofdpijlers.Lees verder ›

Volgens Maarten van Rossem moet Nederland zich meer focussen op Duitsland en niet zoveel op Amerika. Dat standpunt vernam ik kort geleden van mijn vrouw die fervent luisteraar is van zijn podcast. Aan de eettafel deelt zij mij regelmatig de hoogtepunten mee. Misschien bestaat toeval want ik sta op het punt een interessante Duitse band te recenseren, dus ik zag een mooie kans om onze nationale mopperkont eens aan te halen op onze website. De band is ook nog eens uit Leipzig afkomstig, wat tevens een interessant citytripalternatief is voor Berlijn volgens van Rossem. Of dat nog toeval is laat ik in het midden. Snel terug naar de muzikale inhoud want op het eveneens Duitse label Beatdown Hardwear brengt een trio onder de naam Chaver het tweede album Of Gloom uit.Lees verder ›

Wat is er beter dan op een erg vroege zondagochtend wanneer iedereen in huis nog onder de wol ligt eens een paar plaatjes te beluisteren en dit met een dampend bakje troost. Er rijdt zelfs nog geen kat door de straat voor zover een kat kan rijden natuurlijk. Mons Veneris, het olijke Portugese blackmetalensemble, is terug met release nummer 64 als ik goed ben geïnformeerd. Ditmaal een EP of een maxi-single, je mag kiezen hoe je het noemt, getiteld Excesses of Perpetual Gloom. Je kan het als een soort aperitiefje zien want de heren komen in de winter van dit jaar terug met hun nieuwe album Ascent Into Draconian Abyss. Ook dat album zal worden uitgebracht door de moeder aller platenlabels in Portugal, Signal Rex.Lees verder ›