Everto Signum – Beastiary

Is het niet zo dat bepaalde natuurrampen en zeker de manier waarop ze zich manifesteren zouden kunnen vergeleken worden met het gedrag van bepaalde (wilde) beesten? Everto Signum een Portugees blackmetalduo heeft dit volgens mij toch wel goed gezien. Hun tweede album Beastiary handelt over deze thematiek en verhaalt het geheel in zeven hoofdstukken. Meer nog dan door het thema dat de heren hanteren is mijn interesse in de band gewekt door het feit dat de heer Mota (Gaerea) op de drumkruk heeft plaatsgenomen. We weten allemaal dat deze brave man de potten, pannen, ketels en deksels maar al te goed weet staan. Luister hiervoor maar eens naar het laatste werkstuk, Coma, van zijn band.

De beide heren in Everto Signum hebben twaalf jaar na Enneachotomy toch afdoende tijd in deze nieuwste creatie gestoken. Niet alleen werd er veel aandacht aan het thema en aan de muziek toebedeeld ook het artwork van de hand van RF Torres Valente mag gezien worden. Voor we de plaat aanzwengelen nog meegeven dat de heer Nekruss zelf plaatsnam achter al de knoppen.

We slaan de verhalenbundel open en beginnen met lezen of noem het hier luisteren van of beter gezegd, naar, het eerste hoofdstuk, Genesis. Dat blijkt niks meer of minder te zijn dan een krasserige boosaardige introductie tot de rest van deze verhalen. Het begint pas echt bij Colossus. Dan pas hoor je die mix tussen black en death metal. De wat krasserige, basale productie geeft deze mix van twee extreme stijlen net nog wat meer cachet. Rollende drums en gorgelende keelreutels die vaak van erg diep komen creeëren zo toch een geheel eigen spanningsveld. Luister je naar de drum dan kan je bijna niet geloven dat de heer Mota dit heeft ingespeeld. De kwaliteit van zijn spel is bijzonder goed te noemen maar op deze plaat dient hij toch iets meer rekening te houden met de hoeken, de kanten, de punten en de komma’s. Niet alles wordt rechtlijnig aangebracht door de heren Nekrus en Æminus en dat maakt het toch wel erg interessant om luisteren. Zonderling baswerk is zo op Ophidian de voorbode voor iets stevigers.

Wyvern, toch een bijzonder sterk nummer, culmineert alle vettige en prettige ideeën van deze band. Kruidige leadpartijen, zompig doch strak drumwerk en heel wat variatie uit de keel. Luister maar eens. Daartussen kruipt op plakkerige wijze ook nog eens een baspartij en wordt er nog gespeeld met eigenaardige achtergrondgeluiden. Iets wat de heren nog is vrolijk overdoen in Dragon. Het blijft wel bijzonder hoe de bas op deze plaat toch heel wat eigen ruimte krijgt ook in Deinos bijvoorbeeld krijgt mijn favoriete instrument wat eigen ademruimte.

Ik ben ervan overtuigd dat de vergelijking tussen het gedrag van (wilde) beesten en de natuurelementen een ideale voedingsbodem heeft gevormd voor dit Portugese tweetal Everto Signum om twaalf jaar na hun debuut te komen met Beastiary. Het resultaat is er één dat zeker mag beluisterd worden en is er één voor hen die de een mélange of mengeling tussen death en black metal wel weten smaken maar ook niet vies zijn van wat hoeken en kanten.

Score:

75/100

Label:

Monumental Rex, 2024

Tracklisting:

  1. Genesis
  2. Colossus
  3. Ophidian
  4. Wyvern
  5. Dragon
  6. Deinos
  7. Weaver

Line-up:

  • Nekrus – Zang
  • Æminus – Gitaar, bas
  • Diego Mota – Drum (sessie)

Links: