De Nieuwe Nor in Heerlen is niet zozeer een nieuw podium voor allerhande artistieke bewegingen, maar een vernieuwde versie van – jawel – de Nor. De originele locatie was die van het oude politiebureau, vandaar de naam. In het begin van deze eeuw was de Nor een thuis voor diverse metalbands, de één wat groter dan de ander, maar mede vanwege een geluidslek werd de Nor een eetcafé. Dat was uiteindelijk geen succes en in 2006 werd er een doorstart gemaakt, met als naam de Nieuwe Nor. Waar er in het begin vooral plaats was voor elektronische en wat meer populaire muziek, is er nu ook plek voor gitaargerichte muziek, met ‘Hard in Heerlen’ als de metalvariant. Donderdag 16 maart bracht dat Wiegedood en Autarkh naar het diepe zuiden van Nederland en redacteur Marko Bok was van de partij. Bij afwezigheid van een van onze platenschieters in Heerlen, meldde fotograaf Ruben Verheul zich enige dagen later bij het Patronaat te Haarlem om Wiegedood vast te leggen.
Autarkh was voor mij een onbekende band, maar de vijf heren zijn vastgelegd bij Season of Mist en spelen een bijzondere vorm van (vooral) black metal. In 2021 waren jullie en collega Bart echter al behoorlijk enthousiast over het debuut Form In Motion. Wat live direct opvalt, is dat er geen drummer is, maar een DJ, die alle elektronica uit zijn laptop de zaal in slingert. Het is even wennen, maar al snel let je er niet meer op. Black metal dus, maar dan wel uit een uithoek van het genre. Denk aan ‘moeilijke’ bands als het ook al door Bart genoemde Dødheimsgard, Thorns en – niet heel vreemd – Dodecahedron, de vorige band van zanger Michel Nienhuis, maar ook aan intelligent dance music. Het resultaat is een setlist met nummers die naadloos in elkaar overvloeien. Dat geeft een ietwat overdonderende ervaring die nauwelijks ruimte laat om adem te halen, laat staan voor een reactie vanuit het publiek. Die ruimte is er pas wanneer Autarkh na een half uurtje het podium verlaat en er een mooi applaus de kant van de band opkomt.
Waar de beats van Autarkh “uit een doosje komen” heeft ook hoofdact Wiegedood niet de meest gebruikelijke bezetting. Een bassist ontbreekt, maar die is dan ook helemaal niet nodig. Ook zonder de vier dikke snaren blaast het Belgische trio werkelijk alles en iedereen weg met opener FN SCAR 16 van hun meest recente album There’s Always Blood At The End Of The Road, de plaat die net voor Mirage van Gaerea met de nummer 1 plek van de Zware Lijst 2022 aan de haal ging . Net als bij de opener is interactie met het publiek afwezig, waardoor het lijkt alsof je naar één lang nummer staat te luisteren. Het komt de duistere sfeer wel ten goede (of ten kwade?). In de set, die niet onterecht zwaar op de laatste plaat leunt, horen we onder andere And in Old Salamano’s Room, the Dog Whimpered Softly, Noblesse Oblige Richesse Oblige, De doden hebben het goed II en Until It Is Not.
Hoogtepunt van de dag, op persoonlijk vlak dan, is echter de live uitvoering van Ontzieling van De doden hebben het goed II. Het nummer was een jaartje geleden mijn eerste echte kennismaking met Wiegedood en staat sinds die dag zo vast als een huis in elke playlist die ik heb. Kippenvel tot aan het plafond! Wat een gaaf nummer blijft dat toch.
Na een dik uur zit het erop. De beide bands zijn daarna ook terug te vinden in het café voor een praatje en een drankje en daarmee kunnen we gerust vaststellen dat Hard in Heerlen een geslaagde avond was!
Datum en locatie
16 maart 2023, De Nieuwe Nor, Heerlen en Patronaat Haarlem
Foto's:
Ruben Verheul, Wishful Doing
Links: