Het kan natuurlijk verkeren. Soms lijkt rampspoed en miserie allemaal tegelijkertijd één persoon of één familie te treffen. Bandbrein Despotidis schreef het verdriet na het verlies van zijn moeder aan kanker van zich af met dit nieuwe album Morus. Het post-blackmetalgezelschap Euphrosyne bracht in 2022 de EP Keres uit. Black Lion Records kreeg de Grieken in het spreekwoordelijke snotje en bood hen een contractje aan.Lees verder ›
Het is zondagmiddag in Antwerpen. In de achtertuin van TRIX laat de zon zich spaarzaam door het wolkendek zien. Vemod heeft zojuist het hoofdpodium van Samhain Festival geopend met een adembenemend mooie set. Ik spreek er met Jan Even Åsli, de oprichter, tekstschrijver, zanger én gitarist van Vemod. Met een brede glimlach en een flesje Jupiler komt hij naar me toegestapt. We nemen plaats aan een houten tafel in de tuin, terwijl het geroezemoes van het festival langzaam op gang komt. Het is tijd om de diepte in te gaan. Lees verder ›
Begin maart bracht Cryptosis hun sterke tweede plaat Celestial Death uit. Ter ere van deze release organiseerde de band een releaseshow in thuisstand Enschede. Zware Metalen was er als de kippen bij om te zien welke moeite de heren hadden genomen om er een speciale avond van te maken.Lees verder ›
Vijf jaar geleden blies Cross Bringer mij omver met het debuut The Signs of Spiritual Delusion. Het is ook al even geleden dat de nieuwe plaat Healismus Aeternus uitkwam, namelijk op 21 februari 2025. Dat betekent alleen niet dat we hem moeten vergeten! Consouling Sounds en Silent Pendulum brengen dit Healismus Aeternus op de markt. Een album dat volgens de omschrijving chaotisch is en louterende energie herbergt.Lees verder ›
Taär is een vierkoppig monster bestaande uit bandleden afkomstig uit Zwitserland en Griekenland. Ik ben toch eens benieuwd wat voor extreme muziek dit geeft. Catharsis Till Dawn is de debuutplaat en het Nederlandse Soulseller Records brengt dit samenwerkingsverband uit. De bandleden maken of maakten deel uit van Anticreation, Burial Hordes en Katafalk. De Descent Studio deed dienst om het geheel te mixen en te masteren en dat kan je er wel aan horen. Vervolgens werd Belial Necroarts opgedragen de frontcover en de art te voorzien. Ook dat lijkt me een geslaagde samenwerking te zijn.Lees verder ›
Het blijft bijzonder: Biohazard en Life of Agony die, 35 jaar na hun oprichting, weer samen op tour zijn en dat die tour bovengemiddeld succesvol is. Wat heet: de zalen verkopen uit. Dat hadden we zo’n twintig jaar geleden niet kunnen bedenken, toen beide bands nauwelijks nog bestonden en vooral leken op scheepjes die water maakten. Maar een herrijzenis van beide bands zorgt ervoor dat we vanavond in een volgepakt Doornroosje mogen genieten van deze toffe vriendencombo.Lees verder ›
Er zijn denk ik maar weinig bands in Nederland die al zó veel populariteit en naamsbekendheid hebben mogen genieten voordat ze een officiële release uitgebracht hebben als de Friese sludge-/doomband Ter Ziele. De band is een lichtend voorbeeld van hoe je voeten aan de grond kunt krijgen in de metalscene zonder platencontract of boekingsbureau achter je. Hard werken en zelf veel liveshows regelen en geven, hierdoor genereerde de band al snel een behoorlijke fanbase en zijn ze een graag geziene naam op menig festival. Nou is veel inzet en promotie natuurlijk geen garantie voor succes, maar als je live en muzikaal ook nog eens de nodige indruk maakt, dan kan het dus snel gaan.Lees verder ›
Malphas komt ook uit Zwitserland. Ook? Ja, recentelijk schreef ik ook over de landgenoten van Ghörnt, een blackmetalgezelschap dat ook zijn laatste plaat uitbracht via het Nederlandse Soulseller Records. Naast dit, eenzelfde platenboer, zijn er toch nog ook wel andere gelijkenissen. De heer J, die we kennen uit bijvoorbeeld dat Ghörnt, zit ook in dit Malphas. Verder ontwaren we nog bandleden die in Aara, Chotzä en Taubra zitten, om het allemaal nog wat complexer te maken en om aan te tonen dat er ook in de Zwitserse scene lekker wat inteelt zit.Lees verder ›
Raging Speedhorn, uit het Verenigd Koninkrijk kun je gerust beschouwen als een stel veteranen binnen de metalscene. Al vijfentwintig jaar lang brengt de band platen uit die balanceren op het snijvlak van hardcore, sludge en metal. De ene keer helt de balans iets meer naar het ene genre, dan weer naar het andere, maar altijd is het kwalitatief goed en hangt er een rauw, vuile sfeer over hun muziek. Dat is niet anders met hun nieuwste worp Night Wolf. De titel is een een ode aan de jaren '80. Een gesprek met bassist Andy Gilmour over deze nieuwste plaat, Michael J. Fox en…boogiewoogie.Lees verder ›
Vijf jaar na het laatste concert in Friesland is de wild uitgedoste monsterrockband Lordi terug in de Noordelijkste provincie. Ditmaal is de Iduna in Drachten het podium dat de uitbundige Finse troupe maar nauwelijks kan huisvesten. Rubber pakken, stageprops en een theatrale podiumaankleding zorgen voor een visueel schouwspel. De even excentrieke alt-rock band Sick n' Beautiful verzorgt de openingsact deze avond. Cyberpunk aliens uit Italië die niemand kan negeren. Redacteur Ruben was erbij om verslag te doen en huisfotograaf Gerben Duijster was zo vriendelijk zijn foto's in bruikleen te geven.Lees verder ›
Soms is het lastig de vinger erop te leggen waarom de ene band iets bij je losmaakt, terwijl die ogenschijnlijk niet veel verschilt van andere, soortgelijke bands. Dat kan liggen aan het tekstuele aspect, de mate van inspiratie of net de juiste bruutheid. In het geval van Raging Speedhorn is het wat makkelijker. De band brengt al ruim twintig jaar heel eerlijke arbeiders sludgecore en heeft bij mij een streepje voor wat betreft titels. Ik ben een sucker voor vette, epische titels. Daarmee zit je bij deze band wel goed. In het verleden wist Raging Speedhorns titels te bedenken als Oh, How The Great Have Fallen of How The Sea Was Built.Lees verder ›
Antikvlt is een relatief nieuwe band en is opgestart ergens in het jaar 2023. Het is Marrok die we kennen van Anomalie maar ook als live gitarist bij Austere en Harakiri For The Sky, die samen met Daniel Johansson van Aspernamentum het kind heeft weten te baren. De heer Surtur van het Belgische Immortal Frost Productions zag wel graten in een samenwerking met deze heren vandaar dat de eerste plaat van dit blackmetalgezelschap nu rondjes draait en ons via de digitale weg werd toegestuurd.Lees verder ›
Op zaterdag 5 april 2025 was het weer tijd voor hét grindcore-, gore- en carnavalfestival van het jaar: Grindhoven! Traditiegetrouw streken heel wat brute en absurde bands neer in de Dynamo (Eindhoven) voor een stevig feestje. Op de Mainstage trapte Voliere, volledig gehuld in vogeloutfits, de dag af, gevolgd door het Sick Sinus Syndrome dat garant stond voor beukende, old-school goregrind. Pulmonary Fibrosis hield de sfeer lekker ranzig, waarna het Spaanse Teething met zijn groovy grind/hardcore voor een kolkende pit zorgde, waar de zanger ook meermaals deel van uitmaakte. Coffin Feeder overtuigde vervolgens met heerlijke riffs waar je spontaan je nek van brak. Ook de Italiaanse boysband Guineapig werd alom gesmaakt met zijn lekkere, lompe slam en gore. Het echte werk begon hoe dan ook pas toen Benighted het podium betrad. Zij brachten hun Franse deathgrind met een enorme intensiteit, waardoor het wel leek alsof hun leven er vanaf hing. De Grand Finale was echter voor General Surgery, dat de Mainstage afsloot met pure, Zweedse, old-school goregrind. Ja, het was vies, vet, goor en een beetje vreemd, maar dat is Grindhoven. Waar anders kan je in een roze tutu headbangen op goregrind, terwijl je je tong verbrandt aan een Carolina Reaper? Onze fotograaf Mellow was er dit jaar weer bij om foto's te maken.Lees verder ›
Het is steeds indrukwekkend als de deur van de 'Church of Ra' zich opent, vooral als kopstuk Amenra een nieuw werk presenteert. Met de vorige langspelers wisten deze Belgen de jaarlijst van Zware Metalen te overheersen en na het Skunk-avontuur van vorig jaar bouwen de heren verder aan het meesterlijke pad met twee EP's.Lees verder ›
Niet één, maar twee EP's liet Amenra onlangs los op de wereld. Van die twee is De Toorn typisch wat je de laatste jaren kon verwachten van deze Belgen: akoestische muziek die tot op het bot graaft en los in je gezicht ontploft met een golf van melancholie die je binnen het metalgenre amper kan vinden. With Fang and Claw is eveneens herkenbaar voor de band, maar de stijl is toch wel anders. Wat mij betreft dus een goede keuze om de twee gehelen op te splitsen.Lees verder ›
Drie albums hebben onze Finse vrienden van Flagg al uitgebracht, althans als je deze Diabolical Bloodlust ook meetelt. Zowel Flagg als Tyrant maken deel uit van deze allesvernietigende blackmetalmachine. Die eerste kennen we van Annihilatus, de tweede van Malum, Infernarium en Kalmankantaja. Je mag dus gerust op je twee oren slapen: de black metal die je te horen zal krijgen is typisch te noemen, ijselijk melodieus klinkend en aan een razende vaart gebracht. Voor dit laatste werd niemand minder dan de heer Krzysztof Klingbein ingehuurd. Lees verder ›
Nordheims Nordheim is eigenlijk een heruitgave van een plaat die reeds in 2007 werd uitgebracht en nu aangevuld wordt met een extra nummer. Het ATMF label brengt op geijkte tijdstippen platen opnieuw uit. Ze noemen het zelfs hun eigen Cult Collection. Heel wat bands die ze heruitbrengen komen uit de brede regio rond Trento en Bolzano en hebben of hadden een blackmetalachtergrond. Denk dan aan bands als Beatrik, Tenebrae in Perpetuum, Chelmno, Near en Lorn. Ze klinken me niet allemaal even bekend in de oren moet ik zo zeggen.Lees verder ›
Xavernah is de band rond de heer Roest en Absence is plaat nummer één voor dit atmosferisch blackmetalgezelschap dat naar eigen schrijven graag de grenzen van de extreme muziek verkend en zo nodig zal overschrijden. Ik schrijf wel gezelschap maar de heer Roest is het enige bandlid. Nochtans heeft hij voor dit album hulp gekregen van niemand minder van dan Autarkh's Michel Nienhuis en leende hij ook wat muzikanten bij Blackbriar, Black Rabbit maar ook bij Epistulum een band waar hij naast Signs Of Extinction ook een plekje in heeft.Lees verder ›
Buried Realm is een éénmansproject afkomstig uit Colorado Springs (Colorado, Verenigde Staten). Het is de creatieve visie van multi-instrumentalist en zanger Josh Dummer, die bijna alles binnen het project op zich neemt. Onder de naam Buried Realm heeft hij The Ichor Carcinoma (2017), Embodiment of the Divine (202o) en Buried Realm (2022) in eigen beheer uitgebracht. Dit The Dormant Darkness is het vierde volledige album dat het levenslicht onder deze naam ziet.Lees verder ›
Bolg komt uit Bulgarije, uit Radomir en bestaat al sinds 2003. Sinds conceptie is dit Where Death Dwells nog maar plaat nummer twee na in 2018 Plague Vaccine uitgebracht te hebben. Daarvoor waren er een demo en een splitalbum met Exile. Je komt dus als je goed kan tellen op een viertal releases. Dat is natuurlijk niet al te vet. De band moet gedacht hebben, we doen eens iets geks want zowel de nieuwste plaat als de vorige releases zijn uitgebracht op tape en werden verpakt in een alleraardigste boxset. Er zijn er maar 66 van gemaakt dus als de bliksem naar de webshop van deze heren. Tenminste als je de muziek die ze produceren wel kan smaken.Lees verder ›
