Zware verzamelingen: over Type O Negative, gothclubs en zijde concertposters

Vorig jaar publiceerden we negen artikelen waarin we verzamelaars spraken met een collectie aan items van één specifieke band. Dit kwam tot stand na een oproep op Facebook. De serie werd goed ontvangen en daarom geven we er in 2021 graag een vervolg aan. Dit jaar gaan we alleen nog een stapje verder: een nieuwe reeks met verzamelingen, waarvan het merendeel bestaat uit verzamelaars buiten de grenzen van Nederland en België! Eerder verschenen er al collecties van Motörhead en Behemoth, in de derde aflevering presenteren we met trots Type O Negative.

We reizen denkbeeldig af naar de prairiestad Sheridan, in de Amerikaanse staat Wyoming. Daar vinden we namelijk verzamelaar Nick Munford. Hoewel de muziek die zijn ouders vroeger draaiden hem niet echt kon bekoren, kwam er eens in de tijd wel eens wat voorbij dat de aandacht wel wist op te eisen, zoals Depeche Mode, Black Sabbath en Danzig. Toen Nick de leeftijd had dat hij zelf zijn muzikale interesses kon bepalen en niet meer afhankelijk was van TV of radio, kwam hij via vrienden op school in aanraking met de ‘duistere’ muziek. Met een leeftijd van 15 à 16 jaar bezocht hij regelmatig gothclubs en op  18-jarige leeftijd ging hij zelfs aan de slag als DJ in San Diego. Dat was naar eigen zeggen tegelijkertijd ook een goed excuus om nog meer muziek te kopen. Van een muziekscene in en rondom Sheridan is nagenoeg geen sprake meer, maar daar heeft de Amerikaan vrede mee. Al was een platenzaak of concertzaal in de buurt toch wel leuk geweest…

Alle cd’s van Type O Negative die Nick bezit

Gaaf dat je hieraan meewerkt Nick! Om maar gelijk van wal te steken met een soort van kip-ei discussie; begon het voor jou met Type O Negative of Carnivore, de thrashmetalband die zanger/bassist Peter Steele daarvoor had? En wat zorgde voor je vergaande interesse in de muziek?

Het begon voor mij met Type O Negative. Ik was bij een concert van Danzig, de 4P-tour met Marilyn Manson en Korn in het voorprogramma, toen ik naast een paar gothicmeiden zat die met elkaar in gesprek waren over het geweldige album van Type O Negative dat recentelijk was verschenen. Ze refereerden aan Bloody Kisses uit1 993) Die conversatie bleef me bij, waarna ik een exemplaar van dat album wist te bemachtigen. Die plaat sloeg bij mij meteen in als een bom. Het totaalplaatje klopte gewoon, hier was ik in die tijd exact naar opzoek. In die zin heeft deze band mijn liefde voor muziek absoluut naar een hoger niveau gebracht.

Dus Bloody Kisses was je eerste album van Type O Negative? Op de eerdere albums van de band hoorde je nog wel een duidelijke invloed van Carnivore terug, toch?

Mijn eerste album was inderdaad Bloody Kisses. Ik heb geen flauw idee meer waar ik die plaat kocht en of het op CD of tape was. Ik weet nog wel goed dat ik het album de hele zomer op vakantie in 1995 heb gedraaid. Het is niet voor niets dat ik van Bloody Kisses de meest verschillende versies in mijn verzameling heb. Van de circa tachtig verschillende edities die er zijn verschenen van het album bezit ik er tweeëntwintig. Over die invloed: bij de eerste paar releases van Type O Negative hoor je inderdaad duidelijk een transformatie van het Carnivore-geluid naar de gothic- en doommetal. Mijn voorkeur gaat overigens uit naar het geluid van Type O Negative boven de ‘thrashcore’ van Carnivore. De invloed van die band is onmiskenbaar en ik kan evengoed genieten van hun albums en geluid hoor.

Alle versies van Bloody Kisses

In elk artikel van deze serie vraag ik ernaar, dus kom maar door met jouw favoriete album en nummer!

Het zal je niet verbazen dat mijn favoriete nummers in dit geval afkomstig zijn van Bloody Kisses: Black No. 1 en Christian Woman waren toch wel de eerste tracks die met kop en schouders boven de rest uitstaken voor mij toen ik begon met luisteren naar Type O Negative. En ja, ik weet dat dat de meest populaire en commercieel gezien succesvolste nummers zijn, maar beide hebben een nostalgische waarde voor mij en behoren daarom tot mijn favorieten. Ondanks alles kies ik als favoriete album in zijn geheel voor October Rust. Dat album voelde als een natuurlijke stap voorwaarts na Bloody Kisses en had qua geluid meer van wat ik zocht in de muziek. Elk nummer op October Rust is geweldig!

Alle October Rust-versies

Je bent natuurlijk verknocht aan de band, maar is er misschien ook nog een minst favoriete album?

Hm. Ik heb geen minst favoriete plaat eerlijk gezegd. Dead Again is het laatste album dat verscheen en logischerwijs heb ik die plaat in verhouding tot de andere platen veel minder gedraaid. Productioneel gezien bleef Type O Negative zijn geluid en muziek evolueren en het blijft zonde dat we nooit zullen weten waar het gezelschap daarna mee zou zijn gekomen.

Absoluut. Zoals we allemaal weten overleed het gezicht van de band, Peter Steele, in het jaar 2010. Was het succes van Type O Negative en Carnivore ook aan hem te danken en was zijn stem bepalend voor het geluid van band?

Dat nieuws kwam inderdaad erg hard binnen destijds. Ik weet nog dat de bandleden zelf weleens een geintje maakten daarover op hun eigen website, dus in eerste instantie dacht ik dat het een grap was. Het was in ieder geval een goede beslissing om als band te stoppen nadien. Zonder Peter als songwriter en zanger zou het niet hetzelfde hebben gevoeld. Als Type O Negative wel was doorgegaan was ik de band wel blijven supporten, maar gevoelsmatig ligt het dan toch anders lijkt me. Ze hebben de juiste beslissing gemaakt.

Ik denk niet dat er een Type O Negative was geweest zonder Peter, maar ik denk ook dat de band niet zo goed was geweest zonder Josh Silver, Kenny Hickey, Johnny Kelly en daarvoor Sal Abruscato. Peter was zeker het creatieve brein achter de band, maar gezamenlijk waren ze verantwoordelijk voor het speciale resultaat van Type O Negative.

De teksten die Peter schreef waren eigentijds en herkenbaar, vooral zijn humor met een zwart randje bijvoorbeeld. Heb jij ooit waarde gehecht of herkenning gevonden in die teksten?

Er zijn veel dingen die ik geweldig vind aan de teksten van Peter. Wat mij persoonlijk erg aanspreekt zijn de metaforen in nummers als Black No.1 en Christian Woman. Die duistere zelfspot en humor heb ik altijd wel kunnen waarderen. Voor mij zijn teksten van erg grote waarden. Als voorbeeld: ik ben ook fan van Rammstein en hoewel ik niets begrijp van Till Lindemann zijn teksten, is het wel een integraal onderdeel van de band zelf. Ook Peter zijn vocalen zijn een belangrijk onderdeel van het Type O Negative-geluid en daarbij schreef hij ook nog geweldige teksten. Een absolute plus dus!

Oké. Laten we eens even in die mooie collectie van je duiken. Wanneer begon de verzameldrang bij jou te kriebelen?

Om te beginnen ben ik altijd al een verzamelaar geweest van veel verschillende dingen. Bij Type O Negative begon het met het kopen van alle uitgebrachte releases en materiaal dat nieuw uitkwam. De meeste items in mijn verzameling zijn gekocht op het moment van uitgave. Ik zocht destijds veel op site naar promo’s en dat soort tweedehandsspul, maar kocht ook genoeg als nieuw. Gelukkig heb ik nooit de prijzen betaald die er tegenwoordig worden gevraagd. Mijn eerste, echt grote aankoop die ik me nog kan herinneren, was van iemand op het oude Type O Negative-forum. Ik kocht een collectie met cassettes, T-shirts en videobanden.

De verzameling cassettes

Inmiddels heb je 168 verschillende muziekdragers van Type O Negative en de teller loopt gestaag door. Kun je iets vertellen over jouw favoriete verzamelobject, een item dat het moeilijkst was om te vinden en een voor jou erg bijzonder item?

Als favoriete item kies ik dan de ‘?’ promo die net voor het verschijnen van Bloody Kisses werd uitgebracht door Roadrunner Records. Het idee erachter was dat de ontvangers van die promo mochten raden wie de band was en de groep mensen die het juist wist te raden kreeg een prijs. Ik heb me altijd afgevraagd wat die prijs nou precies was.

De ‘?’ promo en ‘?’ cassette

Het item dat erg moeilijk was om te vinden moet de tape van October Rust zijn, die met de zwarte cover en de tekst ‘advance’ erop. In een of ander magazine las ik destijds een interview waarbij de interviewer schreef over zijn ervaring na het beluisteren van deze versie van de cassette. Op die manier kwam ik het item op het spoor, want daarbuiten heb ik er maar weinig over terug kunnen vinden. Toen ik op een dag wat aan het rondneuzen was op Amazon, kwam ik een cassette tegen waarbij de verkoper een opmerking had toegevoegd dat het een speciale versie was. Ik nam de gok aangezien de verkoper slechts 15 dollar vroeg en uiteindelijk bleek het inderdaad de juiste ‘advance’-versie te zijn die ik al zolang zocht. Het kostte mij ruim tien jaar voordat ik dit item in mijn collectie kreeg. Kanttekening is wel dat er nadien meerdere exemplaren opdoken waarmee de zeldzaamheid dus toch niet zo extreem was als ik dacht, maar deze versie is zeker één van de meest moeilijk verkrijgbare uit mijn verzameling.

De felbegeerde tape van October Rust

Ik heb in mijn collectie wel meerdere bijzondere en gelimiteerde versies zoals de master-CD van Pictures Of Matchstick Men-track die Peter opnam samen met Ozzy Osbourne, maar ook een testcassette van October Rust die is uitgebracht door Chop Em Out uit England. Van dezelfde plaat heb ik ook een testpersing op vinyl die via eBay te koop werd aangeboden als los item. Normaal gesproken was dat een onderdeel van de None More Negative-boxset. Helaas was de versie van October Rust de enige die ik toen won, maar gelukkig was het voor mij wel de meest belangrijke. De reden daarvan heb ik eerder al aangegeven. Ooit hoop ik de set nog eens compleet te kunnen maken.

Nog een grappig verhaal: ik was eens in een platenzaak door tweedehands-CD’s aan het zoeken toen ik een exemplaar van Bloody Kisses tegenkwam. Op het eerste oog leek het een normale versie, maar ik besloot toch om maar eens beter te kijken en opende de CD. Ik zag een naam van iemand die ik herkende en dacht dat dat van de vorige eigenaar was, maar al snel bleek dat het bijbehorende boekje van de CD gesigneerd was door de band zelf! Behalve Sal’s handtekening, want op zijn plek stond die van Johnny. Op die manier ben ik aan een gesigneerd exemplaar gekomen van Bloody Kisses voor 2,99 dollar. Ik heb de handtekeningen later nog vergeleken met andere handtekeningen van Johnny en Kenny en ik weet vrijwel zeker dat het de originelen betreft.

De gesigneerde versie van Bloody Kisses

Nu je het over de namen Johnny en Kenny hebt: volg je de ex-bandleden van Type O Negative nog? Of is het helemaal gestopt nadat de band werd opgeheven?

Jazeker volg ik die nog. Mijn favoriete post-Type O Negative band is A Pale Horse Named Death, de band van oud bandlid Sal Abruscato. Daarnaast heb ik ook wat items van Silvertomb en Seventh Void, de band die Kenny en Johnny eerder hadden. Bij de laatste twee bands is dat overigens wel meer om de verzameling wat completer te maken dan dat de muziek mij helemaal aanspreekt. Bij A Pale Horse Named Death is dat wel een ander geval. De muziek vind ik erg goed en het artwork vind ik ook iedere keer prachtig. Die band had ik ook om die reden wel gechecked.

Enkele items van oud-bandleden van Type O Negative

In 2015 verscheen het boek Soul On Fire dat ging over het leven van Peter Steele. Er is ook nog wel het nodige materiaal van de band verschenen op film. Ook die items ontbreken niet?

Van dat boek heb ik zeker genoten. De meest interessante stukken voor mij waren de stukken over het ontstaan van de band en het creatieve proces. Waar de leden vandaan kwamen, hoe het allemaal begon, de progressie van de band, dat soort zaken. Er zijn ook veel stukken te lezen die gaan over Peter’s privéleven waarvan sommige delen flink wat stof hebben doen opwaaien. Ik kan daar overigens niets mee, aangezien de muziek voor mij altijd op de eerste plek heeft gestaan. Met het privéleven van de bandleden heeft niemand iets te maken toch?

Ik heb het beeldmateriaal van After Dark en Symphony For The Devil vaak bekeken, maar de promovideo’s zijn puur voor de verzameling. Die heb ik slechts bekeken toen ik ze kocht en daarna nooit meer. In mijn verzameling zitten ook nog wat cassettebanden die bedoeld waren voor het uitzenden via TV zoals de videoclips van Black No.1 en Christian Woman. Die heb ik nooit afgespeeld aangezien dat U-matic tapes zijn en ik de speler simpelweg niet heb.

De eerste verzamelaar die ook speciaal een cassettespeler of iets kocht om ook die oude banden nog eens te kunnen bekijken moet ik eerlijk gezegd nog tegenkomen. Type O Negative heeft nog een paar mooie boxsets uitgebracht?

Alle officieel uitgebrachte boxsets heb ik inderdaad ook in mijn collectie, uiteraard! De eerste persing van None More Negative en de rode (her)uitgave van Dead Again, maar ook The Complete Roadrunner Collection. De waarde van die laatste is overigens wat gedaald nadat ook die set opnieuw is uitgebracht. Ik krijg nog weleens de vraag of ik items uit mijn verzameling verkoop, maar één van mijn grootste vergissing is het verkopen van de orginele Fallout-single. Ik overweeg alleen nog een verkoop als ik een tweede exemplaar bezit.

De boxsets

We hebben het eigenlijk continu over muzikale verzamelitems, maar zijn er nog wat bijzondere niet-muzikale items in jouw collectie die je graag wilt uitlichtten?

Ik verzamel ook fluweelachtige, zijde concertposters waarvan de artiest Allan Jaeger mijn voorkeur geniet. Zijn handgemaakte artwork vind ik geweldig en op de foto zie je twee exemplaren die ingelijst zijn. Het schijnt dat de maker bij dit type poster altijd direct bij het productieproces is betrokken. Dit in tegenstelling tot de massaproductie van normale posters. Mijn twee favorieten zijn van concerten die plaatsvonden in The New Orleans House Of Blues (foto hieronder). Daarnaast zie je op deze foto onder andere twee shotglaasjes van Type O Negative, een gitaarboek van October Rust – ik speel geen gitaar, haha-, een backstage-pass en twee versies van het boek Soul On Fire waarvan één gesigneerd.

Dat zijn inderdaad bijzondere exemplaren. Een erg mooie stijl ook. Je hebt Type O Negative dus ook wel wat keren live aan het werk gezien. Wat is je meest memorabele optreden en puur uit interesse, maar zou je jouw verzameling inruilen als je er nog één concert van de band voor terug zou kunnen krijgen, waarbij je een setlist naar eigen keuze mag samenstellen?

Ik heb de band ongeveer acht tot negen keer live gezien, denk ik. Dat was met name als Type O Negative optrad in de omgeving van San Diego en Los Angeles. Ik had graag wat meer optredens willen bezoeken, maar er werd vooral veel opgetreden aan de oostkust. In dat opzicht ben ik altijd jaloers geweest op de mensen die de Halloween-shows konden bezoeken. Mijn favoriete optreden was die tijdens The Least Worst Of Tour in The House Of Blues in Hollywood. Ze speelden die avond alle hits en ik had een perfecte plaats bij het podium. Echt een memorabel optreden. Ik heb de bandleden nooit ontmoet, maar dat is ook nooit een doel van me geweest. Er is wel contact geweest via de mail over bepaalde releases en dat vind ik al mooi genoeg.

Oh, en mijn verzameling inruilen voor nog één optreden als dat zou kunnen: nee. Ik ben erg blij met de keren dat ik Type O Negative live aan het werk heb gezien, maar mijn verzameling is me erg veel waard. Bovendien zou ik daarna toch weer alles gaan kopen, haha!

Non-muzikale items van Type O Negative

De verzameling aan cassetebanden, DVD’s en U-matic tapes

Harstikke bedankt voor de gave foto’s en het delen van je passie voor Type O Negative! Je hebt nog een eigen site die de lezers van dit artikel ongetwijfeld interessant vinden. Succes met het zoeken en compleet maken van je verzameling.

Lees ook de vorige afleveringen van deze rubriek: