Zware Verzamelingen: Amorphis en het een-tweetje tussen Zweden en Finland

Geschreven door op 28-11-2021 om 23:08.

Vorig jaar publiceerden we negen artikelen waarin we verzamelaars spraken met een collectie aan items van één specifieke band. Dit kwam tot stand na een oproep op Facebook. De serie werd goed ontvangen en daarom geven we er in 2021 graag een vervolg aan. Dit jaar gaan we alleen nog een stapje verder: een nieuwe reeks met verzamelingen, waarvan het merendeel bestaat uit verzamelaars buiten de grenzen van Nederland en België! Eerder verschenen er al collecties van onder andere Behemoth, Obituary, Sepultura en Paradise Lost. In deze twaalfde en laatste aflevering van deze reeks presenteren we met trots een verzameling van Amorphis.

Dat doen we met (hoe kan het ook anders) een Scandinaviër. Lars is 51 jaar oud en hoewel hij geboren en getogen is in Finland, verhuisde hij in zijn tienerjaren met vader en broer richting het kleine stadje Hova in Zweden. Inmiddels woont de geboren Fin in Gårdsjö, een klein dorpje vlakbij Hova. Het was ook diezelfde broer (hoe kan het ook anders) die Lars in aanraking bracht met rock en metal. Toen Scorpions (In Trance) via hem in huis kwam, gaf Lars zijn broer wat geld om het album Tokyo Tapes te kopen. Even later bracht een vriend hem in aanraking met Ride The Lightning van Metallica. Vervolgens kwam de klad erin en werd er een flinke tijd geen muziek meer gekocht, tot het moment dat Lars een sampler-CD van Nuclear Blast in handen kreeg. Je raadt het al: daar was Amorphis! Vanaf 2010 begon het echte verzamelen van vinyl en hoewel onze laatste gast in deze reeks van Zware Verzamelingen tegenwoordig vooral death- en black metal luistert, heeft Amorphis een speciale plek veroverd.

Vanaf 2010 ben je echt gaan verzamelen zeg je. Het debuutalbum van Amorphis stamt alweer uit 1992, daar zit een behoorlijk gat tussen? 

Ik volg de band al vanaf de start en heb dus eigenlijk alle verschillende karakters van Amorphis wel meegemaakt. Meer dan 25 jaar inmiddels! De leadgitaar is altijd een sterk en favoriet onderdeel van de band geweest voor mij, van de beginjaren tot nu. Ik moet wel toegeven dat ik Amorphis bijna had opgegeven na het album Far From The Sun. Het was dan ook een verademing om de eerste keer Tomi Joutsen te horen zingen op Eclipse. Er zijn naar mijn mening weinig bands die bij het geluid van deze band in de buurt komen, écht een uniek geluid wat dat betreft.

Kun je iets meer vertellen over die mooie verzameling op de foto hierboven?

Inmiddels bestaat mijn collectie uit 123 items, voornamelijk vinyl, van de band. Van de testpersingen mis ik er nog best wat maar die dingen zijn ook niet te betalen tegenwoordig. Ieder album heb ik in verschillende versies op vinyl, bijvoorbeeld Tales From The Thousand Lakes in vijftien varianten. Ik heb overigens geen dubbele versies en als ik die wel heb verkoop ik ze aan vrienden voor een schappelijke prijs, of ik geef ze aan de ouders van een pasgeboren kind van vrienden zoals onlangs de situatie was. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen, haha!

Aan albums geen gebrek bij Amorphis. Ik geef je twee keer twee keuzes:

The Karelian Isthmus of Tales From The Thousand Lakes?

Tales From The Thousand Lakes natuurlijk! Voor mij is dat één van de beste albums ooit gemaakt. Het is ook meteen het eerste album dat ik kocht van Amorphis en dat schept uiteraard ook een bijzondere herinnering. Ieder nummer op die plaat is geweldig. The Karelian Istmus is ook erg goed hoor, maar geen enkele plaat wint het van ‘Thousand Lakes‘. Zoals je ziet koop ik alleen vinyl trouwens, aan Spotify doe ik niet. Ik speel mijn muziek graag fysiek af. Mijn favoriete nummer is Black Winter Day, temeer omdat ik nog goed kan herinneren dat ik de video geweldig vond die verscheen in de jaren ’90.

Tales From The Thousand Lakes

Under The Red Cloud of Queen Of Time?

Ai, die is lastiger! Dan ga ik toch voor Queen Of Time, puur omdat ik dat album vaker heb beluisterd dan Under The Red Cloud. Dat is ook meteen de enige reden die ik kan bedenken, want een echt goede onderbouwing voor die keuze is lastig te maken in mijn geval. Op de foto zie je alle twaalf versies die beschikbaar zijn op de markt. Een aantal wat best normaal is in deze tijd voor een relatief ‘nieuw’ album. Mijn collega’s verklaren mij altijd voor gek als ik in de auto luchtgitaar- en drums speel, maar het is lastig stil zitten op een nummer als Brothers And Sisters. Hoewel het een bonustrack is, kies ik dat nummer als favoriet. In het verleden heb ik gedrumd maar daar ben ik ongeveer 15 jaar geleden mee gestopt.

Ik vind Under The Red Cloud wat robuuster en Queen Of Time wat veelzijdiger, maar beide albums zijn geweldig inderdaad. Wat betreft Brothers And Sisters: topkeuze! In de loop van jaren zijn er ook wat wisselingen in de line-up ontstaan, waarvan de wijziging van zangers wellicht het meest representatief was voor de stijlwijzigingen.

Ik hou net zoveel van Amorphis nu als dat ik dat deed in de beginjaren. Zo kan ik erg genieten van Tomi Koivusaari op zang tijdens de eerste albums. Toen Pasi bij de band kwam hoorde je het de muziek daardoor wat veranderen maar het resultaat van Elegy en Tuonela mag er absoluut zijn. Met Am Universum bracht Amorphis een rustiger album uit en zoals eerder gezegd verdween mijn interesse bijna na het verschijnen van Far From The Sun. In dat opzicht werd de band voor mij gered met de komst van Tomi Joutsen. Amorphis met beide Tomi’s behoren tot mijn favorieten dus. Pasi vind ik overigens wel weer heel goed in de band Ajattara.

Naast de zangers hebben we ook nog het project van Esa Holopainen (Silver Lake), de gitarist. Je volgt dat soort zij-projecten van de bandleden dus ook?

Met Silver Lake laat Esa vooral horen hoe getalenteerd hij is. Hoewel de muziek anders is dan Amorphis vind ik het zeker de moeite waard. Vooral het nummer op de plaat met Jonas Renske (onder andere Katatonia en Bloodbath) klinkt erg goed. Verder volg ik de meeste projecten wel maar van verzamelen is geen sprake hoor. Als de muziek mij bevalt koop ik het, anders niet.

Ah, je laat de namen Katatonia en Bloodbath vallen. Even uitwijken, want daar had je ook nog wat over te melden geloof ik?

Ja, twee bands die ik ook nog best fanatiek verzamel inderdaad! Van beide groepen heb ik veel testpersingen in bezit. Anders ‘Blakkheim’ Nyström, (bas)gitarist van Bloodbath en Katatonia vertelde me ooit dat mijn verzameling van Bloodbath wellicht één van de meest complete is die hij ooit had gezien.

Alle testpersingen van Bloodbath en Katatonia uit de collectie van Lars

Je hebt een mooie foto meegestuurd van je totale Amorphis-collectie. Tegenwoordig zien we vinyl in allerlei soorten kleuren. Welke oplagen vindt jij het mooiste als je in jouw eigen collectie duikt?

Haha. De eerste die ik dan kies is niet alleen vanwege de mooie blauwe kleur maar ook omdat de persing in Finland heeft plaatsgevonden (rechts op de foto). Ik heb de versie weliswaar gekocht van een Amerikaan via Discogs. De tweede die ik dan kies is een blauw met witte versie van Tales From The Thousand Lakes. Zoals je ziet is blauw mijn favoriete kleur en het past ook goed bij de albumhoes. Deze kocht ik volgens mij direct via Relapse Records (links op de foto).

Als laatst nog een clear-splatter variant van The Karelian Isthmus. Eén van de versies die werd uitgebracht als re-issue in 2018 (midden op de foto).

De favoriete vinylvarianten van Lars

En als je zelf nog twee bijzondere items mag uitkiezen waar je extra trots op bent?

Voor een verzamelaar zijn er uiteraard een hoop items speciaal, maar ik kies nu voor de single Amorphis uit 1991 op grijs vinyl. Pas toen ik deze single kocht en het geld moest overmaken zag ik aan het e-mailadres dat het van Esa Holopainen zijn eigen collectie was. Een vriend of kennis van hem verkocht wat items uit zijn eigen collectie, ik heb zelf geen contact met hem gehad destijds.

Amorphis-single uit de collectie van Esa Holopainen

Een ander mooi item is het ontwerp van Circle op canvas. Aan de achterzijde zit ook nog een LP, maar die heb ik nog nooit beluisterd omdat ik de folie nog niet heb geopend. Dat heeft dan altijd een bijzondere status hè? Zoals je ziet op de foto heb ik ook nog een (ongeopend) bierblik van Amorphis. Mijn broer heeft er eens zes stuks vanuit Finland hierheen gestuurd. Zover ik weet zijn die ook alleen daar verkocht.

Als laatst: heb je nog wat bijzondere concerten meegemaakt? En hoe kijk jij als Scandinaviër eigenlijk naar de Nederlandse metalscene?

Inmiddels heb ik de band al best wat keren hier in Zweden gezien maar uiteraard ook in Finland, onder andere op het Tuska Festival. Buiten Scandinavië bezocht ik nog Wacken Open Air en Graspop in België, alwaar ik Amorphis ook zag. Dat festival in Finland liet mij trouwens weer eens beseffen hoeveel Zweden en Finland stiekem gemeen hebben. Bijna iedere Zweed heeft wel een connectie of familielid in Finland wonen. Ook zag ik daar hoe groot Amorphis als band eigenlijk wel niet is. Dat was een geweldig optreden! Het optreden van Wacken is alweer even geleden maar omdat het toen vroeg op de dag was stonden er vooral veel echte Amorphis-fans klaar om te band te aanschouwen. En dat optreden in België, toen was ik te dronken om me daar nog iets van te herinneren, haha!

Ik weet eerlijk gezegd niet veel van de Nederlandse metalscene. Ik heb wat releases van Asphyx en Within Temptation. Komt The Gathering ook niet uit Nederland?

Ik hoor het al, nog genoeg werk aan de winkel hier, haha! Bedankt voor de medewerking en leuk om met deze mooie collectie de hele reeks van verzamelaars af te mogen sluiten. Succes met verzamelen nog en je kunt uitkijken naar 11 februari 2022, dan verschijnt namelijk het nieuwe album genaamd Halo van deze topband!