Odd Circus – Arch Nova

Ik ben nogal nieuwsgierig van aard. Indien ik een kat was geweest was ik daarom vast en zeker al lang dood. Ergens verdronken in een vijvertje of platgereden langs de snelweg. Mijn laatste opwelling en onweerstaanbare drang tot beluisteren heet Odd Circus. Deze band bracht met Arch Nova reeds zijn tweede EP van het jaar uit (!!) en speelt avant-rock.

Avant-rock? Noem het gerust experimentele rockmuziek en dit muziekgenre is al even onvoorspelbaar als speciaal. Je weet nooit wat je zal krijgen. Ideaal dus om mijn nieuwsgierigheid te bevredigen.

De EP vat aan met Maniac, een song die een lekkere funky baslijn serveert en daar een saxofoon aan koppelt. Vooral de basgitaar is prominent aanwezig. Ik doet me heel hard denken aan Flea van Red Hot Chili Peppers of Les Claypool van Primus. Goed gedaan, maar niet voor iedereen weggelegd denk ik dan. Het is me bij momenten net iets te chaotisch, ook al is dit slechts schijn want deze muziek is heel zwaar geënt op jazz. Georkestreerde chaos is dan misschien een betere omschrijving. 

De tweede track Wasteland begint rustiger, maar jazz zijnde jazz duurt dit natuurlijk niet lang. Dit nummer heeft een vrij grote Frank Zappa-voetafdruk. Het spreekt me dus hard aan! Zonder twijfel mijn favoriet op deze korte EP. Het nummer vult met zijn negen minuten al gauw bijna de helft van de plaat. Het contrast met de derde track kan niet groter zijn. Dit is een uiterst kort nummer. Hostiles is echter wel weer twee minuten lang funky basplezier in samenspel met een saxofoongeluid dat me (onterecht) terug brengt naar de eerste keer dat ik Laurent Garnier’s The Man With The Red Face hoorde. Ja, ik weet dat dit een electro-nummer is. Met titeltrack Arch Nova begeleidt de band tenslotte zijn luisteraar mee naar de uitgang. Nog vrij toegankelijke loungemuziek waar weinig op aan te merken valt.

Is dit metal? Langs geen kanten. Ik vrees een beetje dat het platenlabel ons niet goed heeft ingeschat. Laatst beluisterde ik nog een album dat ons was opgestuurd en bijzonder schaamteloos een copycat van Coldplay bleek te zijn, en niet het vroegere Coldplay als je mij begrijpt, nee de zielloze, goedkope radioprostitutie die deze band de laatste jaren zijn luisteraars opdringt. Mijn nieuwsgierigheid had me weer eens met oorbloedingen opgezadeld. Dan kan deze Odd Circus mij een stuk meer bekoren. Het is een prettige EP, maar zal lang niet voor iedereen zijn. Ik zeg het nog eens, dit is avant-rock. Indien jouw idee van een leuke tijd bestaat uit moshpits en de betere grindcore muziek zou ik in een grote boog om deze EP lopen. Maar als je jazz weet te appreciëren is dit een leuk tussendoortje om eens te beluisteren. Op nog geen half uur tijd ben je erdoor en kan je misschien eens grindcore proberen want dat is ook uitstekende muziek hoor.

Label:

Good Idea Music, 2021

Tracklisting:

  1. Maniac
  2. Wasteland
  3. Hostiles
  4. Arch Nova

Line-up:

  • Graham Robertson – Saxofoon
  • Partin Whitaker – Drum
  • Crews Carter – Basgitaar

Links: