Uit Frankrijk komt dit fantastische Diablation. Waar Allégeance, de vorige plaat, via het kleine Antiq label uitkwam, is het voor Par Le Feu toch anders gelopen blijkbaar. Het is het Franse cultlabel Osmose Productions dat een samenwerkingsverband met deze vier heren is aangegaan. De basis van deze band bestaat uit Vicomte Vampyr Arkames (ex – Seth) en V. Orias A.. Zij worden bijgestaan door IX en Maximilien B. (Bâ’a) en ik lees dat de heer Hreidmarr (Glaciation, ex – Anorexia Nervosa) ook weer zijn duit in de zak heeft gedaan. Boeiend allemaal, want iedereen weet dat black metal afkomstig uit de Franse school meestal van een erg hoog niveau is. Om je nog wat meer achtergrond te geven over de band verwijs ik even dunnetjes naar het interview dat ik deed met V. Orias A. ergens eind 2021/begin 2022. Bijzonder interessant gesprek, zo kan ik het me toch nog herinneren. Een spraakwaterval bleek hij niet te zijn, hij beperkte zich graag tot de essentie en zo hoort het ook gewoon.
Een erg hoog niveau? Dat blijkt voor de muziek van Diablation en de nummers op Par Le Feu ook niet anders te zijn. Wel opvallend is de wat minder warme productie. Alles voelt eerder wat killer, kouder en klinischer aan. Kan ook gewoon de bedoeling zijn natuurlijk. Wel jammer, net daardoor verliest de complexiteit in de muziek wat van zijn typische karakter. Ondanks dit euvel weten de Fransen je toch voldoende onder je kleren te kruipen, onder je vel te zitten. Dit is weliswaar nog niet direct het geval bij de de eerste twee nummers, de intro Inferi Ostium gewoon meegerekend. De plaat start voor mij pas echt bij L’Unique Merveille of beter nog bij Au Bord Du Gouffre. Het is in dit nummer dat je het echte Diablation te horen krijgt. Lekker ruige doch rauwe gitaarpartijen, korzelige bij momenten erg verhalende zanglijnen en een arsenaal aan ritmewisselingen. En dan vergeet ik nog bijna die epische keyboardpartijen.
Crépuscule Doré is zo een hondsbrutaal nummer geworden mede dankzij de drumpartijen van IX. Dit brave heerschap laat immers geen spaander heel van zijn drumkit, het heerschap is ook niet vies van heel wat ritmewisselingen en gepaste tierlantijntjes. Testament De L’Humanité laat je nog maar eens kennismaken met het technische vernuft van de bandleden. Er wordt zo gespeeld met dynamieken en spanningsbogen dat je er bijna duizelig van wordt. Meer dan dertien minuten wordt er geteld voor het hoogtepunt op deze plaat, het afsluitende Mort, March Avec Moi. Hoeveel vuur, hoeveel bloed, hoeveel haat kan er zich vormen? Misschien is het gewoon verstandig met deze Fransen mee te lopen, dan komen we er vanzelf wel achter denk ik.
Bijzonder sterke plaat dit Par Le Feu en een goede opvolger voor de debuutplaat Allégeance. De Fransen van Diablation mogen van mij via Osmose Productions of weet ik welke platenboer, (symfonische) blackmetalplaten blijven rondstrooien. In ieder geval blijft het vuur branden daar moet je niet aan twijfelen. Par le Feu, Par le Sang, Par la Haine!
Score:
85/100
Label:
Osmose productions, 2023
Tracklisting:
- Inferi Ostium
- Vox Diaboli
- L’Unique Merveille
- Au Bord Du Gouffre
- Crépuscule Doré
- Testament De L’Humanité
- Mort, March Avec Moi
Line-up:
- Vicomte Vampyr Arkames – Zang
- V. Orias A. – Gitaar, keyboard
- IX – Drum
- Maximilien B. – Bas
Links: