Headlines

Een paar weken geleden viel er een fysieke cd in mijn brievenbus met daarop een post-it met daarop "Hallo Clemens, voor den review. Hails Velozza". Op de enveloppe stond geen afzender en een biografie ontbrak. Nadat ik even de Sherlock Holmes had uitgehangen, kwam ik erachter dat het hier gaat om een Limburgse thrashmetalband die eerder de EP Excluded Human Being door Zware Metalen liet recenseren.Lees verder ›

Deze vier heren, van Forsmán, komen uit IJsland. Kópavagur, de regio waar hun uitvalsbasis ligt, situeert zich ergens net ten zuiden van de hoofdstad, Reykjavik. Dit Dönsum I Logans Ljóma is de debuut-EP en ligt zo goed als volledig in de typisch IJslandse blackmetaltraditie. Het Duitse Ván Records heeft deze band meer dan terecht opgepikt en geeft het debuut alzo zijn welverdiende, wereldwijde promotie.Lees verder ›

Rock 'n roll in je hol! Wat? Nee, niks. Maar in elk geval: dit is Hot Breath met een debuutalbum getiteld: Rubbery Lips. Nu ben ik een uitgesproken tegenstander van opgespoten lipjes, sowieso die hele zogenaamde 'beauty' behandelingen. Ga er lekker allemaal hetzelfde uitzien: Zet je neus recht, pomp je borsten op en plamuur je hele gezicht naar de Barbie hemel!Lees verder ›

Escumergamënt komt uit Zweden en brengt ons zijn debuut .​.​.​ni degu fazentz escumergamënt e mesorga​.​.​. via het gekende Avantgarde Music. De line-up is onbekend maar ergens op een verloren papiertje staat toch dat bandleden uit Stilla, Setherial, Svederna en Bergraven, deel uitmaken van dit obscuur collectief. Volgens de meegeleverde informatie werd dit spookachtig, bezwerend blackmetalwerkstuk opgenomen tijdens een ijskoude en helse driedaagse ergens in een Zweeds bos. De locatie zou een verlaten kapel geweest zijn. De hele productie klinkt behoorlijk rauw en puur hierdoor mede ook door het feit dat tijdens de opnames het gebruik van uitgebreide technische snufjes, triggers, toeters of bellen niet of bijna niet mogelijk was.Lees verder ›

I am The Dark Overlords is het eerste wapenfeit van dit duistere drietal, dat furieuze deathened black metal (eerder dan omgekeerd) brengt alsof ze het al twintig jaar doen. En misschien is dat ook wel zo, want het is niet bekend welke muzikanten er precies schuilgaan achter de bijnamen Dark Overlord #1-#3. Maar dat het mannen (?) met ervaring zijn lijkt me overduidelijk. De combinatie van bandnaam, albumtitel en bijnamen van de bandleden is uiteraard heel opvallend en zelfs bijna komisch te noemen, maar kan er ook op wijzen dat deze muzikanten al heel wat op hun kerfstok hebben. Of dat ze ons dit toch willen laten geloven. Deze EP komt uit via het bescheiden Deense label UPRISING!, dat verder enkel de eerder onbekende band Lotan op de lijst staan heeft.Lees verder ›

De lucht boven Amersfoort werd al enige tijd wat donkerder. Zo rond 2017 begonnen de eerste wolken zich samen te trekken en in de jaren die daarop volgden scheen er steeds minder daglicht over de straten van de Keistad. De inwoners waren in rep en roer, maar geen expert ter wereld wist het fenomeen van de steeds zwarter wordende lucht te verklaren. Tot 2 april 2021 de wolken plots opzij trokken en met gedonder en geraas plaatsmaakten voor een regen aan cd’s en een lp’s. Begerig aanvaarden de nieuwsgierige Amersfoorters deze duistere gift van boven: What Befalls of Tainted Souls: het debuutalbum van het plaatselijke, in 2017 geboren, Codex Mortis.Lees verder ›

Als Brunhilde blijft verdergaan zoals op To Cut A Long Story Short, wordt de band een blijvertje. Muzikaal zit hun crossover tussen (punk)rock en metal snor.Lees verder ›

Necronomicon: het boek van de doden. Een fictief ‘toverboek’ dat in de verhalen van auteur H.P. Lovecraft voorkomt. Wat een toffe naam en wat een tof idee om daar de band naar te vernoemen. Het Duitse Necronomicon heeft exact dat gedaan toen het zijn carrière begon in 1984. Thrash metal met thema’s als de dood, het kwaad, satanisme, occultisme en kwelling. Ruim 37 jaar later is de band nog steeds actief en komt hij met album nummer tien: The Final Chapter.Lees verder ›

Waar is toch die goeie ouwe tijd? De tijd waarin de pleinen en de omliggende straten zich  vulden met afgrijselijke kreten en de geur van verbrand vlees. Waar de mens vandaag liever wat cannabis aan een vuurtest onderwerpt, zo werd vroeger regelmatig de brandbaarheid van de medemens getest. Het proefkonijn dat hiervoor uit de hoge hoed werd getoverd, was natuurlijk de heks. Voor al die enge magiërs met hun knokkelige vingers en neuzen vol wratten was immers geen plek in de nette vroegmoderne maatschappij.  En wat bleek? Met genoeg vuur kan je zelfs de meest hardnekkige toverkol in de as leggen.Lees verder ›

In 2018 waren we nogal onder de indruk van Lost Empyrean, het zevende album van de Franse post-metallers Dirge. Met name de track A Sea Of Light met zijn klaaglijke zang en prachtmelodieën konden wij prima smaken. Een 87 was dan ook het oordeel dat we de plaat aandeden. Kennelijk beduusd van zoveel lof namen onze Franse vrienden het besluit de band dan maar direct op te heffen. Als laatste groet brengen zij nu het toepasselijk getitelde Vanishing Point.Lees verder ›

Female fronted episch-symfonische black metal uit de Verenigde Staten. Dat is een niet zo overbevolkte niche lijkt me. Persoonlijk ken ik eerlijk gezegd geen enkele band die binnen deze beschrijving valt, maar daar komt nu dus verandering in dankzij Empyrean Fire uit Portland, waarvan ik hieronder het debuutalbum Deliverance bespreek.Lees verder ›

3.6.4.2 hoedje van, hoedje van, 3.6.4.2 hoedje van papier… o wacht dat rijmt niet. Jammer dat ze die laatste twee cijfers niet hebben omgedraaid. Nou goed, ik probeer in ieder geval nog iets van de albumtitel te maken. De band zelf zegt dat er een goede reden is voor deze onorthodoxe benaming. Deze wil hij echter niet prijsgeven, maar men spoort de luisteraar aan om zelf de betekenis te achterhalen. Degene die het als eerste heeft geraden wint de eeuwige roem door het hier in de commentaarsectie te vermelden!Lees verder ›