Headlines

IJsland: het land van vuur en ijs. En wat doet ijs als het in contact komt met vuur? Juist, het smelt. De eerste ijskristallen verliezen hun vaste vorm en worden weer vloeibaar. Al snel worden meerdere druppels een stroompje. Een stroompje wordt een klein riviertje en meerdere van die kleine riviertjes komen samen tot een heuse snelweg van water. Woest, stroomversnellingen, watervallen. Alles op zijn weg vernietigend. Ophidian I slaat het eerste gedeelte gemakshalve over en gaat direct over tot allesvernietigende destructie op de hoogste versnelling.Lees verder ›

Het Duitse Zement brengt Rohstoff, wat vrij vertaald 'grondstof' betekent. De grondstof voor Zement is de motorik-beat. Het is typerend voor de instrumentale psychedelische neo-kraut van deze twee gasten. De mannen zijn bouwers. Vanuit een simpele ondergrond worden verschillende in- en-uitgangen verkend. Of het nu gaat om elektro of rockmuziek, Zement weet alles kunstig op te bouwen met steeds groter wordende bouwsels. Rohstoff is een ontmoeting tussen analoog en digitaal.Lees verder ›

En ineens was daar een nieuwe EP van Turnstile. Dat er nieuw materiaal in de pijplijn zat was geen verrassing, afgaande op de eerder uitgebrachte single Mystery. Mocht je onbekend zijn met de band, dan is dat geen totale schande als metalhead zijnde. Sinds de oprichting in 2010 weet de band een redelijk unieke mix van hardcore en punk te maken die eigenlijk al vanaf de start heeft gezorgd voor een bijzondere status. Van opgefokte old school hardcore naar swingende punk aangevuld met disco-achtige taferelen, niets is Turnstile te gek. Klinkt en leest wellicht vreemd, toch is er geen woord van gelogen. Time & Space dateert alweer uit 2018 en terwijl iedereen met smart uitkeek naar een nieuw album, krijgen de fans nu Turnstile Love Connection.Lees verder ›

Wormwood is een Zweedse melodische blackmetalband die nog niet al te lang geleden besloten heeft om hun muzikale kunsten uit te brengen op plaat. Het eerste volwaardige album kwam uit via Non Serviam records in 2017, Ghostlands: Wounds From A Bleeding Earth. Dit Arkivet is de derde langspeler daartussen zit nog Nattervet. Laat ik een opendeur intrappen en stellen dat goed uitgevoerde melodische black metal wel mijn ding is. De hoes van Arkivet heeft in ieder geval niet te veel moeite gekost, je kan het ook een erg strak design noemen natuurlijk. Is dit een voorbode op de muziek? Strak, eenvoudig en koud? Het zou zowaar maar kunnen...Lees verder ›

Ik ben nogal nieuwsgierig van aard. Indien ik een kat was geweest was ik daarom vast en zeker al lang dood. Ergens verdronken in een vijvertje of platgereden langs de snelweg. Mijn laatste opwelling en onweerstaanbare drang tot beluisteren heet Odd Circus. Deze band bracht met Arch Nova reeds zijn tweede EP van het jaar uit (!!) en speelt avant-rock.Lees verder ›

The Lords Of Altamont staan bekend om hun psychedelische garage punkrock en ook in 2021 gaat daar geen verandering in komen. Tune In, Turn On, Electrify is het zevende  album in het achttienjarige bestaan, dus je mag kwaliteit verwachten van deze Amerikanen. Ik heb me nooit buitengewoon in de discografie van deze band verdiept voordat ik aan deze review begon. Het is zo'n band die je op de achtergrond aanzet en die lekker up tempo rock 'n rollt terwijl je aan het werk bent. Zware Metalen gaf alleen in 2014 een korte review van Lords Take Altamont.Lees verder ›

Ik moet diep graven in mijn geheugen om te achterhalen of ik ooit post kreeg vanuit Brazilië. Waarschijnlijk was dat 2005, toen ik Cha de Bugre gekocht had. Niet echt een succes, achteraf bekeken. Goed, 3rd War Collapse gaat dat allemaal goed maken met zijn debuutalbum. Een Fins-Braziliaanse connectie, waarvan de drummer Fins is (tevens terug te vinden in de line-up van de bands Inferia en Plaguebreeder) en de rest van de ledenlijst bijgevolge Braziliaans.Lees verder ›

In de beerput van dingen die snel klaar zijn, liggen veel dingen die, u verwacht het niet, snel klaar zijn. Hoe goed we ook graven en dreggen, Sun Crow zal niet tussen onze vondsten liggen. Het debuutalbum van het Amerikaanse Sun Crow liegt er namelijk niet om. Van de acht nummers die op Quest for Oblivion te horen zijn, passeren er maar liefst vier de tienminutengrens. Van muzikale beerputtigheid is overigens ook geen sprake. Want wat we te horen krijgen is prima blues-achtige stonerdoom.Lees verder ›

Als je lang genoeg vist in dezelfde vijver, dan vang je soms wel eens een uitzonderlijke vis. Zo eentje van een soort die je nog nooit hebt gezien, opgebouwd vanuit een vreemde combinatie van kenmerken die samen onverwacht tot een sublieme, esthetisch attractieve verschijning leiden. De vijver waar ik de laatste tijd wel vaker in vis, die van het Italiaanse underground blackmetallabel Xenoglossy Productions, heeft opvallend troebel water. Het bevat namelijk een zodanig hoge concentratie aan creativiteit, curiositeit en artisticiteit dat je in de verste verte niet kan voorspellen wat je te horen zal krijgen.Lees verder ›

Beetje lullig voor de man, maar je kan moeilijk over David Ellefson praten zonder Dave Mustaine en Megadeth te vernoemen. Fans van deze thrashgigant zullen al weten: dit is de bassist van hun lievelingsband. Of was.. sinds het uitbrengen van dit album liep het lelijk verkeerd voor de protagonist van dit verhaal. Het is genoeg bekend, een chatsessie met een Nederlandse fan liep een beetje “uit de hand” zullen we zeggen. Maar laten we het vooral over dit album hebben en niet over andere bands waar Ellefson een belangrijke rol in heeft gespeeld.Lees verder ›

Year Of No Light. Waarschijnlijk de enige instrumentale band die ooit in mijn jaarlijst terecht kwam uit het postrockgenre. Of je moet Mono meetellen. Het was het album Ausserwelt dat me helemaal overstag deed gaan. Lees hier zeker na. Ik verloor ze daarna een beetje uit het oor, maar nooit echt helemaal. Met Consolamentum heb ik me opnieuw laten gaan en zit ik weer mee voorin in de YONL-tribune. Na Debemur Morti Productions zit de band nu op Pelagic Records, een label dat zich meer en meer profileert in de markt van kwaliteitsmetal en -rock.Lees verder ›

Hypnosia is een thrashmetalband uit... Zweden. Niet bepaald het eerste land waar je aan denkt bij dit genre. Maar muzikanten die voor dit genre kiezen, zijn vaak gewend tegen de stroom in te zwemmen en geheel in stijl knokten de Scandinaviërs zich naar een respectabele plek in de underground. De band werd opgericht in 1995 en opgedoekt in 2002. Er verscheen slechts één volledig album: Extreme Hatred. Dit album werd in 2014 al eens opnieuw uitgebracht via Hammerheart Records en verschijnt nu voor de derde keer. Naast een cd-versie is er ook een lp-versie in verschillende kleuren vinyl beschikbaar.Lees verder ›