Ecstatic Kingdom komt ruim vijf jaar na het debuut dat de titel Akolyth meekreeg, wat ook toevallig de bandnaam is van dit drietal. Althans, ik ga toch uit van een drietal. Het is moeilijk te traceren wie effectief deel uitmaakt van dit ritualistisch, somber, donker blackmetalcollectief. Alvast Sphere, maar ook een zekere Ærkun en D. hebben meegewerkt om dit tweede epos uit te brengen. Net als zijn voorganger is het Duitse Amor Fati Productions de platenboer van dienst.Lees verder ›
Dinsdagavond 14 oktober. Het is de avond dat Disturbed met in het voorprogramma (!) het gerenommeerde Megadeth op gaat treden in de Ziggo Dome te Amsterdam. Zware Metalen heeft zijn fotograaf Arjen den Dekker en schrijver JohannesV op pad gestuurd om verslag te leggen.Lees verder ›
In 2024 presenteerde het Canadese Omnivide zich aan de wereld met hun debuutalbum A Tale Of Fire. “Spannend plaatwerk”, riep collega Joost erover. Niet alleen binnen Zware Metalen werd het album goed ontvangen, maar ook wereldwijd waren de critici lovend over de combinatie van progressieve, melodieuze, death- en symfonische metal. Een jaar later keert de band uit Moncton terug met een gloednieuwe EP: Arise. In tegenstelling tot het debuut komt deze release niet in eigen beheer uit; inmiddels heeft de band onderdak gevonden bij het label Seek & Strike.Lees verder ›
Frostmoon Eclipse uit Italië is voor ons al lang geen nobele onbekende meer. De band die in 1994 het levenslicht zag en nu met plaat acht komt, As Time Retreats is evenmin klein bier. De heren blijven ook trouw aan de platenfirma met name het Belgische Immortal Frost productions. Heel wat releases brachten deze Italianen uit van volwaardige albums, splits tot EP's. Een van die EP's, Rustworn, kwam in 2022 en maakte indruk met twee nieuwe nummers. Daarvoor was er bijzonder slecht weer te verwachten middels het album Worse Weather To Come. Na die EP kregen we nog een boxset te verwerken: Funerals Of Old. Een boxset die platen verzamelde die jaren, soms zelfs decades geleden eerder werden uitgebracht. Ik verschrok zelfs wat van het rustige akoestische getokkel op Dead And Forever Gone.Lees verder ›
Comedy! Chaos! Gevechten! Metal! Samengesmolten tot een meesterwerk. Dat is Mythos: Ragnarök. Oftwel: metal in het theater. Deze dagen te zien in verschillende theaters in Nederland.Lees verder ›
Twee jaar afwezig op het wereldtoneel, maar vanavond terug in Tilburg! Helloween heeft een nieuwe plaat, een nieuwe show, en daarnaast vieren ze ook nog eens het veertigjarig bestaan van de band. Met in het voorprogramma niemand minder dan Beast In Black dat dit jaar ook een jubileum viert, maar deze relatieve jonkies kunnen 'slechts' tien kaarsjes uitblazen. Genoeg redenen om er bij te zijn dus en met een uitverkochte 013 zijn er genoeg die dat willen. Zware Metalen was ook aanwezig met Ruben voor de verslaglegging en Esther 't Lam voor de beelden.Lees verder ›
Dit Deense Kold nam ik al eerder onder de loep. Begin 2023 kwamen zowel een EP als het laatste album, Intet Mere Er, van deze beide heren uit. Det Falmede Håb lijkt een logisch vervolg van hun verhaal te zijn. Ik noemde de ijskoude black metal een soort van mengeling van Ildskær en Der Weg Einer Freiheit. Ook deze release wordt aan de man gebracht door het immer speurende Vendetta records, speurend en zoekend naar ondergronds blackmetaltalent dan wel te verstaan.Lees verder ›
Muziek kan al eens een alternatief zijn voor therapie. Het ventileren van tragische gebeurtenissen en het emotionele leed dat daarmee gepaard gaat in woorden en muziek proberen te vatten kan helend werken, of in ieder geval de pijn verlichten, door verdriet om te zetten in creativiteit. Dat geldt ook voor het Canadese Spite House. De band, en met name zanger Max Lajoie, heeft nogal wat op zijn bord gekregen. Zelfmoord van zijn vader, moeder die overleed aan kanker. Die gebeurtenissen hebben hun weg gevonden naar deze tweede plaat.Lees verder ›
De Griekse blackmetalscene is groots maar er komt meer fijne muziek uit het land van de souvlaki, feta, fraaie stranden en het incidentele misbruik van EU-gelden. InnerWish bijvoorbeeld, maker van heavy/powermetal in het straatje van Firewind (ook al Grieks), Brainstorm en Stratovarius. 4 november staat de band in De Boerderij in Zoetermeer. Lees verder ›
Vet je spikes nog maar even in, pak vast een vers Marduk-shirt uit de kast en haal je ketting met omgekeerd kruis uit de knoop: zaterdag 1 november is het tijd voor een potje blasfemie. Plaats van handeling: De Zon in Bodegraven. De discipelen: Misanthropia, GogmaGore, Helhekser en Razernij. Lees verder ›
Allerheiligenavond, de avond voor Allerheiligen, is tegenwoordig veel bekender als Halloween en Remco en Pim doen er vrolijk aan mee voor Teloorgang, het radioprogramma van Zware Metalen op KINK Distortion. Tussen de uitgeholde pompoenen, bungelende skeletten en een steeds wegschietende hand, namen zij een thema-uitzending op! Luister nu terug naar de selectie die zij maakten. Lees verder ›
Lsd, ook wel bekend als acid, bezit het vermogen om emoties en gedachten te versterken en de beleving en waarneming van tijd en ruimte ingrijpend te veranderen. In de hersenen werkt lsd vooral op de serotoninereceptoren. Om het maar wat meer in Jip-en-janneketaal te houden: het verandert de manier…Lees verder ›
Als ik het goed heb was A Castle In The Mist de eerste release van dit Amerikaanse gezelschap, Cemetery Moon, ergens in 2018. Daarna volgden nog drie platen en dit Dominion Of Ashes is dus de meest recente. Een band die startte als éénmansproject is nu uitgegroeid tot een volwaardig vierkoppig collectief. Of elk bandlid afkomstig is uit Connecticut is me niet helemaal helder maar dat doet er op zich ook niet toe.Lees verder ›
Het Belgisch-Limburgse kwartet Speed Queen bestaat een goede tien jaar maar brengt nu pas zijn eerste langspeler uit via High Roller Records. Een lange bevalling dus. Ik zag de band voor het eerst live in april 2019 en wat me toen al onmiddellijk opviel: de tomeloze energie, niet in het minst van zanger en podiumbeest Thomas Kenis, de intense speed metal en het aantal decibels in de hele kleine zaal. Je voelde gewoon dat deze jongens de wil hadden om het te maken. Lees verder ›
Het is weer tijd voor de Nijmeegse sloop-tweedaagse. Soulcrusher is al jaren een vertrouwd en geliefd festival, dat zijn wortels diep in de underground metal heeft. Sludge, doom, black of death metal, de bands die er spelen brengen hun muziek vaak vol overgave en het publiek luistert gretig en geconcentreerd mee. Het festival wordt bovendien gehuisvest in een van de meest sfeervolle zalen van Nederland: Doornroosje. De organisatie weet ook altijd een combinatie neer te zetten van gevestigde bands en aankomend talent. Of dat dit jaar ook zo is? Voor derde keer op rij doet de tandem Friso (verhaal) en Ruth (foto’s) verslag.Lees verder ›
Het is me niet helemaal duidelijk of dit Verba Serpentis uit Oostenrijk hun eerste EP volledig in eigen beheer hebben uitgebracht. Het heeft er echter wel alle schijn van. Eigenaardig genoeg komt het hebbeding nu pas bij me aanwaaien, ik noem het alvast gek. De reden dat het zo lang geduurd heeft is me onduidelijk, de EP kwam immers ergens in oktober 2024 (!) al uit. De nieuwe videoclip van het nummer Monuments Of Dust zorgde ervoor dat deze release ons opnieuw aangeboden werd. Verstandige zet van de promojongens.Lees verder ›
Vandaag opnieuw 15 punten op ons programma. Bij deze het beste wat metal te bieden heeft op videovlak de afgelopen zeven dagen. Dit zijn Blut Aus Nord, Ingested, Poppy, The Browning, Marianes Rest, In Mourning, Story of the Year, Brutal Sphincter, Soulfly, Oblivion Gate, Conjurer, Putrevore, Health, Adept, Nokk en M. Nox.Lees verder ›
Een illusie kan gezien worden als een misleidende of onjuiste weergave van de werkelijkheid, al dan niet leidend tot een verwonderende of vermakelijke uitkomst (denk bijvoorbeeld aan Hans Klok). In de kunstzinnige wereld kan het abstracte dan weer omschreven worden als een beschrijving of weergave van niet tastbare concepten of niet realistische objecten. Combineer vervolgens de woorden abstract en illusie en je snapt meteen dat het haast onmogelijk is om daar een fatsoenlijke definitie van te geven, aangezien die combinatie zich niet laat kaderen door regels en grenzen.Lees verder ›
Na bijna tien jaar in de Singaporese ondergrond te hebben gebroed, komt Darah met zijn langverwachte debuutalbum Holier Than Thou. De band heeft in de loop der jaren naam gemaakt, maar weet deze reputatie helaas niet volledig te verzilveren op zijn eerste langspeler. Hoewel het album onmiskenbaar geworteld is in de traditie van bands als Vader en Morbid Angel, ontbreekt het aan de finesse en het onderscheidend vermogen om echt boven het maaiveld uit te steken.Lees verder ›
In 2016 werd in Denemarken, Kopenhagen om meer precies te zijn, de blackmetalband Morild opgericht. Dat is op zich niet zo direct erg memorabel te noemen. Vanuit Denemarken krijgen we op geijkte tijdstippen heel wat toegestuurd en nu dus weer. Het tweede album van Morild heet Disse Fugle Får Ingen At Se. Als je dit gaat vertalen komt er toch op zijn minst een zonderlinge boodschap naar boven: Deze vogels mogen eigenlijk niet door iedereen gezien worden.Lees verder ›
