escort eskişehir escort izmit escort kıbrıs escort maraş eskişehir eskort izmit escort edirne escort

Headlines

Hranice en Krásno zijn twee nieuwe singels van de Slovaakse post-blackmetalband Besna. De heren maakten al indruk - althans, dat is mijn bescheiden mening - met eerder werk. Denk dan aan de split met Abyss uit 2020, de eerste langspeler Zvertsvá maar ook met de EP titel Besna gooiden ze hoge ogen. De twee nieuwste singles zijn separaat uitgekomen doch ik bespreek ze toch even als was het een EP'tje want jongens dit is toch weer bijzonder lekker materiaal. De heren heb voor de promotie van deze twee singles die, als ik het goed zie, in eigen beheer enkel digitaal beschikbaar zijn gesteld, een videoclip voorzien. Ik voeg beiden even toe.Lees verder ›

Ach verdorie. Nu zie ik bij het binnenkomen van de nieuwe CMPT, Na Utrini, dat dit tweede volwaardige album nog vooraf is gegaan door Krv I Pepeo (2021). Een plaat die ik jammerlijk gemist heb. Mrtvaja bleek de EP net daarvoor te zijn waarmee deze Servische blackmetalband indruk op me maakte.Lees verder ›

Aan het strand van het Indiase Thiruvananthapuram vond eind november de derde editie van het International Independent Music Festival (IIMF): een festival met een programma zo gevarieerd als de lokale keuken met bluesrock en hiphop tot folk en indie pop, gespeeld door acts uit zes landen. Helemaal bovenaan de bill van het driedaagse festival stond echter een bekende naam: Martyr, powermetalband uit Utrecht. Gitarist Rick Bouwman en manager Koen Bakker hielden voor Zware Metalen een verslag bij van ietwat chaotische maar ook onvergetelijk avontuur naar het grootste land ter wereld. Lees verder ›

Met deze Kersteditie van onze weekbrekersessies willen we jullie alvast oprecht een goede gezondheid wensen voor het komende jaar. Laat ons koffie klinken met de nieuwste clips van Annisokay, Old Man’s Child (oud nummer met nieuwe beelden), Pain, Serenity in Murder, Obscure Sphinx, Drown in Sulphur, Manntra, Arsgoatia, Green Jelly, Any Given Day, Eyelesssight, Deathbloom, The Lords of Altamont, Warlung en Gom.Lees verder ›

Waarschuwing: deze recensie bevat talloze referenties. Mocht dat voor jou als lezer geen probleem zijn, dan heb je nu een perfect excuus om niet, of toch zeker minder, met je familie te hoeven praten tijdens de feestdagen. De lijst met referenties zal namelijk gigantisch zijn. Neem bijvoorbeeld alleen al alle te noemen bands voordat King Street uit Londen is ontstaan. Zo spelen, en speelden, de bandleden in: 50 Caliber, Bun Dem Out, Low Life, King Ly Chee, Ancient Rivalry, Living Martyr, Crippler LBU en Tirade. Inspiratie genoeg in de Londense underground hardcorescene kan je gerust stellen. Het laatste project, dat in 2020 is ontstaan, heeft de laatste jaren al de nodige singles en EP's uitgebracht. Ondanks dat de laatste EP, The Return Of, begin 2024 is uitgebracht, verzorgt het Engelse gezelschap op de valreep nog een fijne hardcore-afsluiter in 2024.Lees verder ›

Na vijf albums in vijf jaar, waaronder een groots drieluik, had ik verwacht dat het Zwitserse Aara wel even de tijd en rust zou nemen om een nieuw albumconcept uit te werken. Maar niets blijkt minder waar, de creatieve uitspattingen en ideeën van deze heren en dame lijken onuitputtelijk en het volgende album is alweer een feit. Dat heb je misschien als je niet live speelt (hint hint). Ditmaal geen 19e eeuwse, gothische roman als uitgangspunt, maar een waargebeurd verhaal over de mens tegen de onverbiddelijke krachten van de natuur.Lees verder ›

Old Forest heeft met Graveside al zijn negende album om aan de man te brengen. De heer Kobold (of schrijven we beter Mr Fogerty of Mr Fog, want hij heeft ook een verleden in In The Woods, maar is nog altijd actief in Nattehimmel en Ewigkeit) is en blijft een bezig bij. Dit Old Forest is al bijna zo oud als de boom in mijn tuin en die dateert ook al van 1998. De vorige plaat, Sutwyke, kreeg geen schrijven op Zware Metalen. Mournfall, uit 2021, ontleende aan collega redacteur Maarten nog de mening dat het een plaat voor de jaarlijst zou moeten zijn.Lees verder ›

Nefarious Dusk is al een poos actief vanop de mossige, drassige en vochtige grond van het Verenigd Koninkrijk en dit al sinds 2011. Intussen zijn er al heel wat EP's maar ook al twee album's verschenen waarvan Nefarious Dusk uit 2021 de laatste bleek te zijn. De heren Dominus en Nosdrahcir maken deel uit van deze band, bijzonder want ze kennen elkaar van Úlfarr en nog heel wat ander lekkers. Snuister de archieven van je geliefde webstek er maar eens op na. De beide heren hebben met hun verschillende bands vaak het Duitse Purity Through Fire Records als uitvalsbasis. Zo ook nu voor deze nieuwste langspeler. Een album dat al in november uitkwam op cd en zijn vinylversie nog moet krijgen. Deze zou moeten landen onder de kerstboom.Lees verder ›

Beneath Moonlight bestaat uit leden die deel uitmaken van de zogenaamde Ordo Vampyr Orientis cirkel. Uit deze kleine gemeenschap van gelijkgestemden zijn reeds bands als Bat Magic, Bad Manor maar ook Beastial Majesty ontstaan. Beneath Moonlight behoort ook toe aan dit selecte clubje. De Fransen van Debemur Morti Productions die vaak een neus hebben voor kwaliteit voegen de band toe aan hun rooster.Lees verder ›

Daar hebben we de wolven van Ulver weer, toch wel mogelijk de band die het hardst van gezicht veranderd is in haar dertigjarig bestaan. Volgend jaar is het immers zo lang geleden dat het debuut Bergtatt - Et eeventyr i 5 capitler het daglicht zag. Deze Noren tapten in die periode uit het blackmetalvaatje, zoals je dat verwacht van een Noorse band. Daarnaast stond woudmystiek en akoestische folklore mee op het programma. Het zijn dagen die erg lang geleden zijn en de band die je vandaag te horen krijgt, heeft eigenlijk niets meer te maken met die band van weleer. Kristoffer Ryg sloeg met zijn kornuiten alvorens de millenniumwissel al een pad in waarin ambient, avantgarde en electronica centraal stonden om gaandeweg uit te monden in een synthpop/new wave stijl die eigenlijk nergens nog te rijmen valt met de band uit de jaren 90.Lees verder ›

Ergens in 2016 kwam dit Noord-Duitse blackmetalbeest van onder het ijs omhoog. Let wel, Blutaxt en Mightyraven hadden de band in 2004 al opgericht, maar toen nog als een soort akoestisch zijprojectje naast hun andere bands. Intussen is Jarl, want over deze band hebben we het hier, geen onbekende meer in blackmetalland en is dit Trümmerfestung de opvolger van het in 2019 verschenen Wiedergänger dat nog in eigen beheer uitkwam. Intussen heeft het label Trollzorn de heren gevonden.Lees verder ›

Wie dacht dat uit Schotland alleen zijdezachte single malt whisky’s komen of dat er enkel regelmatig melancholisch gemijmerd wordt over het al dan niet bestaan van Nessie hebben het mis. Het is ook de basis van de brutaldeathmetalband Iniquitous Savagery die er helemaal op uit is om gehakt van je te maken. Of zoals de Schotten zullen zeggen: haggis van je te maken. De band produceert via Willowtip Records de opvolger van het in 2015 verschenen Subversions of the Psyche en is getiteld Edifice of Vicissitudes. Naast het feit dat de mannen al een beste poos rondlopen speelt het gros ook bij de eveneens brute deathmetalband Party Cannon. Ervaring genoeg.Lees verder ›

Vanavond doet een bonte selectie bands Tilburg aan. De hoofdact, Cradle of Filth heeft een op het eerste oog nogal gevarieerd gevolg aan bands meegenomen. Toch zijn er wel raakvlakken te noteren tussen bijvoorbeeld Mental Cruelty en Cradle of Filth. Wat Butcher Babies betreft… laten we het er maar op houden dat zij een modern publiek trekken. Zo is er vanavond een balans te horen tussen moderne metal en de wat meer nostalgische black van de hoofdact. Hoe dat uitpakt? Friso Veltkamp vertelt het en Mellow schiet de foto’s.Lees verder ›

Polen en Italië liggen eigenlijk als landen niet zo erg ver uit elkaar als je louter de kilometers telt. Op muzikaal vlak is er in mijn ogen en oren, zeker op het vlak van black metal, een wezenlijk en dus duidelijk groter verschil. Nochtans kunnen beide landen perfect samenwerken. Neem nu de debuut EP van het Poolse duo Todestrieb, Corona Tenebra, dat uitkomt via het Italiaanse Avantgarde Music. Het wordt zoals verwacht geheel in het Pools gebracht en zoekt ergens het midden tussen Watain, Odraza, Drastus, Kriegsmaschine, Tortorum en Funeral Mist. Het handelt verder over filosofische en theologische thema's maar ook over spiritualiteit, satanisme en blasfemie, wat had je gedacht.Lees verder ›

Wolvencrown werd bij Zware Metalen niet eerder besproken en de door het label geleverde biografie verschaft weinig meer info dan dat het om een Engelse band gaat die atmosferische black metal maakt. Celestial Lands is de opvolger van het in 2019 uitgebrachte debuut Of Bark And Ash. Celestial Lands bevat acht nummers en duurt net geen uur. De ervaring leert dat albums met een dergelijke speelduur óf een lange zit blijken te zijn waarbij de band gerust flink het mes in de composities had kunnen zetten óf dat de tijd voorbij vliegt. Niet gehinderd door enige voorkennis slinger ik dit werk eens aan.Lees verder ›

Thanatomania, een trio uit de regio van Berlijn, heeft ondanks zijn bestaan sinds het gezegende jaar 2009 nog niet al te veel op zijn kerfstok. Ik noem een debuutalbum uit 2018 (Resignation) en in 2022 kwam dan via Sol Records de meer dan smakelijke EP Kalamität. En nu is er dan eindelijk plaat nummer twee Punire.Lees verder ›

The NeverEnding Story is een fantasie film uit 1984 en is geïnspireerd op het boek Die unendliche Geschichte van Michael Ende. In de film vindt de hoofdpersoon in een winkel een boek: je raadt het al ... The NeverEnding Story. Het verhaal in dit boek speelt zich af Fantasia, een fantasiewereld die wordt bedreigd door een mysterieuze kracht die bekendstaat als ‘het Niets’. “Aber das ist eine andere Geschichte und soll ein andermal erzählt werden”Lees verder ›