Vrij vlot na de Russische invasie in Oekraïne, begon online radiostation Path of Doom Radio uit dat land een even bijzonder project als eenvoudig project: Stop War in Ukraine. Voor het goede doel leverden bands van over de hele werekd een nummer aan voor een digitaal verzamelalbum, dat volgens het 'name your price-principe' te beluisteren is via Bandcamp. En de verzameling dijt nog steeds uit. Lees verder ›
Aan iedereen die er op 6 mei dit jaar wil bijzijn in het Vlaamse Izegem: haast u! De ticketverkoop gaat namelijk erg hard. Wil je dus voor het eerst het soloproject van Rotting Christ-voorman Sakis aan het werk zien, of het Belgische Psychonaut (wiens frontman Thomas Michiels te horen is in Zware Klap op StuBru), volg dan de link en scoor snel uw kaarten. Ook Zware Metalen zal van…Lees verder ›
De eerste woensdag van april, we vullen hem met video’s van The Night Flight Orchestra, Portrayal of Guilt, Mystic Prophecy, 8 Hour Animal, Feuerschwanz, Unearth, Hanging Garden, Dark The Suns, Persekutor, Jegong, Hämärä en Extermination Dismemberment.Lees verder ›
Mojo en Libéma hebben zojuist negen nieuwe bands bekendgemaakt voor het driedaagse festival The Rock Circus. Dat zal op 3, 4 en 5 november plaatsvinden in de Brabanthallen van ‘s-Hertogenbosch. Zo zullen Beast In Black, Finntroll, Imminence, Blind Channel, Enemy Inside, Ramkot, As Everything Unfolds, Present Danger en Bizkit Park te zien zijn tijdens de eerste week van de elfde maand. De kaartverkoop is al van start gegaan toen de…Lees verder ›
Uit Frankrijk komt dit fantastische Diablation. Waar Allégeance, de vorige plaat, via het kleine Antiq label uitkwam, is het voor Par Le Feu toch anders gelopen blijkbaar. Het is het Franse cultlabel Osmose Productions dat een samenwerkingsverband met deze vier heren is aangegaan. De basis van deze band bestaat uit Vicomte Vampyr Arkames (ex - Seth) en V. Orias A.. Zij worden bijgestaan door IX en Maximilien B. (Bâ'a) en ik lees dat de heer Hreidmarr (Glaciation, ex - Anorexia Nervosa) ook weer zijn duit in de zak heeft gedaan.Lees verder ›
Met een bandnaam als Whore Of Bethlehem schop je anno 2023 ook nog steeds tere christenschenen aan. Zeker als je, zoals deze band, uit het zuiden van Amerika en het hart van de biblebelt komt. Volgens de statistieken vindt 63% van de bevolking van Texas (want daar komt dit gezelschap vandaan) religie belangrijk tot zeer belangrijk. In Nederland kijken we minder snel op van een dergelijke bandnaam want de tijden dat je van school werd gestuurd om een Youth Against Christ shirt liggen alweer enkele decennia achter ons.Lees verder ›
More Inspirations biedt je tien covers van tijdloze rockklassiekers uit de jaren 60 en 70 in een Saxon-jasje die niet allemaal even bekend in de oren zullen klinken. Degelijk gedaan, met een paar onverwachte keuzes in de bewerking.Lees verder ›
I Am The Storm is het achtste album van Redemption en het tweede album waarop Tom Englund (van Evergrey) zijn zangkunsten mag inzetten. Het vorige album was al volledig geschreven toen Tom bij de band kwam. Het lijkt erop dat hij dit keer wat meer invloed op het geluid van de band had.Lees verder ›
"Fury Of Five, bestaan die nog joh?" Dat was de reactie van een collega-redacteur toen hun promo van de EP Half Past Revenge op de digitale deurmat viel. Van het bestaan wist ik nog wel af, maar dat er nieuwe muziek uitgebracht is had ik ook even gemist. Uiteraard heb ik mij direct aangeboden om te luisteren wat de beruchte band uit New Jersey tegenwoordig produceert.Lees verder ›
Zelden zag ik een meer desolate cover van een album dan die van het derde album van de Zweedse rockers van Kardinal Sin, niet te verwarren met hun landgenoten die de bandnaam met een C aan het begin spellen. De hoes beeldt perfect uit wat de band muzikaal uit wil dragen: de mensheid stevent af op het einde der tijden door oorlogen en milieuverontreiniging. Het is daarbij ieder voor zich en de meest kwetsbaren delven als eerste het onderspit.Lees verder ›
Al sinds de conceptie in 2019 brengt het Prognosis Festival iets bijzonders. Op die eerste editie ging organisator Loud Noise voor een "totaalbeleving" door twee dagen met optredens te koppelen aan clinics van optredende artiesten en een heuse conferentie over de muziek(industrie). In 2020 liep het festival weer voorop. Dit keer ongelukkigerwijs, want het behoorde tot de eerste evenementen die door de coronamaatregelen van de kalender vielen. Toen Prognosis in 2022 eindelijk weer kon doorgaan, zagen we een exclusieve, vrijwel instrumentale show van The Ocean. Dat laatste niet uit luxe, maar omdat vocalist Loïc bedacht had de veerkracht van de botten in zijn benen tot over het randje te testen. "Never a dull moment" zouden de Engelstaligen zeggen. Ook in 2023 zal er genoeg te beleven zijn op het festival. Hieronder kijken we vooruit naar de twee dagen in Eindhoven en halen we alvast wat getipte krenten uit de pap (of is het nu krenten uit de getipte pap)?Lees verder ›
Omwille van een massale bui aan klachten hebben we bij Zware Metalen beslist om de vrijdagse videoroulette op zaterdag in te plannen. De reden hiervoor is het wangedrag dat enkele van onze bezoekers vertonen op de werkplaats tijdens het bekijken van de clips. We wensen jullie hoe dan ook veel plezier toe met de nieuwe video’s van Scar Symmetry, Archspire, Ad Infinitum, Lordi, Cattle Decapitation, Tsjuder, Omophagia, Frozen Crown,…Lees verder ›
De Nieuwe Nor in Heerlen is niet zozeer een nieuw podium voor allerhande artistieke bewegingen, maar een vernieuwde versie van - jawel - de Nor. De originele locatie was die van het oude politiebureau, vandaar de naam. In het begin van deze eeuw was de Nor een thuis voor diverse metalbands, de één wat groter dan de ander, maar mede vanwege een geluidslek werd de Nor een eetcafé. Dat was uiteindelijk geen succes en in 2006 werd er een doorstart gemaakt, met als naam de Nieuwe Nor. Waar er in het begin vooral plaats was voor elektronische en wat meer populaire muziek, is er nu ook plek voor gitaargerichte muziek, met 'Hard in Heerlen' als de metalvariant. Donderdag 16 maart bracht dat Wiegedood en Autarkh naar het diepe zuiden van Nederland.Lees verder ›
En hoppa, ik pik hem zo uit de redactielijst, het achtste album van de melodische gotische doommetalband Hanging Garden. Nog nooit heb ik gehoord van dit Finse zevenkoppige (!) gezelschap. Ik heb geen idee waarom eigenlijk, want bands als Swallow The Sun en Insomnium behoren wel tot mijn collectie. Bovendien zijn er op Zware Metalen recensies verschenen van Inherit the Eden, At Every Door en I Am Become. Naast de twee eerder genoemde bands, behoort ook het Zweedse Draconian tot de parels binnen het genre. Het is nooit te laat om een band te ontdekken met vergelijkbare doom/death/gothic aspiraties. En zo geschiedde.Lees verder ›
Harrison McKenzie de bezieler van deze atmosferische blackmetalband Olde Throne komt uit Nieuw-Zeeland, Christchurch om precies te zijn en toch neemt de heer McKenzie thema's in de hand die goed gekend zijn op het Europese (?) vaste (?) land. Misschien niet vreemd gezien de achternaam van de heer. Heeft hij er roots? Waar het op An Gorta Mór nog ging over de grote hongersnood in Ierland, heeft hij nu een thematiek gekozen die zijn beginselen heeft in Schotland. Ditmaal concentreert hij zich namelijk op verhalen, sages en legendes omtrent spoken et cetera.Lees verder ›
Jawel, ineens was daar de nieuwe Sermon! De eerste twee uitgebrachte nummers waren volledig aan me voorbij gegaan. Totdat de digitale post van Prosthetic Records op de virtuele deurmat van Zware Metalen neerplofte in zijn volledige blinkende gouden omhulsel. Voordat we verdergaan zijn eerst de welgemeende excuses op zijn plek, aangezien het debuutalbum Birth of the Marvellous door de strenge selectie op de redactie wist te glippen. Zonde, aangezien dit al een waanzinnig debuut was. Sermon is ook nog een relatief kleine speler in de progressieve wereld, waardoor dit Of Golden Verse mogelijk voor jullie lezers een eerste kennismaking is. Eens kijken of Sermon hier een eerste plaats mee scoort of wordt het toch zilver (of brons)?Lees verder ›
Volop activiteit in het kamp van Metallica! Het nieuwe album 72 Seasons staat op het punt van uitkomen, wat wordt gevierd met een preview in de bioscoop. Daarna volgt een unieke wereldtour waarbij de band twee avonden per locatie zal optreden met twee keer een ander voorprogramma en twee keer een andere setlist. En dan is er nog meer nieuws: er zal één band op alle avonden aansluiten: Megadeth.Lees verder ›
Voidscape is een melodische deathmetalband uit New Jersey, Verenigde Staten van Amerika. De band zegt me op zich niks. Niet moeilijk, want deze EP Odyssey Of Spite is de eerste echte release van deze band die in 2017 van start ging. Als je wat gaat grasduinen in de achtergrond van de bandleden, met name in deze van Justin Spaeth, kom je er vanzelf achter dat deze brave man nog altijd actief blijkt te zijn in Tombs. Een blackmetalband met wat post- en industrialinvloeden die getekend zijn door Season Of Mist. Dit Voidscape zit op Nefarious Industries. Een label dat me toch niet echt bekend is voor zijn waslijst aan death- en blackmetalreleases.Lees verder ›
Bleeep-twieedelieedieedel-squeek-squeek-skraakatcha-brr-brr-bleeep, zegt de gitaar. Doodeliedoodeliedoodeledoodel-brommerdebrombrom, doet de bas. Pampampammapammerdepam-tsch-tschts-tattattatttattatta, doet de drum. Bleeeegh, zegt de zanger.Lees verder ›
Het Finse Sieluhaaska (verspilling van de ziel) komt met een zwartgeblakerde EP. Dit Kun aurinkoni kuoli (toen mijn zon stierf) is zoals verwacht geen vrolijke plaat, maar doet elk levenslicht doven. Het titelnummer start aanvankelijk nog wat simpel. De structuren bevinden zich voornamelijk op een bed van mid-tempo drums. Ruwe en desolate gitaren doen hier dienst als melancholische, maar ook scherpzinnige instrumenten. Saasta, bezieler van dienst en vocalist, klinkt als een kraai met licht dichtgeknepen strot. Naarmate deze korte schijf vordert klinkt zijn stemgeluid ook steeds indrukwekkender. Voor deze EP heeft dit heerschap de hulp gevraagd van drummer S.S. Blutsauger.Lees verder ›
