Deathcore is heet. Sowieso is het mixen van death met core momenteel heter dan ooit tevoren. Wat betreft deathcore is het vuurtje zeker weer uitgegroeid naar een vreugdevuur door Lorna Shore. Toch weten de liefhebbers van het genre écht wel waar abraham de mosterd vandaan haalt. Ook in Nederland hebben we wat interessante bands rondlopen die de aandacht zeker verdienen. Zo bracht Changing Tides vorig jaar een alleraardigste plaat uit met Impair The Vision en ook dit Rotterdams/Slowaakse Distant wekte met zijn EP uit 2022 de nodige interesse op in aanloop naar deze nieuwe plaat, genaamd Heritage. Inmiddels is het gezelschap overgestapt van Unique Leader Records naar Century Media Records.
Noem het toeval of voorbestemdheid, aangezien Suicide Silence, als één van de vaandeldragers, ook menig album bij dat laatstgenoemde label heeft uitgebracht. Heritage bevat twaalf nummers die voor iets meer dan drie kwartier aan ongemak zorgen. Door de volle, kolossale geluidsproductie is de ambiance namelijk weer ‘ouderwets’ beklemmend. Born Of Blood en The Grief Of Manifest zetten middels staccato riffwerk, een mix van ijzige screams en vieze growls, lompe breaks en onheilspellende passages al snel de toon voor de angstaanjagende trip die nog meermaals zal volgen. Paradigm Shift en The Gnostic Uprising klinken wat massiever en dienen ongetwijfeld als knipoog naar het eerdere werk, maar de jankende gitaren en het soleerwerk zorgen voor wat extra slagroom op de taart. De heerlijke single Exofilth en het dynamische A Sentence To Suffer en Human Scum zijn voorzien van wat meer tempo, waarop alle muzikanten nóg beter lijken te gaan. Bijna alle nummers zijn tevens voorzien van geflipte, elektronische geluidstoevoegingen, waardoor het resultaat regelmatig doet denken aan de collega’s van Humanity’s Last Breath.
Alan Grnja gromt, growlt en schreeuwt als een bezetene en tilt daarmee de band absoluut naar een hoger niveau, maar laat me ook zeker vermelden dat het drum- en gitaarwerk even goed noemenswaardig strak zijn. De grote verrassing van dit album is natuurlijk de gastbijdrage van niemand minder dan Will Ramos, de vertolker van de duivel uit Lorna Shore. Toch weet de band ondanks die smakelijke toevoeging ook eigenhandig de woeste razernij van titeltrack Heritage in kwalitatief opzicht naar een bovengemiddeld niveau te krikken, waarbij vooral het gitaarwerk ‘on-point’ is. Alsof het nummer nog niet voor genoeg snot voor de ogen zorgt bij de luisteraars, topt Distant het toetje af met Argent Of Justice. Daarin horen we namelijk vocale bijdrages van zangers uit onder andere Emmure, Suicide Silence, Cabal en Angelmaker. De namen van hen zoek je maar lekker zelf op, ik ben te druk met headbangen op heerlijke beukers van dit formaat! Als Heritage hierboven je bevalt, zal je je hart ook kunnen ophalen aan het apocalyptische Orphan Of Blight, dat minstens zo goed is. Hoewel Plaguebreeder in een log tempo richting het slotoffensief werkt, komt het album enigszins abrupt tot zijn eind. Met Acid Rain als intro zou je verwachten dat er nog een passende outro volgt.
Desalniettemin is Distant op Heritage bedachtzamer te werk gegaan en hebben de heren een sterke balans gevonden tussen down- en uptempo deathcore. De band klinkt een stuk veelzijdiger, evenwichtiger en doeltreffender. De moderne geluidsmix is precies zoals je hoopt in dit genre en met deze plaat op zak mag het vijftal zich terecht kronen tot de meest invloedrijke deathcoreband van de lage landen. Als je Distant nog niet kent én als je maar niet genoeg kunt krijgen van de nieuwe Lorna Shore, beveel ik je nu om Heritage aan te knallen. Veiligheid voorop: hijs jezelf even in een dwangbuis zodat niemand rondvliegende ledematen op zijn kanis krijgt. GO!
Score:
85/100
Label:
Century Media Records, 2023
Tracklisting:
- Acid Rain
- Paradigm Shift
- Born Of Blood
- The Grief Manifest
- Exofilth
- Argent Justice
- The Gnostic Uprising
- A Sentence To Suffer
- Human Scum
- Heritage
- Orphan Of Blight
- Plaguebreeder
Line-up:
- Alan Grnja – Vocalen
- Nouri Yetgin – Gitaar
- Vladimir Golic – Gitaar
- Elmer Maurits – Basgitaar
- Jan Mato – Drums
Links: