Veel blackdeath metal bands proberen met hun chaotische en dissonante constructies complexiteit te creëren. Soms verdwalen ze in techniek en mankeert de overdosis black metaldrumpatronen en desoriënterende riffs aan gevoel. Dan blijft de muziek in het kopje steken, maar daalt het niet tot in de onderbuik af om daar een emotionele ravage aan te richten. De geluidsmuur genaamd DSKNT slaagt daar wel in en boort zich dreungewijs een weg naar jouw persoonlijke Zion's Dock,Lees verder ›
Halverwege de week komt er een mailtje binnen: of we dat weekend willen aansluiten bij een luistersessie van het nieuwe album van Helloween. Uuhhh, of we het eerste album in zes jaar van deze Duitse grootmeesters willen horen, drie maanden voordat het uitkomt? De nieuwe plaat van de band waarvan wij in onze jeugd een vlag op de kamer hadden hangen? En dan ook nog het album waarop de drie zangers die de band in zijn bestaan heeft gekend samen de vocalen delen? Een release waarvan de band zo overtuigd is dat zij simpelweg Helloween gaat heten? Laat ons daar even over nadenken, we mailen u zo terug… Lees verder ›
Met enige trots bieden we jullie als eerste de albumstream van Anarkhon‘s album Phantasmagorical Personification Of The Death Temple aan, dat we via het gerenommeerde Franse label Debemur Morti Productions mochten ontvangen. Het Braziliaanse death metal monster liet het album vorig jaar al verschijnen, maar de plaat krijgt nu een tweede leven via het “grote” Debemur Morti. Phantasmagorical Personification Of The Death Temple by AnarkhonLees verder ›
De weekbreker is terug. Doe je hier te goed aan de nieuwe clips van Sacred Shrines, Omega, Genghis Tron, Drill, Orden Ogan, Dominique De Vos, Creeping Fear, God is an Astronaut, Scaffold, Sisyphean, False Memories, Sex Blender en Aeonblack.Lees verder ›
Curtains is het derde uitgebrachte nummer van Skin Show, het nog te verschijnen nieuwe album van The Lion's DaughterLees verder ›
Na 20 komt 21. Denk je dan. Neen. Na 20 komen 21 én 22! Filip “RTTC” verwent ons keihard en houdt halsstarrig vast aan de compilatiedrift, samen met zijn “copain” en Andy (Behind Bars/13 Times Fest). Nog steeds luister ik met plezier terug naar Belgische en Nederlandse compilaties uit de…Lees verder ›
De ferociteit van een band en het creëren van een compacte geluidsmuur is niet altijd recht evenredig aan het aantal leden dat diezelfde band telt. Drie lijkt hierbij in de metalwereld scheepsrecht te zijn om voldoende gebulder te kunnen veroorzaken, denken we maar aan bands als Immortal of dichter bij huis Wiegedood om slechts twee driekoppige hellehonden bij naam te noemen.Lees verder ›
Ominous Ruin bestaat al ruim tien jaar. Toch brengen deze heren uit San Francisco met Amidst Voices that Echo in Stone nu pas hun debuutalbum uit. Mocht je de band niet kennen: ze spelen technical death metal. Om jullie een beetje op weg te helpen: denk aan een mengeling van Necrophagist, Cattle Decapitation en Beyond Creation.Lees verder ›
Laten we lekker link gaan doen! De culthelden die The Binding of Isaac hebben gespeeld weten vast dat je voor Five The Hierophant twee zielhartjes krijgt. Als u dat bizar vindt lezen dan kan u best de gordel even vastklikken en een mondstukje indoen - gewoon voor de zekerheid - want Five the Hierophant levert met Through Aureate Void een album dat de verbeelding tart.Lees verder ›
Niklas Sundin is een grafisch artiest voor ontelbare bands, hij heeft zijn eigen band waarmee hij schitterende - vrij extreme - industriële muziek maakt. En ja, hij speelde bijna twintig jaar bij Dark Tranquillity, goed voor hem. In het kader van de laatste releases van zijn band Mitochondrial Sun kon ik hem interviewen. Heerlijk natuurlijk. De volgende vragen en antwoorden wisselden van eigenaar. Lees verder ›
Hoewel het festival dit jaar wederom niet in de gebruikelijke vorm doorgaat, weten sommige bands het aloude Roadburngevoel op te wekken. Acid Mammoth is zo’n band. De Grieken slepen met Caravan hun derde langspeler naar het offerblok. Ze bewijzen hiermee een tamelijk productieve band te zijn. Begin 2020 kwam namelijk nog hun vorige album Under Acid Hoof uit. Ook gaven ze in datzelfde jaar een zware bijdrage aan de split Doom Sessions Vol. 2.Lees verder ›
Wat hebben Denemarken, Finland en de Faeröer eilanden met elkaar gemeen? Eens even denken. Ze liggen alle drie in Scandinavië, grenzen aan zee en de Vikingen hebben er rondgezworven. Maar misschien relevanter in het kader van het onderwerp van vandaag: alle drie de landen brengen een band voort waarbij de Faeröerse zanger Jón Aldará de plek achter de microfoon inneemt.Lees verder ›
Nog een Belgische band. Eentje die al vrij lang bestaat maar recent van sound is veranderd. De band van Maarten Doumen deed in het begin van zijn bestaan aan progressieve stoner/groove metal. Met deze EP gaat het een gans andere kant op. Zelf omschrijft Doumen het als "sparkly clean guitars, sprinkled with ambient synth swells, to wild, drop-tuned experimental prog or stoner riffs". Daar kun je iemand mee doodslaan.Lees verder ›
Body Count heeft met zijn album Bum Rush de Grammy voor beste metal band gewonnen op de 63ste Grammy Awards. Daamee verslaat het Power Trip, Code Orange, In This Moment en Poppy. De ceremonie vond online plaats. Voor Ice-T is het zijn tweede beeldje. In 1990 won hij er nog eentje (Grammy Award for Best Rap Performance by a Duo or Group) voor Back on the Block, samen met…Lees verder ›
Black metal is dé muziekstijl bij uitstek om thema’s zoals oorlog, de dood, spiritualiteit, de hel/de duivel/demonen en antireligieuze overtuigingen op muzikale wijze te vertolken. Hoewel we black metal nog steeds vooral associëren met Scandinavië, zijn dit universele thema’s. Het is dan ook altijd interessant om te zien hoe men in andere werelddelen deze topics verwoordt in een eigen, cultureel-historisch gekleurde interpretatie van deze muziekvorm. In Latijns-Amerika bijvoorbeeld, een omvangrijke regio met een rijke maar bewogen geschiedenis, een eeuwenoude cultuur gekleurd door het bloed van ontelbare offers aan de goden en uitgestrekte, duistere wouden waar de mysterieuze Jaguar op de loer ligt…Lees verder ›
Het uitbrengen van EP’s. Het lijkt een trend te zijn in muziekland. Of Mice & Men moet daarover gedacht hebben: dat moet beter kunnen. Waarom niet drie EP’s uitsmeren over een heel jaar en daar uiteindelijk het nieuwe album mee vormen. Dat is dus precies wat ze gedaan hebben. De eerste telg in dit drieluik is ter wereld gekomen en heeft de naam Timeless meegekregen. Wat trouwens ook helemaal van deze tijd is: de bandleden hebben het creatieve proces laten plaatsvinden via digitale kanalen als Zoom en Twitch.Lees verder ›
Mijn adoratie voor de muzikant Matron Thorn kreeg een kleine tik te verwerken vorig jaar. Nightmarecatcher raakte niet tot in de jaarlijst. De eerste keer eigenlijk dat dat (niet) gebeurt bij een langspeler van Ævangelist. Het delirium was te groot. Er is gelukkig al een nieuwe nachtmerrie ontstaan uit de bovenkamer van Matron, Dream an Evil Dream III. Het artwork doet enorm denken aan het debuut van Akhlys, een band die ook teert op de nachtelijke terreur van zijn frontman. Voor de vocalen deed Matron Thorn opnieuw beroep op de keel van Stéphane Gerbaud.Lees verder ›
Geen overkill aan clips zoals gisteren, maar toch een pak nieuw spul. Zie hier naar de nieuwste van Black Diamonds, The Quill, Silent Generation, Nephila, Starkill, Powerwolf, Above & Below, Troberoth en Trollfest (16+). Lees verder ›
Heb jij je wel eens afgevraagd hoe het zou klinken als je Bolt Thrower en Slayer zou combineren? Wel, Enforced geeft daar met Kill Grid antwoord op. De Amerikaanse band, opgericht in 2017, heeft haar roots in de punk en hardcore gecombineerd met een voorliefde voor death metal en wat er uit voort is gekomen liefkozend crossover-deathmetal genoemd.Lees verder ›
Vanuit de moerassige grond gelegen in Jacksonville, Florida, komt dit drietal dat zich The Noctambulant of nachtwandelaar noemt. In 2016 bracht men nog de debuutplaat Advocatus Diaboli uit. Nu komen de heren met een korte EP die de titel Hellrazor draagt. Het is melodische black metal in zijn zuiverste soort. Weliswaar moet je de koude en de met sneeuw bedekte bomen vervangen door een zompige, drassige ondergrond en adem je eigenlijk eerder heel erg vochtige lucht in.Lees verder ›
