MANY EYES – The Light Age

Geschreven door op 27-01-2025 om 22:12.

Het is al drie jaar sinds Every Time I Die, één van de meest interessante en toonaangevende metalcoregroepen de handdoek in de ring gooide. En wat een gemis is dit. De band werd met elke release beter en Radical uit 2021 is een meesterwerk dat al zijn geheimen nog niet heeft prijsgegeven. Zanger Keith Buckley (ook bekend van The Damned Things) is na de breuk terug naar de essentie gekeerd en heeft met MANY EYES de eerste nieuwe release op zijn conto staan. Fans van Every Time I Die zullen met de vingers likken!

MANY EYES belooft een herkenbare energie en slaagt daar op opener Revelation meteen in. Keith is in topvorm en elke scream barst van het enthousiasme en energie. Het zou mij niet verbazen als ‘FUCK OFF I’M IN LOVE’ gaat over de kriebels die de band voelde toen dit nummer voor het eerst samenkwam want holy fuck, dit komt aan! De drums zijn het perfecte complement voor de optimistische energie van Keith en hebben daarbuiten nog één rol: doorbeuken. Man, wat legt Nick Bellmore hier lekkere drums neer. Zijn het de meest technisch indrukwekkende lijnen? Helemaal niet, maar ze zijn gespeeld met zoveel punch en de kit klinkt zo mooi in balans. Let maar eens op die roffels in de intro en refrein van Revelation. Oerdegelijk en in ondersteuning van Keith zijn ze simpelweg S-tier.

Ondanks dat gitaarsmeden Jordan Buckley en Andy Williams (ex-Every Time I Die) niet aanwezig zijn op het album klinken ook de gitaarriffs meteen erg vertrouwd. De gitaarsound is gesmeerde vettigheid in al zijn glorie. Zo van het type waar oude kale mannen hun onderlip van doen vooruit steken in erkenning van de meesterriffsmeders. De riffs zijn dan wel iets minder technisch, maar ze brengen zoveel panache aan het geheel en de nummers zijn slim genoeg genoeg geschreven dat elk stukje helemaal op zijn plaats valt. Verdomme, wat is dit MANY EYES goed!

Wat overigens minder vertrouwd aanvoelt zijn de 90s-refreinen en shoegaze-invloeden die in de muziek zijn geslopen. Op Revelation mochten we al eens proeven van deze bitterzoete melodieën, maar opvolger Future Proof is een nummer van een heel ander kaliber, waar het allemaal veel netter blijft. Het is een zeer degelijke rocksong met een heleboel 90s-invloeden. Keith brengt hier een kaliber naar boven dat vooral bij The Damned Things tot uiting komt en bevestigt daarmee dat hij niet alleen een meesterlijke tekstschrijver en manische screamer is, maar ook echt rustigere nummers kan dragen. Mijn persoonlijke favoriet, Third, injecteert een dosis mystieke shoegaze in de mix, maar blijft met één poot in de hardcore verankerd. De meest avontuurlijke en bijblijvende song op het album.

Op de tweede helft van het album krijgen we een reeks nummers gepresenteerd die allemaal hetzelfde proberen te doen: de pit aan de gang krijgen. Servant slaagt daar voor mij het beste in, waar de pianotussenstukken een extra toets -flauw hoor- geven. Het refrein is dan nog eens post-grunge, begin ’00 vibes ten voeten uit en daar kan je niet anders dan een grote grijns van krijgen. Op afsluiter The Rainbow horen we de terugkeer van de piano voor een zware dramatische toets en doet denken aan The Moor van Every Time I Die. Het is ook het eerste moment dat voor mij duidelijk melancholisch overkomt tot halverwege, waar de song hardhandig in majeur wordt omgezet met: ‘and every thing’s in bloom’. Het zorgt voor een groots einde op een groots album van grootse heren.

MANY EYES verleent op debuut The Light Age het nodigt ellebogenwerk om het gat dat Every Time I Die heeft achtergelaten op te vullen. De band krijgt daar echter flinke competitie van Better Lovers, dat ook net een puik debuutalbum heeft gelost. Beide bands klinken erg vertrouwd, maar voor verschillende redenen en vernieuwen op zichzelf ook weer op andere manieren met de formule. MANY EYES weet mij met hun positieve enthousiasme, 90s-invloeden en Keith Buckley op zijn absolute piek toch glashelder te overtuigen. The Light Age is crimineel ondergewaardeerd en overgeslagen in 2024. Dit album is kneitegoed.

Score:

85/100

Label:

Perseverance Media Group, 2025

Tracklisting:

  1. Revelation
  2. Future Proof
  3. Mystic Cord
  4. Third
  5. Harbinger
  6. Speechless
  7. Servant
  8. Amateurs
  9. Enough
  10. The Rainbow

Line-up:

  • Keith Buckley – Zang
  • Charlie Bellmore – Gitaar, Bas
  • Nick Bellmore – Drums, Bas

Links: