Headlines

Gadverdamme wat een lekkere hoes hebben Abrupt Demise en Putrefied Corpse laten maken voor hun split Bathe in Blood. Vrijwel elke review van Zware Metalen wordt ook op onze Facebookpagina geplaatst en ik voel de Zuckerbergbots al verlekkerd gluren naar de tietjes van de dame die zo lusteloos in bad ligt. Het zal niet de eerste keer zijn dat Zware Metalen in de blauw-witte tralies komt wegens het overschrijden van de gevreesde community guidelines.Lees verder ›

Het Zweedse Myronath, de band rond ex-Ragnarok-muzikanten Hellcommander Vargblod en Bjarkan, is vijf jaar na zijn conceptie al toe aan album nummer drie. Inferno werd namelijk voorafgegaan door Into the Qliphoth (2019) en Djevelkraft (2021). Na het overtuigende debuut ben ik Myronath wat blijven volgen en dus mag ik na die twee eerste albums ook Inferno van een recensie voorzien. Ik was daar op voorhand alvast heel enthousiast over, want ik hou wel van de toegankelijke maar tegelijk heel smerige occulte black van deze heren. Myronath weet als geen ander vette, furieuze riffs te combineren met occulte atmosferen en bruut beukend, meedogenloos blackmetalgeweld.Lees verder ›

Kan de geschiedenis herschreven worden? Kan iets wat jaren zo niet decades geleden is gebeurd nog eens voorvallen? Het lijkt me toch straffe kost. Ik neem jullie even mee naar het jaar 1995. Ik was een knaap van pak hem beet zeventien jaar en op mijn draaitafel lag de debuutplaat van het Zweedse melodische blackmetalduo Draakh Kimera en Goth Gorgon getiteld Tusen År Har Gått. De band noemde zich, en nog steeds natuurlijk, Mörk Gryning. Het draaiding of althans de muziek van die plaat sloeg in als een bom met als gevolg dat dat album zo waar werd grijs gedraaid.Lees verder ›

Misanthropy is een progressieve, technische deathmetalband uit Chicago (Verenigde Staten). The Ever-Crushing Weight of Stagnance is, na Methods of Execution (2015) en Abhorrent Metamorphosis (2018), zijn derde volledige album. Waar de vorige albums nog louter in digitaal formaat en in eigen beheer werden uitgebracht, heeft het vijftal uit de 'Windy City' onderdak gevonden bij Transcending Obscurity Records. Via dit label, dat bekend staat om zijn vele interessante underground muziek, komt het nieuwe album van Misanthropy uit.Lees verder ›

Het Zweedse Cryptorium is een nieuwkomer in de scene. Opgericht in 2022 had men aanvankelijk moeite om aan een drummer te komen. Desalniettemin werd een demo (Cryptic Bloodlust) opgenomen waarna Holgersson zich op de drumkruk meldde en er gewerkt kon worden aan het schrijven en opnemen van Descent Into Lunacy. Moet ik op basis van het land van herkomst en voornoemde titels nog vermelden dat Cryptorium old school death metal maakt?Lees verder ›

King Satan had slechts een schamele twee jaar nodig om een nieuw duivelsgebroed te produceren. Het is The Devil's Evangelion geworden. Wat King Satan betreft bevat dit evangelie een veelvoud aan simpele industrial met grommende grunts.Lees verder ›

IJsland wordt bewoond door nog geen 400.000 inwoners en is daarmee Europa’s meest dunbevolkte land. En ondanks dat geringe aantal inwoners heeft het eiland een aantal zeer invloedrijke, grote namen opgeleverd als het op muziek aankomt. Meest in het oog springend zijn wellicht zangeres Björk, post-rock band Sigur Rós of de progressieve art-rock band Agent Fresco. Maar ook de metalscene herbergt de nodige aansprekende namen. De lijst is veel langer, maar om er maar een paar te noemen: Beneath, Dynfari, Katla, Misþyrming, Ophidian I, Skálmöld, Sólstafir, Svartidauði en Zhrine. De nieuwste afstammeling van de vulkanische ondergrond van IJsland is de band Múr.Lees verder ›

Onlangs genoot ik met volle teugen van deugddoende doomklanken op Darken The Moon en daar besefte ik dat er op Zware Metalen nog geen bespreking te lezen was van de EP van Pantheïst, Kings Must Die, verschenen in maart dit jaar. Eén nieuw nummer van een klein kwartier, aangevuld met het optreden van de band op Organic Doom Vol I in Huddersfield, Engeland, waar een echt kerkorgel deel uitmaakte van de setting. Lees verder ›

Emanations Of Desolation, een album van het Duitse Sun Worship dat in 2019 uitkwam, maakte aardig wat indruk. Dit Upon The Hills Of Divination is de opvolger en is ondertussen plaat nummer vier van dit duo. Ook nu brengen deze twee heren het album uit via Vendetta Records en dan weet je het wel: kwaliteit verzekerd. Kwaliteitsvolle black metal met een snuifje death verwerkt in toch wat langer uitgesponnen nummers die je de connectie moeten doen maken met de cosmos en je verbinding met het aardse wat losser proberen te maken.Lees verder ›

Is het niet zo dat bepaalde natuurrampen en zeker de manier waarop ze zich manifesteren zouden kunnen vergeleken worden met het gedrag van bepaalde (wilde) beesten? Everto Signum een Portugees blackmetalduo heeft dit volgens mij toch wel goed gezien. Hun tweede album Beastiary handelt over deze thematiek en verhaalt het geheel in zeven hoofdstukken. Meer nog dan door het thema dat de heren hanteren is mijn interesse in de band gewekt door het feit dat de heer Mota (Gaerea) op de drumkruk heeft plaatsgenomen. We weten allemaal dat deze brave man de potten, pannen, ketels en deksels maar al te goed weet staan. Luister hiervoor maar eens naar het laatste werkstuk, Coma, van zijn band.Lees verder ›

Lömsk komt uit Zweden en is een viertal dat met Act I een eerste wapenfeit aflevert, een eerste EP. Volgens het meegeleverde schrijven bestaat deze band uit een onbekend aantal individuen. Wie goed zoekt, komt er wel achter wie deze vier heren zouden kunnen zijn. Het is niet aan mij om het enigma rond deze bandleden te verpesten en hun identiteit te grabbel te gooien op het spreekwoordelijke slagveld.Lees verder ›