Headlines

Zomaar eens een dinsdagochtend thuiswerk wanneer ik even door mijn map met uitgekozen platen ter recensie "blader". Het digitale archief begint wat inhoud te krijgen voor de nog te verschijnen releases in 2024. Ik wissel mijn black metal dikwijls af met een aantal krachtige deathmetalplaten. Soms kom ik iets unieks of eigenzinnigs tegen, evengoed maar al te vaak instrumentale eenheidsworst. De namen Jason Peppiatt en Joe Haley doen bij mij in eerste instantie geen belletje rinkelen. Hetzelfde gaat op voor hun bandnaam Domination Campaign. Maar als ik mijn licht over de bijgesloten promo laat schijnen, besef ik mij vlug dat het hier gaat om een tweetal bandleden van het Australische Psycroptic. Een band die ik al een aantal keren live heb gezien en telkenmale wel een verpletterende indruk achterliet. Zegt dat ook iets over dit Domination Campaign? We gaan het zo ervaren want ik heb mijn begeleidingsmuziek voor mijn betaalde baan gevonden.Lees verder ›

Dromerige sludge en post-metal met shoegaze elementen, getipt door Aaron Harris van Isis en Chino Moreno van Deftones. Getekend door Mike Patton van Faith No More en Mr. Bungle op Ipecac Recordings. Een referentielijst om u tegen te zeggen. Spotlights deed met voorganger Love & Decay die lijst alvast eer aan. Kan dit trio uit Brooklyn, New York met Alchemy For The Dead wat leven in de brouwerij brengen of bevindt Spotlights zich eerder in een doods equilibrium?Lees verder ›

Een album dat tot op heden geen aandacht heeft gekregen op Zware Metalen maar wel een plekje heeft veroverd in mijn jaarlijst, is Screamin’ At The Sky, het achtste studioalbum van Black Stone Cherry. Opgenomen in het Plaza Theater in Glasgow, Kentucky, omvat het twaalf nummers die ons door de beproevingen van het leven leiden, met een muzikale ervaring die belooft licht aan het einde van de tunnel te brengen. De band weet zijn kenmerkende elementen – scheurende gitaren, krachtige drums en de soulvolle vocalen van Chris Robertson – naadloos te integreren met deze diepere teksten, waardoor Screamin’ At The Sky voor de band een krachtige terugkeer markeert in de rockscene.Lees verder ›

Een dikke knipoog naar de progressieve rock uit de jaren '90. Dat is wat ik in de bijgesloten promo lees over het debuutalbum van de Italiaanse band Last In Time. Verder zou Too Late met name geïnspireerd zijn door Toto, Survivor en Giant. Een klassiek rockalbum dus met her en der wat progressieve invloeden.Lees verder ›

Op vijf september jongstleden zag ik het Deense Angstskríg aan het werk in Kavka Oudaan in Antwerpen, als opener voor …And Oceans, Attic en Seth. Geen gemakkelijke opdracht om rond zeven uur ’s avonds de twintig maar matig geïnteresseerde bezoekers warm te spelen en het is al zeker niet evident om op zo’n avond je eigen relevantie te bewijzen als je weet dat er na jou drie onvervalste topacts op datzelfde podium zullen verschijnen.Lees verder ›

Het Hongaarse Ektomorf draait al mee vanaf 1993. Vivid Black is het achttiende album. In de afgelopen drie decennia heeft de band niet alleen met enige regelmaat een album uitgebracht, maar ook veel opgetreden. Daar kwam abrupt een einde aan toen de wereld in 2020 door COVID tot stilstand kwam. Sommigen konden daar beter mee omgaan dan anderen. Zanger en boegbeeld Zoltán "Zoli" Farkas zonk weg in een diepe depressie en leek zijn gitaar en stembanden aan de spreekwoordelijke wilgen te hebben gehangen.Lees verder ›

Engulf  is het nog niet eerder bij Zware Metalen gepasseerde soloproject van de Amerikaan Hal Microutsicos (Blasphemous). Tussen 2017 en 2019 bracht hij met het project een drietal EP's uit en nu is het tijd voor zijn debuut met de apocalyptische titel The Dying Planet Weeps. Volgens de promo is het album met name geschikt voor fans van Hate Eternal, Gorguts, Decapitated en Ulcerate. En voor wat betreft die laatste drie bands met name het oude werk. Het zal weer eens niet waar zijn. Een band die teruggrijpt naar een periode van weleer. Maar wel met een drumcomputer en ondersteuning van een keur aan gastmuzikanten. Zo doet Enrico "H." Di Lorenzo (Hideous Divinity) tijdens Earthbore een vocale duit in het zakje en horen we Sven de Caluwé (Aborted) tijdens The Nefarious Hive zijn stembanden molesteren. Met die namen maak je al snel indruk, wat zorgt voor een bepaalde vorm van anticipatie.Lees verder ›

Heeft u ooit van dive metal gehoord? Nee? Dat treft, ik namelijk ook niet. De oorverdovende golven van felle riffs, bastonen en bulderende zang schijnen volgens de promo van de band Into the Deep enkele karakteristieke kenmerken te zijn. Zelf moet ik toch vooral denken aan een doommetalband als Ahab wanneer ik een dergelijke beschrijving lees.Lees verder ›

Man van de nacht of gewoon naar het Noors vertaald Nattmann kwam al eerder met goor en smerig blackmetalwerk. Neem nu de EP Udaad of het daaropvolgende I Uvligslet Mark. Je zou dan toch verwachten dat de twee heren Nedrig en Raate genoeg bij elkaar geschreven hebben om alles op een volwaardig album te gooien? Niet dus. Maar dat kan ook geen kwaad natuurlijk. De beide heren voelen zich misschien gewoon het best bij het uitbrengen van EP's.Lees verder ›

Je moet de bandfoto en de achtergrond van deze Franse band A/Oratos eens opzoeken. Het maakt meteen duidelijk dat dit collectief zich vastgegraven heeft in een bijzondere en tegelijk moeilijke thematiek. De heren die zich rond bandbrein Wilhelm hebben verzameld trachten de grens over te steken tussen materialisme en spiritualiteit. Dit omdat er volgens hen geen of weinig plaats is in de huidige maatschappij voor dit laatste.Lees verder ›

Een aandoening aan de hersenen; volgens de cijfers van de Hersenstichting krijgt 1 op de 4 mensen het. Van dementie, angststoornissen, een beroerte, depressie, migraine, Korsakov en de ziekte van Parkinson, tot hersenletsel na een ongeluk. Doordat de hersenen zo complex en belangrijk zijn, kan een hersenaandoening grote gevolgen hebben als er iets misgaat.Lees verder ›

Dit kwartet bestaat uit ervaren muzikanten met alles van stadionconcerten in Hong Kong, Britse rockclubs tot het National Theatre. Jørgen Apeness (Sauropod, Thea & The Wild, Lazy Queen), Lars Fremmerlid (Bugge Wesseltoft, Einar Stray Orchestra) en Henrik Schmidt (Synne Sanden, Shimmering) hebben ervoor gezorgd dat Jonas Lundekvam (toetsen en vocalen) aanbleef na zijn bijdrage op het eerste album KY en de daaropvolgende optredens.Lees verder ›

Nortfalke, een naam die doet vermoeden dat we Nederlandse black metal te horen gaan krijgen. Niets daarvan. Dit vijfde album bevat niets anders dan ambient, dungeon synth met name. Twee lange nummers, vol nevelige en rokerige pagan, beelden oproepend uit lang vervlogen tijden, waar Witte Wieven opdoken vanuit moerassige weilanden. Stap in het bootje en vaar even mee naar Domenland.Lees verder ›

Waar vliegen de kerstman en zijn elfjes nog even naartoe alvorens hij zich weer een jaartje opsluit in zijn hutje in het Hoge Noorden? Derbyshire, Groot Brittannië daar stopt hij vast en zeker nog eventjes. Waarom verkoop ik zo een onzin? Tja, kijk maar eens op de facebookpagina van dit Embers Ignite dat net onder de kerstboom zijn tweede EP, Visions Of A Dying World, heeft achtergelaten. De heer Hayward vond het een goed idee zichzelf in een elfenpakje te hijsen en een guitar playthrough te maken. Tja, dan ben je ofwel een draaideur ofwel maakt het je geen bruine boterham uit wat de wereld van je denkt. Sommige mensen kan het allemaal geen roestige moer schelen. Dan moeten die bewuste individuen er ook wel tegen kunnen dat er tegen hun voordeur wordt gepist. Nou, nou wat een robuust taalgebruik. Rustig maar gozer. Ik weet het, ik weet het...Lees verder ›