Headlines

Hier bij Zware Metalen maken we bewust de keuze om ons maximaal in het Nederlands uit te drukken. Geen hip taalgebruik of vreemdtalige uitspattingen, maar lekker het eigen traditionele woordenboek bezigen. Helemaal geweldig vind ik dat, waarlijk, bij mij mag het zelfs oudschools zijn en de archaïsche toer opgaan. Heerlijk! Maar met de nieuwe EP From The Shadows van Aeonian Sorrow moet het me toch van het hart: WHAT THE FUCK is me dat hier allemaal!Lees verder ›

Het fijne Nederlandse death/thrashgezelschap Disquiet bestaat dit jaar 25 jaar en trakteerde zichzelf op een reisje naar Puerto Rico. Voor de achterblijvers in de kou is er nieuw plaatwerk in de vorm van de eerste EP van de band. The Infinite Hell bevat vier nummers.Lees verder ›

Dubbel zo progressief, dubbel zo vaak de bandnaam, dubbel zoveel saxofoon. Dat is onze rubriek Dubbel Zo Zwaar. Een nieuwe muzikale start met een zelfgetiteld album dat simpelweg vraagt om van meer dan één kant bekeken te worden. Daarnaast zouden de redacteuren elkaar de tent uitvechten om te bepalen wie uiteindelijk de rivier der nihilisme mag bevaren. MrJingles (favoriete genre: progressieve metal met het liefst een vorm van death daarbij) en Michiel Hoogkamer (favoriete genre: teveel om op te noemen, gaat van Prince tot Napalm Death) zijn deze keer de gelukkigen. Dit keer bespreken we Rivers Of Nihil van (......tromgeroffel) Rivers Of Nihil.Lees verder ›

Het Nederlandse Graceless komt vanaf 2017 netjes om de twee à drie jaar met een nieuw album waarbij de kwaliteit per album toeneemt. Collega Faasen gaf drie jaar geleden de niet-misselijke score van 93 en roemde Chants From Purgatory om de toegenomen melodie en de afgenomen agressie. De spanning voorafgaand aan Icons Of Ruin is daarmee torenhoog. Immers, een eendagsvlieg is Graceless al lang niet meer, maar met een dermate hoge score is het moeilijk jezelf te overtreffen.Lees verder ›

Soms is het jammer dat je een verhaal of boek niet nog eens voor het eerst kunt lezen. Dat je niet meer helemaal datzelfde gevoel boven kunt halen als dat je had toen je koortsig bladzijde na bladzijde verslond om het einde te weten te komen… of om uit de duisternis te geraken. Komt u maar naar voren en maak een buiging At The Mountains Of Madness van H.P. Lovecraft! Wat was ik gevangen door de druk en donkerte die de grootmeester opbouwde in zijn verhaal over een expeditie naar een nog nauwelijks verkend Antarctica die daar tegen bevroren leegte, oneindig oude ruïnes, al dan niet dode prehistorische levensvormen, bergen hoger dan Mount Everest en de dood aanliep.Lees verder ›

+ Een korte horizontale en verticale lijn die elkaar precies in het midden snijden: het plusteken (+). Een wiskundig symbool dat wordt gebruikt om een optelling of een positief getal aan te geven. Daarnaast kun je het bijvoorbeeld ook tegenkomen bij internationale toegangscodes van telefoonnummers (België: +32, Nederland: +31) of bij specifieke leeftijdsaanduidingen (alleen geschikt voor 18+). +Lees verder ›

Trivax, de band rond de heer Shayan, kende zijn oorsprong in Iran maar werd in 2011 nieuw leven ingeblazen door de verhuizing van de bandleider naar het Verenigd Koninkrijk. Dit The Great Satan is plaat nummer drie en de opvolger van Eloah Burns Out uit 2023. De muziek van deze band is een mengelmoes van black, death en zelfs thrash metal die wordt aangevuld met, hoe kan het ook anders, Oosterse invloeden. De teksten worden gebracht in het Engels, Perzisch en Arabisch.Lees verder ›

Uit Krakau (Polen) is de band Medico Peste afkomstig. De band heeft tot nu toe een demo (Graviora Manent uit 2011), een EP (Herzogian Darkness, 2017) en twee albums (in 2012 א: Tremendum et Fascinatio en ב: The Black Bile uit 2020) uitgebracht. Medico Peste heeft de afgelopen tijd een zeer onstuimige periode achter de rug. In de jaren die volgden op het uitbrengen van het meest recente album hield menig bandlid het voor gezien. In 2022 gaven beide gitaristen er de brui aan en een jaar later stapte ook de drummer op. Van de line-up die ב: The Black Bile uitgebracht had, was toen enkel zanger Lazarus nog over. In Zann (Monasterium) en Zerachiel (Pandrador) werden respectievelijk een bassist en gitarist gevonden. Adrian Stempak (ook Pandorador) pakte de drumsticks op. En wanneer de band het podium bestijgt, sluit Heresiarch zich als tweede gitarist bij het viertal aan. Vijf jaar na het vorige album dient het viertal zich nu met hun derde album aan: Aesthetic Of Hunger.Lees verder ›

Draugaskógur, de band van en rond Vampiru Kista, komt uit Servië. Fullmoon Hypnotic Ritual, de eerste boreling van deze ondergrondse blackmetalband komt enkel op tape uit via het intussen goed gekende Inferna Profundis label. Een label waarvan we op regelmatige basis plaatjes mogen ontvangen maar eerlijk is eerlijk: het was weer een poos geleden. Gelukkig komt daar nu dus opnieuw verandering in mits deze gelimiteerde release. Ik ben benieuwd.Lees verder ›

Ondfødt, een Finse blackmetalgrootmacht, heeft na wat omzwervingen bij menig platenlabel opnieuw vaste grond gevonden, ditmaal bij Eisenwald Records, ook geen klein bier. Vorige platen kwamen nog uit via Black Lion Records of via het Belgische Immortal Frost Productions. Zeker de laatste plaat Det Österbottniska Mörkret, doch ook de EP Oldfodt, weliswaar iets minder, waren in mijn oren toch sterke releases.Lees verder ›

Metalcore heb je in verschillende kleuren, vormen, uitvoeringen... Ik ben niet heel thuis in dit extreme subgenre maar nu en dan maak ik er wel eens graag een uitstap naar toe. Soms kunnen bepaalde bands me echt overtuigen. Je hebt echter er ook exemplaren tussen zitten waarvan je denkt, hadden die niet beter gewoon ramenwasser, postbode, leerkracht, advocaat of buschauffeur gebleven. Wat de heer Adam in zijn dagelijkse leven doet om rond te komen weet ik niet en boeit me ook niet maar deze brave Canadese meneer heeft met zijn metalcoreproject Refiner toch wel mooi een contractje versierd bij het mij onbekende Rottweiler Records. Dit Mistake is een EP en de opvolger van de in februari van dit jaar verschenen EP, Return To Dusk.Lees verder ›

Na Steamhammer en Napalm Records zijn de Duitsers van industrial deathmetalband Crematory dit jaar beland bij het Griekse ROAR!. Het contract liep op zijn einde, maar misschien staan deze Duitsers niet mis op dit nieuwe label, samen met onder andere Grave Digger en Iced Earth. Een opvangtehuis voor de veteranen die hun strepen verdiend hebben en waar ze hun oude dag kunnen slijten.Lees verder ›

Je hebt wel eens platen in je kast staan die er een hele poos niet uitkomen. Maar als je er toevallig op stuit en je ze weer aanzwengelt, dan weet je ook weer waarom nèt die plaat in je collectie stof staat te vergaren. Zo ook The Everhaunting Past: Chapter IV A Splendid Retrospection van de Duitse melodische death/blackmetalband Fragments Of Unbecoming. Het is maanden zo niet jaren geleden dat ik die plaat nog luisterde maar naar aanleiding van album nummer zeven Dawnbringer: Chapter VII The Amber Emperor, zal het vermoedelijk opnieuw gebeuren dat ik die nog eens afspeel.Lees verder ›

Chepang is een grindcoreband uit Amerika, bestaande uit vier leden met Nepalese roots en eentje met Combiaanse. Als immigranten in Amerika omarmen zij hun roots en integreren niet alleen flarden van Nepalese pop in hun muziek, maar zingen zelfs in de moerstaal. Nu: teksten in grindcore volgen of verstaan is sowieso al een hopeloze missie, maar in het geval van Chepang laat je het gerust helemaal. Jhyappa is alweer album nummer vier sinds de oprichting in 2016 en ziet het levenslicht via het gerenommeerde Relapse Records.Lees verder ›