Fury Of Five – Half Past Revenge

“Fury Of Five, bestaan die nog joh?” Dat was de reactie van een collega-redacteur toen de promo van de EP Half Past Revenge op de digitale deurmat viel. Van het bestaan wist ik nog wel af, maar dat er nieuwe muziek uitgebracht is, had ik ook even gemist. Uiteraard heb ik mij direct aangeboden om te luisteren wat de beruchte band uit New Jersey tegenwoordig produceert.

Hoewel dat ik te jong was om de originele line-up live in actie te zien op bijvoorbeeld het roemruchte Dynamo uit de jaren negentig heb ik ontzettend veel Fury Of Five geluisterd. De albums At War With The World en No Reason To Smile stonden vroeger op repeat. Zelfs mijn vrouw kent Every Man For Himself want ik ben de tel kwijt hoe vaak ik die songtekst thuis liep te zingen omdat deze weer eens in mijn hoofd zat. Ik was dan ook door het dolle heen toen er in 2015 eindelijk een reünietour kwam en daarbij Hilversum bezocht werd. Sinds deze tour is de band in Amerika sporadisch actief, maar dat er nieuwe muziek zou worden geschreven, had ik niet verwacht. Met een gezonde dosis scepsis maar ook met puberaal enthousiasme zet ik de nieuwe EP op van een van mijn favoriete jeugdbands.

W.A.R. staat voor We Are Ready en is het openingsnummer. Eerlijk gezegd is dit direct het zwakke broertje op Half Past Revenge. Het mist net wat van die overtuiging die je hoopt te horen bij Fury Of Five. Zelfs de typerende vocale uithaal van de zanger mist kracht. Feel The Reign lijkt dan weer veel meer op het originele geluid waar de band zo succesvol mee geworden is. Het refrein had zonder moeite op het eerder genoemde At War With The World kunnen staan. In mijn ogen was het echter onnodig om na het rapgedeelte de lompe kant op te zoeken. Zonder die breakdown tussendoor was het waarschijnlijk een beter nummer geweest.

Revenge Doesn’t Sleep brengt gelukkig wel direct en zonder moeite de herkenbare mix van metal, hardcore en rapinvloeden ten gehore. Zanger James Ismean komt deze keer goed uit de verf. De invloed van zijn typische stem op het geluid van de band is simpelweg niet te ontkennen. Ook nu ontkom ik er niet aan om de nieuwe nummers te vergelijken met vroeger. Wat hierbij opvalt, halverwege het kwartiertje dat Half Past Revenge in beslag neemt, is dat er veel meer “lompigheid” te horen is, van het soort riffs en breakdowns die veelvuldig te vinden zijn bij bands als Hatebreed. Desondanks is Revenge Doesn’t Sleep, dankzij de rappende en schreeuwende vocalen in combinatie met dit soort riffs, een leuk geheel geworden en het beste nummer op de EP.

Souls In The Soil begint met een rustige opbouw maar al snel zijn daar de pompende riffs weer te horen. Tekstueel gaat het over pistolen, straatgeweld en het verdriet dat daar bij komt kijken wat natuurlijk prima past bij de straatattitude die de band uitstraalt. Als afsluiter heeft Fury Of Five ervoor gekozen om een van de hardste nummer uit de discografie opnieuw op te nemen, en dan heb ik het natuurlijk over Taste The Steel. Zo rauw als op Telling It Like It Is uit 1996 klinkt deze versie niet. Ik geef zonder twijfel de voorkeur aan de originele versie, al past deze heruitgave qua sfeer prima naast de nieuwe nummers.

Ik kan niet anders concluderen dan dat dit uiteindelijk een vermakelijke EP is geworden. Fury Of Five heeft namelijk nog volop enthousiasme en brengt dat op aanstekelijke wijze over op Half Past Revenge. Ik blijf echter de voorkeur geven aan de muziek uit de jaren negentig. Die klinkt nu eenmaal net wat rauwer en bozer.

Label:

Upstate Records, 2023

Tracklisting:

  1. W.A.R.
  2. Feel The Reign
  3. Revenge Doesn’t Sleep
  4. Souls In The Soil
  5. Taste The Steel

Line-up:

  • James Ismean – Zang
  • Jay Fury – Gitaar
  • Chico Violencia – Gitaar
  • Mike Terror – Basgitaar
  • Mikey Mayhem – Drums

Links: