Nortfalke, een naam die doet vermoeden dat we Nederlandse black metal te horen gaan krijgen. Niets daarvan. Dit vijfde album bevat niets anders dan ambient, dungeon synth met name. Twee lange nummers, vol nevelige en rokerige pagan, beelden oproepend uit lang vervlogen tijden, waar Witte Wieven opdoken vanuit moerassige weilanden. Stap in het bootje en vaar even mee naar Domenland.
Het is niet eenvoudig om heel erg concreet een beschrijving te geven aan deze toetsenmuziek. Wie vertrouwd is met Middeleeuws aandoende ambient zal zich wel kunnen vinden in verwijzingen aan de Burzum platen achter tralies, die zal zich wel kunnen inbeelden wat ik bedoel met “gedateerd klinkende dreunende dungeonsynth”. Anderen ga ik moeten verleiden met woorden als schaduwrijk, betoverend, mythisch, atmosferisch, catacomben, geheimzinnig en weemoed. De subtiele, echoënde tonen van Nortfalke creëren een gevoel van tijdloosheid, waardoor je wordt uitgenodigd om in de diepten van je eigen verbeelding te dwalen. De widde juvver zou op zich niet eens verkeerd gestaan hebben tussen namen als Jarré, Vangelis, Oldfield en Hans Zimmer, en heeft hier en daar zelfs een eerder sci-fi vibes rond zich hangen dan dat het terug in de tijd keert. Zeker geen liftmuziek dus, hoegenaamd niet, dit zijn serieus te nemen composities met inhoud en vorm.
Onthaasten is voor voor velen een intentie die dit jaar hoog op de lijst staat. Kruid dan ook uw death- of blackmetallijst eens met dit soort muziek. Kwestie van een innerlijke balans krijgen die voldoende rust en ruimte brengt. De widde juvver scoor je niet langer via het Nederlandse Heidens Hart, maar via New Era Productions, alwaar je ook menig ander Nederlandse band kunt binnenhalen. De meeste wat harder en onrustiger dan dit dromerige kleinood.
Een score geven lijkt me bijzonder moeilijk, dus dat vakje blijft leeg achter.
Label:
New Era Productions, 2023
Tracklisting:
1. Gesponnen wolken
2. Sneeuwdeken
Line-up:
- Nortfalke
Links: