Headlines

Vehemence heette de vorige plaat van dit Vlaamse atmosferische blackmetalgezelschap Ande. Nu, gezelschap? Het is maar één individu die achter deze band steekt en dat is niemand minder dan Jim. Hij heeft met Ande en De schemering van werelden alweer plaat nummer vijf af sinds de bands conceptie in 2015 en dat kan en mag je puik werken noemen. Ik kan me herinneren dat ik nog een schrijfsel maakte betreffende Vossenkuil maar ook Bos. Merk ik op dat tussen deze twee platen er toch een kwaliteitsinjectie plaatsvond. Wat de invloed van Vehemence net daar op was, kan ik dus niet beoordelen want die plaat heb ik niet onder de loep genomen. Sommigen onder jullie zouden dan zeggen, slinger die plaat even op de speler, dat zou kunnen. Ik kies er echter voor om het anders te doen en de meest recente plaat de speler op te wippen.Lees verder ›

De net zo lange als vreemde bandnaam waaronder deze twee No(o)rse heren opereren is eigenlijk de naam van een schimmel die vliegen en muggen parasiteert. Weet je dat ook weer. Beide heren vatten met elkaar enkele jaren geleden het plan op om samen een album te maken. Ze zijn al jaren actief in onder andere Keep Of Kalessin, Godsend, Maelström en een reeks andere min of meer bekende bands. Instinctual Disease is het debuut.Lees verder ›

De bandnaam en de titel van dit album laten natuurlijk weinig te raden meer over. Mocht het toch allemaal niet zo duidelijk zijn voor jou, dan zijn er nog altijd de vergelijkingen met bands zoals Entombed, Dismember en Bloodbath om je hersenkwabben even op te schudden. Disrupted komt uit Zweden en vindt zijn oorsprong in 2012. In de gelederen vinden we tegenwoordig ex-Katatonia drummer Daniel Liljekvist terug. Eerder werden er in 2015 (Morbid Death) en 2020 (Pure Death) albums uitgebracht, wat maakt dat dit Stinking Death -aan originele ideeën geen gebrek zo blijkt- album nummer drie is in de discografie.Lees verder ›

Het is al drie jaar sinds Every Time I Die, één van de meest interessante en toonaangevende metalcoregroepen de handdoek in de ring gooide. En wat een gemis is dit. De band werd met elke release beter en Radical uit 2021 is een meesterwerk dat al zijn geheimen nog niet heeft prijsgegeven. Zanger Keith Buckley (ook bekend van The Damned Things) is na de breuk terug naar de essentie gekeerd en heeft met MANY EYES de eerste nieuwe release op zijn conto staan. Fans van Every Time I Die zullen met de vingers likken!Lees verder ›

Doomed Before Time was de eerste plaat die ik te horen kreeg van de Zweedse blackmetalformatie Scitalis. Maledictum is plaat nummer twee en komt net als zijn voorganger uit via Vendetta Records. Het huidige album zou handelen over wanhoop, wraak en ik weet niet wat nog meer maar zou zich vooral baseren op de heksenvervolgingen die plaatsvonden tussen 1668 en 1676 ten tijde van de zogenaamde "Det Stora Oväsendet”. Ik was er niet bij dus het kan zijn dat ik het helemaal mis heb. Lees verder ›

Assim Na Terra Como No Inferno was de vorige plaat van de Portugese band Irae. Het is band- en meesterbrein Vulturius die achter deze blackmetalband staat sinds 2003. Voor de opnames van de EP Promiscuous Fire doet hij echter ook beroep op Obskuritatem voor gastvocalen op de twee laatste nummers en laat hij de heer J Goat de vellen masseren. Als je hieronder de line - up bekijkt, heb ik voor de verandering de Engelstalige beschrijving laten staan wie wat doet binnen deze band, ik vond het wel klinken. De vorige plaat was nog brutaler dan de boze hond van de buren en nu komt de band met een EP die de voorbode moet zijn van hun Europese tour over het Europese vaste land met niemand minder dan Marduk. De heren doen ook België en Nederland aan dus tijd om dit Portugese ongedierte eens te gaan bekijken zou ik zo schrijven. Signal Rex is zoals zo vaak ook nu weer de platenboer van dienst net als op de vorige twee langspelers trouwens.Lees verder ›

Fleshbore is een technical death metal band uit Indianapolis, Verenigde Staten. De band is sinds 2017 actief en heeft een demo, twee singles, een EP (Malignancy, 2018) en een volledig album (Embers Gathering, 2021) uitgebracht. Op dat debuutalbum, dat via Innerstrength Records verscheen, probeerde de band met verpletterende riffs, pakkende melodieën en het zoeken naar atmosfeer zich te onderscheiden. Maar in een subgenre waarin er een dusdanige overvloed is aan technisch vaardige bands, die ook nog eens weten hoe goede composities te schrijven, is het niet eenvoudig om opgemerkt te worden. En hoewel Embers Gathering niet heel verkeerd was, was het te inwisselbaar, niet onderscheidend of memorabel genoeg om te midden van de massa op te vallen.Lees verder ›

Tijd voor een nieuwe plaat van het Franse The Great Old Ones, wat na zes jaar tijd wel eens mocht. Nog voor de coronatijd hebben deze Lovecraft-liefhebbers nog wat wissels in de gelederen ondergaan. Zo is er sprake van een nieuwe bassist, gitarist en sinds 2021 ook een nieuwe drummer. Het moet gezegd worden dat Cosmicism bij mij minder potten wist te breken, maar misschien was dat wel omdat voorganger E.O.D. (A Tale Of Dark Legacy) zo goed was. Dit keer kiest de band als titel voor een leidmotief in de Lovecraft-romans, met name de berg Kadath waar de 'great old ones' verblijven. Weer goed voor pakweg een uur muziek, maar dat zijn we intussen gewoon van deze heren.Lees verder ›

2Destroy is een jonge band uit het oosten van Nederland. Opgericht in 2017 en destijds opererend onder de naam Toy Destroy speelde dit trio voornamelijk covers. In de loop der jaren switchte Jelle van gitaar naar basgitaar en drummer Marc nam de leadvocalen op zich, terwijl in Melle een vaste gitarist werd gevonden. Omdat kleine jongens volwassen worden en ook de muziek van dit trio steeds volwassener ging klinken, werd besloten de enigszins kinderlijk aandoende naam te veranderen naar 2Destroy.Lees verder ›

In 2011 zag dit Harakiri For The Sky het levenslicht en met een eerste langspeler in 2012 die 'zelfgetiteld' bleef, maakte het duo meteen indruk. J.J. deed dit met zijn erg typische, bijzonder doorleefde vocalen. M.S. deed dit op zijn beurt met zijn schitterende riffpartijen en dito songstructuren. De heren bleken post-black metal herschreven te hebben. Sindsdien loopt het de band bijzonder voor de wind en na heruitgaves van die eerste plaat, maar ook de opvolger Aokigahara komen ze nu met plaat nummer zes: Scorched Earth.Lees verder ›

Bij Zware Metalen ontvangen we wekelijks tientallen nieuwe promo’s en af en toe gebeurt het dan wel eens dat zo’n promo je volledig verrast door zijn professionaliteit. Nog maar zelden ontving ik voor een debuutalbum zo’n professioneel ogende en esthetisch aantrekkelijke promo als die van Opus Iraes eersteling. En dat is al helemaal uitzonderlijk aangezien het om een relatief onbekende band gaat, zonder bekende namen in de gelederen. Het artwork oogt glashelder, de bandfoto is stijlvol bewerkt en zelfs het piekfijn verzorgde CD-boekje is in digitale vorm bij de promo meegeleverd. Met de groeten van het kleine Zweedse label Endtime Productions, dat zijn discipelen wel heel erg in de watten legt. Hulde!Lees verder ›

Veenlijk is een nog jonge horde bestaande uit vier gozers uit de regio Amersfoort en vandaar heel wat Middeleeuwse verhalen heeft opgegraven. Initieel bleek de band een duo bestaande uit Posthumus en Mortiz. Ze legden zich toe op een mix van black met speed en thrash metal. Pas wanneer andere leden werden toegevoegd met name Ballantine en Fako,  was de eigen sound pas echt gecreeërd. Deze laatste twee heren hadden immers hun achtergrond in de punk en post-hardcore. Lees verder ›

AnāʻAnā neemt je met dit album Aura Of Blood - dat uitkomt via het Spaanse Darkness Within (Darkwoods) - mee terug naar de jaren '90. De jaren waarin black metal nog ruw, rauw, onverzorgd, ongewassen en misselijkmakend klonk. Deze Belgische band bestaat uit Lore en de alom aanwezige Déhà, een man die niet meer voorgesteld dient te worden dankzij zijn activiteiten in -tig bands. Handen, vingers, voeten en tenen zouden te kort schieten om zijn bands, projecten en ik-weet-niet-wat-nog op te sommen.Lees verder ›

Door de jaren heen hebben vele ziektes de mensheid geteisterd. In de Middeleeuwen was daar de beruchte pestepidemie en meer recent de Spaanse Griep, Polio, Pokken, AIDS, Lepra, Malaria, Ebola en dan was daar ook nog dat vermaledijde Covidvirus. Het is een inspiratiebron voor menig band gebleken. Cryptic Brood beperkt zich tekstueel niet tot ziektes maar put wel degelijk uit alle ellende die ze voortbrengen.Lees verder ›