Kan de geschiedenis herschreven worden? Kan iets wat jaren zo niet decades geleden is gebeurd nog eens voorvallen? Het lijkt me toch straffe kost. Ik neem jullie even mee naar het jaar 1995. Ik was een knaap van pak hem beet zeventien jaar en op mijn draaitafel lag de debuutplaat van het Zweedse melodische blackmetalduo Draakh Kimera en Goth Gorgon getiteld Tusen År Har Gått. De band noemde zich, en nog steeds natuurlijk, Mörk Gryning. Het draaiding of althans de muziek van die plaat sloeg in als een bom met als gevolg dat dat album zowaar werd grijs gedraaid. Ken je dat? Platen die je zo vaak hebt afgespeeld dat je perfect weet welk stuk waar komt, waar de pauzes zitten… Nu, dat had ik bij die plaat en menig andere die in die periode uitkwamen.
Het duo presteerde op de platen daarna meer dan behoorlijk maar nergens kwam hij in de buurt van zijn magistrale debuutplaat. Althans, dat is mijn bescheiden mening na intussen meer dan dertig jaar in de ondergrond rondgedarteld te hebben. Misschien kwam de muziek op Return Fire nog het best in de buurt. De band besloot ergens in de mid jaren 2000 er even mee te stoppen maar kwam plots wel in 2017 met een EP op de proppen, Live At Kraken. In 2020 kwam dan uiteindelijk een nieuwe plaat, Hinsides Vrede. Maar ook die plaat kwam niet in de buurt van hun primaire meesterwerk.
Nu is er dan Fasornas Tid. Een plaat die werd opgenomen, gemixt en gemasterd in de Wing Studios door Sverker Widgren en voorzien van artwork door bandlid C-G. Fasornas Tid graaft thematisch in het conflict tussen goed en kwaad en het effect ervan op de menselijke psyche. Niemand minder dan C van Avslut komt nog een een paar zinnetjes meekelen op Tornet maar ook op Before The Crows Have Their Feast. Ik ben alvast benieuwd. De laatste keer dat ik de heren live aan het werk zag, was in De Qubus op Unholy Congregation. In mijn oren/ogen bleek dit een grote teleurstelling, niet in het minst omwille van het erg manke spel maar ook de ondermaatse eerder goedkope podiumpresentatie.
En zeg nu zelf, zijn twaalf nummers niet wat veel? Je wordt overspoeld door een collectie nummers waarvan er zeker een drietal voor mij direct het putje in kunnen. Intro’s en instrumentale bindende stukjes horen daar voor mijn part ook gewoon bij. Na een sterk begin van de plaat zakt het geheel toch wat in met een nummer als Savage Messiah. De erg goed gebrachte cleane partijen of de solopartij slagen er niet in dit nummer naar een hoger niveau te tillen. An Ancient Ancestor Of The Autumn Moon dendert dan weer lekker door, old school, compleet afgewerkt met episch, heroïsch keyboardwerk. Heerlijk schuifwerk krijg je in het begin van Black Angel verder is het een erg middelmatig nummer. Het ietwat moderner klinkend begin van The Serpent’s Kiss kan me dan weer meer bekoren, zeker omdat die typische leadlijnen weer van de partij zijn. Op Det Svarta neemt Goth Gorgon even de leadvocalen over en dat is een welgekomen afwisseling. Zijn stembanden trillen net iets donkerder. Age Of Fire is een fantastische afsluiter mede door de break rond minuut drie waar een gorgelende bas en de finesse op de cymbalen opvallen alvorens de boel weer wordt vlot getrokken.
Fasornas Tid kan volgens mij niet geheel tippen aan de magistrale debuutplaat van dit Zweedse melodische blackmetalgezelschap Mörk Gryning. Versta me niet verkeerd, het is een sterk album geworden maar ergens ontbreekt het toch aan die boosaardigheid, die agressie, die kilte die me in het jaar ’95 zo meteen kon overtuigen. Tja, ik moet streng zijn als je de lat ooit erg hoog hebt gelegd.
Score:
80/100
Label:
Season Of Mist, 2024
Tracklisting:
- Intro
- The Seer
- Tornet
- Fasornas Tid
- Before The Crows Have Their Feast
- Savage Messiah
- An Ancient Ancestor Of The Autumn Moon
- Black Angel
- Barren Paths
- The Serpent’s Kiss
- Det Svarta
- Age Of Fire
Line-up:
- Draakh Kimera – Zang, gitaar
- Goth Gorgon – Basgitaar, zang
- S-L – Gitaar, zang
- C-G – Drums
- Aeon – Keyboard, zang
Links: