Headlines

Industriële muziek is weer helemaal hip. Onlangs zagen we nog Health op het hoofdpodium van Roadburn een mooi optreden weggeven. Of dat podium ook weggelegd is voor Thot weet ik niet, maar ook deze band presenteert een mix van industriële geluiden, post rock, avant-garde en emotioneel geladen zanglijnen. Eerst nog iets over de band: het is een collectief uit België, met Grégoire Fray als hoofdsongwriter. Een man met een mening en een idee, zo blijkt uit de muziek die dit gezelschap maakt. Want dit is niet helemaal muziek die je in de lift hoort.Lees verder ›

Onverstaanbare ondergrondse black metal? In de Finse taal zeker? Jawel, dit debuut Matka Kohti Kosmista doet de Finse taal - en de black metal - uit het land van de zoveel meren dan ook alle eer aan. In de bijgesloten promo lees ik al snel dat dit een band is die wars is van hypes of zogenaamde trendy geluiden. Kille, niets ontziende black uit de oude schoolboeken is wat de heren trachten te brengen. De geluidsmix is daarbij passend, edoch niet ondoordringbaar. Alles is redelijk magertjes en vuig ingestoken, waarbij de vocalen nog wel het hardst doorkomen. De stilistisch verantwoorde melancholische gitaarriffs zijn zowat het belangrijkste element, tezamen met de uiterst snerpende krijsen.Lees verder ›

In het verleden beschreven we op Zware Metalen maar liefst vier albums van het Amerikaanse The Absence. Hier deel ik dan ook even de links voor uw gemak en leesplezier....en zodat ik niet de gehele historie opnieuw uit de doeken hoef te doen: From Your Grave, Riders of the Plague, Enemy Unbound en A Gift for the Obsessed. Enkel het laatste album Coffinized ontbrak in onze reeks van recensies. Dientengevolge recenseer ik nu dan maar het zesde zelfgetitelde album van deze melodeathrashers.Lees verder ›

Het hier te recenseren Eyðimörkin is eigenlijk een album uit 2022, maar komt nu pas als fysieke uitgave beschikbaar via het voor mij onbekende label The Way of the Hermit (Darkwoods). Dauðaró is zowel de naam van deze band, als de naam van de entiteit achter dit IJslandse sfeervolle gebeuren.Lees verder ›

Het type death metal dat uit Chili komt - de ondergrondse scene weliswaar - is vaak obscuur, gemeen en met een neiging naar het black-en het thrash genre. Maak kennis met de nieuwe band Antagonyze en diens debuut Interpretations of the Unknown Wilderness. Al presenteert het label Chaos Records dit album als het debuut van de band, in feite zijn het een aantal nieuw opgenomen nummers van het in 2020 verschenen Echoes from Soul tezamen met wat nieuw materiaal. De band is daarbij schijnbaar gegroeid qua niveau en ook tekstuele invulling, omdat alle activiteiten tijdens de coronopandemie werden stilgelegd, zo lees ik in de bijgesloten promotekst. Dit kan ik zelf lastig staven, aangezien dit ook mijn eerste kennismaking is met de Chilenen. Het album is dan ook de eerste passage hier bij Zware Metalen ter recensie.Lees verder ›

Het Amerikaanse Martikor laat het tweede album Acedia op de wereld los. Het debuut Soliloquy werd niet van een recensie voorzien op Zware Metalen. Lenn is de hoofdaanstichter van deze progressieve deathmetalband, die verder nog wat sludge, post-black en een pak aan experimentele texturen als ingrediënten binnen de muzikale receptuur bevat. Dit is duidelijk een band die het zichzelf niet gemakkelijk heeft gemaakt, want de vocalen liggen af en toe net een klein stukje achter de instrumenten verscholen. Meestal dringen de schreeuwen wel ferm door en horen we ook allerlei andere gezangen, van klassiek tot bezwerend. Ik heb het er als luisteraar en redacteur best wel even 'moeilijk' mee gehad, maar na een aantal luisterbeurten begon de plaat langzaam tot mij door te dringen. In dit geval staat progressief dan ook voor complex, complex en nog eens complex. Wanneer een band op een dergelijke manier nummers in elkaar steekt dan is het eindresultaat ontzettend bagger, of ronduit geniaal. Speltechnisch is Acedia dan ook bepaald geen misselijk of lichtzinnig werk. Zoals verwacht zware kost, die het grotendeels moet hebben van een stuk sfeerzetting.Lees verder ›

Forever Falling - bestaande uit de Amerikaan John Suffering en de Italiaan Tullio Carleo - komt na het in 2021 verschenen debuut Suspended Over The Immanent met opvolger The Determinism Of Essence In Matter. Over filosofische albumtitels gesproken: deze zes nummers gaan over alle menselijke pijnen die u maar kan verduren. Klaagzangen dus, in een atmosferisch omhulsel van funeral doom. In het bijzonder geschikt voor fans van Shape Of Despair, Funeral, My Dying Bride (oude werk), Paradise Lost en Swallow The Sun, aldus de promo. Ben ik even gelukkig dat ik tot die doelgroep behoor, al had ik dit Forever Falling met een dergelijke omschrijving en albumtitel sowieso niet links laten liggen.Lees verder ›

Het is alweer van 2014 geleden dat we van dit Galg uit Nijmegen, Nederland iets mochten aanhoren. De band rond M en O die in zoveel andere bands dan wel projecten hun ding doen bracht in dat gezegende jaar naast twee EP's ook een demo uit. Nu ruim tien jaar later komt dit kwartet met de hulp van het Belgische Consouling Sounds met Teloorgang op de proppen. Vier nummers zullen er rond je hals worden gehangen alvorens je het schavot mag betreden waarop de galg voor je in elkaar werd getimmerd.Lees verder ›

Extremiteiten binnen het muzikale spectrum kunnen we op verschillende manieren duiden. Soms is muziek extreem ontoegankelijk, absurd of voorzien van een idiote hoeveelheid aan vreemde invloeden. En soms is muziek extreem gewelddadig, bizar snel en op gezette momenten melodisch, zonder rustige passages. In de laatstgenoemde categorie past het hier te bespreken debuut Genocidal Bliss of Heaven van het Finse The Lifted Veil. Lees verder ›

In april 2022 was deze nieuwe Belgische band de verrassing van de zaterdag van het Prognosisfestival. In het verslag van hun optreden toen lezen we onder meer de termen: bulldozerriff, melancholie, heavy, meeslepend en overtuigend. Toen collega Michiel Jorissen daarna het debuut Colossal Gods besprak, was hij al even enthousiast: progressieve sludgemetal om U tegen te zeggen (u weet, wij Michielen zijn altijd beleefd). En nu is de band terug met Karma Collision, een album dat het minder van de verrassing moet hebben, maar waarop wel sprake is van een stevige "verdiepingsslag".Lees verder ›

Soms, heel soms laat ik me verleiden door een ander muziekgenre dan black metal. Soms, heel soms gebeurt het dat ik eens luister naar ander extreem lekkers. De redenen hiertoe zijn vaak vrij simpel: ofwel ligt de muziek zo gemakkelijk in het gehoor dat ik lekker kan meezingen of - brullen, ofwel is het vooral het artwork dat opvalt en me aantrekt. Dit laatste geldt voor het Nederlandse funeraldoomgezelschap ...and.so.civilization.strides.on... .Lees verder ›

IJsland is een vakantiebestemming die een diepe indruk op mij heeft gemaakt. Het land is nog mooier en woester dan ik had verwacht, voordat ik er in het voorjaar van 2023 met mijn gezin naar toe ging. Naast het feit dat het dus een fijn land is om bijvoorbeeld een roadtrip te maken, komen er ook goede en soms zelfs uitstekende bands vandaan. Vandaag bespreek ik het werk - van wederom - een nieuwe band uit het magische land: DrungiLees verder ›

Construct of Lethe. Het bouwsel van vergetelheid. Lethe was in de Griekse mythologie de godin van de vergetelheid en tevens een van de vijf rivieren in de onderwereld of het dodenrijk, waaruit de doden drinken om hun aardse leven te vergeten. Tijdens het leven kan vergetelheid ook een rol spelen en vaak is dat geen gekozen pad. Als je langzaam in de vergetelheid raakt dan kan het vaak nare mentale gevolgen hebben voor die persoon.Lees verder ›

Een tijd terug recenseerde ik de EP van Cairns. Ik vond die EP vrij goed, dus wilde ik een fysiek exemplaar aanschaffen. Om de verzendkosten uit Engeland het enigszins waard te maken, besloot ik wat items erbij te bestellen. Daarbij zaten er twee van Ba’al. Dat was mijn eerste kennismaking met de band en dat was een fijne. De band opereert op het snijvlak van post- en black metal en hanteert daarbij ook nog wel wat stijlvreemde elementen, waaronder een overtuigende en vol pathos zittende cleane zang.Lees verder ›

In 1982 stonden de heren van het Amerikaanse Americade in Amerika op het podium. Nu, meer dan veertig jaar later, is de opname van dit optreden op een fysieke geluidsdrager verschenen. Reden genoeg om deze oude-school rock and rollers van een luisterbeurt te voorzien.Lees verder ›

IEI of beter geschreven Ignoramus Et Ignorabimus, vrij vertaald "wij weten het niet en willen het niet weten", bleek een EP afkomstig uit Polen gemaakt door de heren in Zørza. Hellven iets gemakkelijker uit te spreken, is nu ruim één jaar later de eerste plaat. En zoals zo vaak met Pools materiaal zit ook hier Godz Ov War Productions weer met een neusje en een paar tengels tussen. Of het terecht is, lezen jullie op het einde. Wat wel is, is dat op hetzelfde moment ander Pools blackmetalgeweld op ons wordt losgelaten in de vorm van de nieuwe plaat van Königreichssaal. Misschien is het gewoon een aanzet tot een waarlijk zomeroffensief. Want wat is er nu lekkerder dan met een korfje aan gortige releases in je rugzak op vakantie te vertrekken?Lees verder ›