Headlines

Als je als band meegaat vanaf 2008 en toe bent aan je vierde volledige album dan ben je wel een beetje een vaste waarde aan het worden in de scene. Zeker als je uit België komt, waar je nu niet bepaald over de deathmetalbands struikelt. Dit betekent ook dat er kwaliteit van je wordt verwacht. Met elk album wil je als band groter worden, stappen maken, de oudere fans behouden en nieuwe voor je winnen. Adel verplicht, of zoiets. We zijn dus benieuwd of Reject The Sickness aan de verwachtingen kan voldoen.Lees verder ›

Eén van de meest creatieve breinen binnen de underground heavy muziek is toch wel de in Finland woonachtige Brit Mat ‘Kvohst’ McNerney. Ooit zanger bij blackmetalbands Code en Dødheimsgard, het brein achter postpunk/deathrock-collectief Beastmilk, nu Grave Pleasures en tegenwoordig actief met onder andere The Deathtrip en een enorm graag geziene gast op Roadburn. Momenteel gaat zijn meeste tijd en energie naar Hexvessel, een van oorsprong psychedelische folkrockband waarmee hij sinds het in 2023 verschenen Polar Veil de blackmetalinvloeden weer heeft omarmd. Dit tot groot genoegen van ondergetekende.Lees verder ›

Het Italiaanse screamo-viertal Stormo heeft de vaart er goed in zitten. Anderhalf jaar na de prima plaat Endocannibaismo verschijnt alweer hun nieuwste worp Tagli/Taglee. Een plaat die is gemaakt terwijl de band op tour was. Daar is ook gelijk het thema van de plaat: elk nummer van dit album is een schets van wat de band tegenkwam op tour, om op deze manier een breder beeld van de mensheid te schetsen.Lees verder ›

Het is weer even geleden dat Nachtblut voorbijkwam op de redactie, 2015 namelijk met hun plaat Chimonas. Voor de heren zelf was het ook al vijf jaar geleden dat er nog een nieuwe plaat kwam. Misschien is het niet eerlijk naar deze Duitse gothicvampieren toe dat we een plaatje van hen hebben overgeslaan, dus moeten we de nieuwkomer Todschick toch eens even aan de tand voelen.Lees verder ›

Hop, helemaal naar de andere kant van de wereld voor een vleugje verdriet, een emmertje tranen en een diep dal vol menselijk drama en melancholie. Wie van jullie weet al over welke band we het gaan hebben? Austere natuurlijk. Stond ook zo maar eventjes in de aankondigende titel natuurlijk. Als je dat niet had opgemerkt ben je een draaideur of een koekwaus, je mag nog kiezen. Dit duo komt nog niet eens zo lang na zijn vorige plaat, Beneath The Threshold die uitkwam via Lupus Lounge in juli 2024, met plaat nummertje vijf sinds conceptie. Het werkstuk kreeg de titel The Stillness Of Dissolution mee.Lees verder ›

Een cenotaaf (in het Engels: cenotaph) is een leeg graf, monument of tombe opgericht ter ere en nagedachtenis aan een of meer overledenen van wie het stoffelijk overschot ergens anders begraven ligt of onvindbaar is. Het uit San Francisco afkomstige Fallujah geeft een creatieve draai aan het woord en schrijft het met een X: Xenotaph. Ook tekstueel vult de het viertal dit passend in aan de hand van het concept van het nieuwe album: een sciencefictionverhaal dat zich afspeelt in een realiteit na de dood.Lees verder ›

Dat bekt nou niet echt lekker hè, ARV. Als je het uitspreekt zou je piratenmuziek verwachten. Dat is het echter allerminst. Dit zijn Noren en zij spelen een variant op post-metal/hardcore. Met Curse & Courage brengt deze vijf hun debuutplaat uit het is er een waar ze best trots op mogen zijn. Curse & Courage is namelijk een buitengewoon genietbaar album geworden voor mensen die bijvoorbeeld LLNN een warm hart toedragen. Een nóg betere omschrijving van de muziek is wellicht Will Haven meets black metal.Lees verder ›

De vorige EP van het Fins-Nederlandse blackmetalgezelschap Iku-Turso, Ikuinen Tuli MMXXV - volgens mij een heruitgave van eerder werk uit 2018 - heb ik dan toch gemist. Ik ben blijven steken op Ikuinen Kirous, maar ook bij de laatste volledige plaat uit 2022 daarvoor dus: Into Dawnless Realms. Dit collectief zit al een poosje op stal bij het Duitse Purity Though Fire en ook deze EP komt via dit label. Er staan vier eigen nummers en een cover op, ja zelfs van het onevenaarbare, onnavolgbare Emperor als ik het zo maar even zie.Lees verder ›

Nadat het Belgische Fat Bastard in 2013 het debuut Feel The Pain uitbracht, volgde in 2018 de EP Junk Yard Fest. In 2025 ziet het tweede album Barely Dressed het levenslicht. De band omschrijft zijn muziek zelf als een kruising tussen Motörhead en Peter Pan Speedrock. Daarmee schiet de band raak qua omschrijving maar legt de lat tegelijkertijd hoog. Zal het lukken om de verwachtingen waar te maken?Lees verder ›

Alvorens ik deze review typte en mijn eerste luisterbeurt startte van de nieuwe plaat God Of Angels Trust, luisterde ik alle acht de albums van het Deense Volbeat in chronologische volgorde. Van halve bak kunnen jullie mij alvast niet betichten! Enkele bevindingen op een rijtje: debuut The Strenght / The Sound / The Songs is en blijft écht wel een retevette schijf! Daarna schreef men zeker nog aardige albums, maar in bijna alle gevallen stonden daar ook vaak wel enkele lauwe zeiknummers op die de kracht wat neer sabelen. De kwaliteit die Volbeat levert is overigens standaard aanwezig en dat is de heren na te geven sinds de oprichting in 2001. Twee jaar geleden verliet gitarist Rob Caggiano de band en zijn plek is ingenomen door producer en muzikant Flemming C. Lund (The Arcane Order), die live ook meespeelde in Poulsen zijn andere band Asinhell.Lees verder ›

Zo, ga er maar eens goed voor zitten want hier ligt een release voor ons klaar die zo maar eventjes 65 minuten muziek omvat. Deze release, die uitkomt via het Mexicaanse Personaal Records, katapulteert je terug, decades wel te verstaan, naar de beginjaren '90. Een periode waarin melodische black/deathmetalbands als paddenstoelen uit de grond schoten. Zo ook dit nog steeds actieve August Moon en zijn voorloper het intussen opgedoekte As Serenity Fades.Lees verder ›

Echt productief kunnen we het in 2010 opgerichte, Amerikaanse Autumn Lies Buried niet noemen: slechts twee albums heeft men op zijn naam staan. Echt stabiel kunnen we de bezetting ook niet noemen: anno 2025 zit er geen één origineel lid meer in de band. Willen deze twee feitjes iets zeggen over de kwaliteit van de muziek? Zeker niet. Met de EP Mob Mentality laten de heren weer van zich horen en dat gebeurt bovendien op een overtuigende wijze met een kruisbestuiving van, slam, deathcore, hip-hop en beatdown. Op je kanis!Lees verder ›