Headlines

Aversio Humanitatis is een Spaanse blackmetalband met A.M. als voorman binnen de gelederen. Kennelijk had deze gast ook eens zin om wat sludge en doom op de wereld los te laten, want The Oldest House is zijn solo-entiteit. A Worm Through Time is de titel van zijn eerste EP. Een werk dat zich vooral kenmerkt door een behoorlijk beklemmende, uitzinnige sfeer, waarnaast we ook diverse invloeden terug vinden uit andere genres. Ik noem bijvoorbeeld de vinnige death metal obscuriteit gedurende het nummer The Oldest House als voorbeeld.Lees verder ›

Fragmentum bestaat sinds 2015 en werd opgericht in Lokeren, België door de heren Bruggeman - Nopens. Pas later werden er Van Wauwe en Macaré, deze laatste enkel in sessieverband, aan vastgeklikt. Corn Ritual is een EP geworden en ik zou me diep moeten schamen maar van deze medelandgenoten had ik in deze constellatie nog nooit gehoord. Of toch? Jawel! Argh... toch niet helemaal. Bellator is de vorige band van de heer Nopens. Ik vermoed dat ik met deze brave man toch al wel op een podium heb gestaan met één van mijn vorige bands. Maar dat moet dan toch al erg lang geleden zijn en dateren van voor 2010.Lees verder ›

Op het bord van het leven schaken we soms om in leven te blijven. Dat is de conclusie die ik trek na het aanschouwen van de hoes van het nieuwste werk, Ametron, van het Griekse Waves Idle Symmetry. Deze ietwat speciale blackmetalband beluisterde ik al eerder middels zijn EP Thalassa. Ook nu vinden deze Grieken ons weer en werd ons via mail de nieuwe plaat bezorgd. Waar op de EP deze band nog een éénmansband bleek te zijn, is dit nu toch wel anders. Vast op de drumkruk zit nu de heer C.D. Verder kan ik buiten het feit dat het geheel werd opgenomen in de Griekse hoofdstad Athene in de Hell Studios weinig of niks toevoegen simpelweg omdat er niet meer informatie werd meegestuurd. Dat moet natuurlijk ook geen probleem zijn.Lees verder ›

Sinds 2003 maakt dit onbekende Portugese gezelschap Mons Veneris de blackmetalwereld onveilig. Met Ascent Into Draconian Abyss komen ze op de proppen met een opvolger voor de smerige EP, Excess Of Perpetual Gloom. Die EP met één of ander uitgeteld figuur op de voorkant niet geheel verstopt onder de muziekinstrumenten en wat blikjes alcohol. Hoop en al vier nummers staan er op deze zoveelste release van deze band. Ik daag je uit al de releases van deze band eens op te sommen. Je gaat vingers, tenen, handen, voeten, buurvrouwen en - mannen, ei- en zaadcellen tekort komen. Veelschrijverij is in mijn ogen net zo schadelijk voor kwaliteit als veelwijverij maar kom dat is maar een overpeinzing. We gaan zien wat het onze Portugese vrienden heeft opgeleverd, dat veelschrijverij.Lees verder ›

Heel veel gaan we niet vinden over deze gehoornde mannen uit Polen. De band met de voor de hand liggende naam Horns is, naar het zich zo laat aanzien, een obscuur gezelschap. De twee voorgaande albums Śmierć nie jest granicą en Czerń zijn bij Zware Metalen niet ter tafel gekomen. Een blik op de albumhoes vertelt mij alvast dat hier geen christelijke liederen ten gehore worden gebracht. Een blik op de tracklist zegt mij dan weer dat alles in de Poolse taal wordt voorgedragen. Hoe dan ook, op het derde album met de titel Oświecenie (Verlichting) krijgen we twee-en-veertig minuten vrij traditionele black te horen. Het materiaal heeft wel een typisch Pools karakter, wat eigenlijk haast altijd wel een indicatie is voor een appetijtelijke luisterervaring. En dat is fijn, want ik blijf niet graag op mijn honger zitten.Lees verder ›

We landen in Chicago en komen daar het duo Ossilegium tegen. Zelf ben ik nog nooit fysiek in de Verenigde Staten van Amerika geweest, op muzikale wijze echter al behoorlijk veel, velen van jullie waarschijnlijk ook. Het is een enorm land met dientengevolge ook behoorlijk wat cultuurhistorische verschillen en dit resulteert in evenveel muzikale insteken en invloeden. The Gods Below is de eerste plaat van dit duo dat zich laat bijstaan door Personal Records. Buiten een EP vind ik van deze gasten geen andere muziek terug. Of het moet muziek zijn van de andere bands waarin de beide heren spelen. Nochtans zeggen die bands me helemaal niks. Ik woon dan ook niet in Chicago en omstreken natuurlijk.Lees verder ›

Met Dark Superstition is de Amerikaanse deathmetalband Gatecreeper alweer toe aan album nummer vier en als we het promoblad mogen geloven, levert men hiermee het antwoord op Entombed's Left Hand Path en Dismember's Massive Killing Capacity. Het hoge woord kan er maar vast uit zijn lijkt me dan. Nog niet eerder verscheen er een albumreview van de heren op Zware Metalen en dat is wel bijzonder. Gatecreeper mogen we namelijk - samen met onder andere Frozen Soul, Tombstoner en Venom Prison - zeker zien als een van de belangrijkere bands binnen de nieuwe lichting van death metal. Een extra goede reden om deze nieuwe plaat van een review te voorzien. Dark Superstition verschijnt via Nuclear Blast Records, daar waar het eerder werk nog uitkwam via Relapse Records.Lees verder ›

Een nieuw luistertevredenheidsonderzoek vanwege de onderzoeksspecialisten van Zware Getalen! Na positieve resultaten en heldere aanbevelingen tijdens de nulmeting (Last Days Of Light uit 2021) en de 1-meting (Where The Silence Reigns uit 2022) is het nu tijd voor de 2-meting met de laatste uiting Kaamos. Eerst een stukje achtergrond. As The Sun Falls is een melodische deathmetalband uit Nummela, in het zuiden van Finland. De band werd door gitarist Jani Roger Berney Mikkänen echter opgericht in het Zwitserse Zürich. Uit die periode stamt het debuutalbum Last Days Of Light. In 2022 werd het hoofdkantoor naar Scandinavië verplaatst en de voltallige bandopstelling ingewisseld voor een nieuwe troep mistroostige makkers. Samen brachten zij in datzelfde jaar de EP Where The Silence Reigns uit. Beide releases werden van een ijskoud onderzoek voorzien. Ook nu stuurde de band het verzoek om een luistertevredenheidsonderzoek uit te voeren onder haar kerndoelgroep. In de komende alinea’s worden de belangrijkste inzichten uit dit onderzoek met u gedeeld.Lees verder ›

Draugnim uit Finland komt na een goede acht jaar terug op het voorfront van de black/death metal. De drie heren doen dit met Verum Malum. Northwind's Ire bleek in 2008 de laatste plaat te zijn die we op je geliefde webstek van een schrijfsel voorzagen. Vulturine uit 2016 ontsnapte zowaar volledig aan onze aandacht. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat het ook weer decennia geleden is dat ik van deze Finnen nog eens iets heb laten draaien in of op één of andere speler.Lees verder ›

Het Poolse Soulcarrion bestaat sinds 2019 en bracht in 2022 zijn eerste langspeler uit met de titel Infernal Agony. Vaste bandleden zijn de snarenplukkers Michał en Greg. Deze heren hebben in de persoon van Mateusz Sibila een sessievocalist gevonden voor de opname van het tweede album Enthrone Death. Daarnaast horen we Darek Młody het drumstel aan gort meppen. Vesper Locust zorgt voor wat extra vocale inbreng tijdens het titelnummer.Lees verder ›

Dååth is opgestaan uit de dôôd. Dit had er lange tijd geen enkele schijn van. Veertien jaar hebben fans van de Amerikaanse formatie moeten wachten. Bandleider Eyal Levi had alle zin in de gitaar verloren, maar werd door een wereldwijd virus (ik wil die naam niet meer horen) noodgedwongen zijn andere activiteiten te staken. Het eelt op de handen was dan wel verdwenen, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ook het telefoonnummer van oudgediende en zanger Sean Zatorsky was nog niet vergeten en zo kon het werken aan nieuwe muziek beginnen.Lees verder ›

Het Nederlandse Pestilence bestaat bijna vier (!) decennia en is nog steeds actief met gitarist en boegbeeld Patrick Mameli als enig overgebleven lid. Een nieuwe plaat is in de maak en de band hoopt die nog dit jaar uit te kunnen brengen. In de aanloop daar naartoe verscheen er eind april een best-of album en ging Pestilence op toer door Europa.Lees verder ›

Attentie: laat de sterke koffie voortaan maar staan in de ochtend, sla die work-out gerust over en schakel voor de zekerheid maar alvast je huisarts in: er ligt weer een nieuwe van ACxDC in de schappen! Bij het ontvangen van de promo en het aanzien van de waslijst aan songtitels staat het janken me alweer nader bij dan een glimlach, maar de muziek brengt gelukkig goesting. De werktitels zijn kort, net als de teksten die vaak bestaan uit niet meer dan enkele woorden achter elkaar geplakt. G.O.A.T komt -zoals dat ook met Satan Is King het geval was- uit via Prosthetic Records en dit keer geen wisselingen in de line-up, maar wél extra ondersteuning op zang van gastmuzikanten.Lees verder ›

Surveillance Orgy is een album van het Zweedse eenmansproject Februus. Het werd halverwege augustus van vorig jaar (2023) via Horg Recordings in enkel digitale vorm uitgegeven. Of misschien kan ik beter zeggen: het werd in eigen beheer uitgebracht. Horg Recordings bestaat namelijk enkel en alleen uit Andreas Karlsson. Eén keer raden welke naam er schuilgaat achter Februus? Het album werd lovend ontvangen en dat is Kunal Choski, de eigenaar van Transcending Obscurity Records, vast niet ontgaan. Het album komt nu uit via de platenmaatschappij uit India en is vanaf dat moment, naast in digitale vorm, ook als CD en LP verkrijgbaar.Lees verder ›

Het uitzoeken van muziek om te luisteren kan je vergelijken met het binnenlopen van een taartenwinkel. Waar heb ik vandaag zin in? Ga ik voor de klassieke appel-kruimel, iets wat in het seizoen is (een speculaastaart doet het in de eerste week van december altijd goed), hou ik rekening met de visite (Gerda is tegenwoordig veganistisch dus moet het een variant met linksdraaiende havermelk uit Peru zijn) of experimenteer ik eens op smaakgebied en neem ik de advocaat-citroenvariant?Lees verder ›

Het was begin jaren negentig. De muzikale duizendpoot Arjen Lucassen was begonnen aan verschillende projecten: een soloalbum, een progressieve rockopera en een rockalbum. Rond die tijd zag hij zanger Robert Soeterboek live optreden met Bodine, zijn voormalige band uit de vroege jaren tachtig. Zijn zang maakte echt indruk op Arjen en persoonlijk bleken de heren een goede klik te hebben. Ze besloten samen nummers te schrijven, wat leidde tot een stortvloed aan ideeën die werden opgenomen in de ‘studio’ van Lucassen, een slaapkamer met een matras en een oude 8-track tape recorder. Lees verder ›