Headlines

Jaarlijstmateriaal! Dat kan gezegd worden voor zowel het debuutalbum als de moeilijke tweede van het licht ongrijpbare Alkaloid. Aan dat statement kan gelijk worden toegevoegd dat het niet voor iedereen zal gelden. Zo vroeg ik mij kort na binnenkomst in 2018 af waarom Liquid Anatomy eigenlijk niet besproken was op Zware Metalen ... Om erachter te komen dat wel degelijk was ingeschreven op de promo maar dat de redacteur deze weer had teruggegeven met de mededeling: hier kan ik niets mee! Ergens wel begrijpelijk want, ik zei het al, Alkaloid is nogal ongrijpbaar.Lees verder ›

Hammerheart Records is dit jaar (en de afgelopen jaren) al een aantal keren succesvol geweest in het bieden van onderdak aan potentieel talent. Zo verscheen vrij recentelijk het debuut Haunted Funeral Creations van Tumulation en zijn de bands Sammath en Phlebotomized vaste waarden in de labeldiscografie. We maken nu kennis met het debuut The Devil And His Wicked Ways van de Britse doomdeathmetalband Roots Of The Old Oak. Volgens de bijgeleverde promo mogen we old school pagan karakteristieken verwachten.Lees verder ›

Er is een dunne lijn tussen punk, rock en punkrock. De genres schuren weliswaar tegen elkaar aan maar echte punk-puristen moeten er weinig van hebben als het te radiovriendelijk is, terwijl een rockband die wat punk-achtige invloeden toevoegt, al snel aan de kant wordt gezet als te ruw. Precies op dat snijpunt opereert Neurotox. De Duitse band gaat al tien jaar mee en fêteert de aanschaf van Echt met een live cd waarop een mooie dwarsdoorsnede van het oeuvre live wordt gespeeld.Lees verder ›

Het was ons bijna ontgaan! Wat? De nieuwe Uada kwam gewoon zonder aankondiging. Zonder aankondiging is natuurlijk keihard relatief maar schrijft wel lekker weg. De band rond de heer Superchi heeft een opvolger voor de in 2020 verschenen plaat Djinn. Uada is een Amerikaanse melodische blackmetalband met een eigen smoelwerk alhoewel het smoelwerk van de bandleden, al van bij de oprichting van de band, verstopt zit achter zwarte maskers. Iets wat gelijkgestemden als Groza of het obligate Mgła ook doen. Waar het uiterlijk en de podiumpresentatie misschien wel wat gelijkaardig is bij deze drie bands, ligt er toch heel wat verschil in de muziek.Lees verder ›

Sans Lumière is ontsproten aan het brein van Maarten van Helden, die ook heeft getekend voor alle instrumenten. Je zou hem kunnen kennen van Sk;rl. Een alternatieve band die rond de eeuwwisseling nog wel eens te vinden was op de planken van de Nederlandse podia.Lees verder ›

Negende album voor het Zweedse Vomitory, een vaste waarde in de deathmetalwereld, zeker nadat het zijn midlifecrisis overwon en na zijn dertigste verjaardag besliste om te blijven doorgaan. Dit is het eerste album na de crisis, opnieuw via Metal Blade Records, met dezelfde line-up. Tobias en Urban, de founding fathers. Erik en Peter, al lang geen nieuwkomers meer.Lees verder ›

Tyrant of Death, dat is de Canadees Alex Rise. Sommigen kennen hem misschien van zijn remix-werk voor Fear Factory. Sinds 2010 maakt hij met zijn project industriële metal, waarbij de kanttekening gemaakt moet worden dat hij eerder van de industrial kant afgegleden komt dan dat metal prioriteit is. Niet dat het niet brutaal of agressief is, zeer zeker niet. Tyrant of Death dendert de trommelvliezen uit je oren. Nuclear Nanosecond Remastered is een herneming van het album Nuclear Nanosecond (je verwacht het niet) uit 2013, waar nu nóg meer spiermassa aan vasthangt.Lees verder ›

Mijn allereerste kennismaking met het death/doom genre was in 1992. Ik kreeg, vanwege mijn radioprogramma, de promo in handen van het debuutalbum van het tot nog toe underground gezelschap My Dying Bride. Ik wist niet wat ik hoorde en was meteen een groot liefhebber van het genre en daarmee eigenlijk alles wat met doom te maken heeft. Hamish Glencross is van 1999 tot 2014 gitarist geweest bij eerder genoemde band. Na zijn vertrek bij My Dying Bride heeft hij niet stilgezeten en een aantal muzikanten om hem heen verzameld. Zo werd in 2017 Godthrymm opgericht.Lees verder ›

Genrestempels zijn in sommige gevallen goed om een bepaalde band of album in een muzikaal kooitje te vangen. In andere situaties worden we echter geconfronteerd met het feit dat dit soort stempels eigenlijk achterhaald zijn. Het eerste album van het Brabantse Welmoed is hier een voorbeeld van. Tijdens de vijf nummers die het album rijk is, horen we namelijk invloeden van onder andere post-rock, folk en black metal.Lees verder ›

Twee Finse blackmetalbands met naam en faam, met name Hail Conjurer en Absolute Key, slaan handen en tanden in elkaar om niet alleen een apart muzikaal werkstuk te maken, getiteld Trident And Vision, maar ook om een kleine toer, door Finland wel te verstaan, te doen om hun geesteskindje te ondersteunen. Het Portugese Signal Rex, dat intussen gekend is voor zijn ongebreidelde collectie aan pure en onversneden blackmetalreleases, staat in voor de release dit werkstuk. Bijzonder ook als je kijkt hoe deze split in elkaar gestoken werd: de bands leveren elk een eigen nummer terwijl de drie andere nummers gewoon samen werden gemaakt. Je kan en mag het best bijzonder noemen.Lees verder ›

“Wat goed is komt snel” is een uitdrukking die in de sportwereld wordt gebruikt voor sporters die al op jonge leeftijd opzienbarende resultaten behalen. In de Belgische hardcorescene gaat dit spreekwoord in elk geval ook op voor Weak Link. Deze jonge band lijkt namelijk de definitieve doorbraak te maken in 2023. Als fervent volger van de 'scene' van onze moshende zuiderburen valt de naam Weak Link dit jaar namelijk op. Ineens stond deze naam op allerlei flyers (zoals Ieperfest), zag ik op instagram vele mensen op deze band moshen en deelde iedereen dit ook nog eens massaal. Dan is er weinig keus voor mij als recensent dan deze jonge honden te benaderen om een promo te bemachtigen. Dat is gelukt: zij stuurden mij de EP Means To An End in vertrouwen toe.Lees verder ›

Multi-instrumentalist Alessandro “Algol” Comerio is de man achter deze Italiaanse blackmetalact. Stranger in a Wasteland is het derde album van de beste man. De tweede plaat met de titel Worship or Die is niet onbekend gebleven bij Zware Metalen. Zoals u kunt lezen was de recensie van deze in 2009 uitgebrachte plaat positief. Stevige black metal met een overweldigend drumgeluid waarbij zwaarmoedigheid en agressie met elkaar in balans blijven. De Zuid-Europese blackmetalgolf wordt ook geroemd. Hoe zou het nu, veertien jaar later wezen?Lees verder ›