Sommige bands hebben een interessant verhaal. Wolvennest is zo'n band. Het eerste album van Wolvennest werd geschreven door drie belegen muzikanten, in samenwerking met onder andere Albin Julius. De beste man is wellicht bekend door zijn, voor sommigen aanstootgevende, project Der Blutharsch and The Infinite Church Of The Leading Hand. Het opvolgende album Void liet een nog meer occulte zijde van de band zien.Lees verder ›
We schrijven het jaar 2019: 19 juli om precies te zijn. Nog niet zo heel lang geleden zou je zeggen, maar het voelt op dit moment als een eeuwigheid. Helemaal als je bedenkt dat we hier teruggaan naar het Dynamo Metalfest in Eindhoven. Met een biertje in de hand op een zonovergoten festivalweide, het leven kan zo mooi zijn. Het Deense Baest (spreek uit als beest - en een beest is het) heeft de twijfelachtige eer om het festival af te trappen.Lees verder ›
Het zijn een stel bezige wolfjes bij het Finse Wolfheart. Sinds 2013 hebben ze de metalwereld al kunnen verblijden met maar liefst vijf langspelers. Vorig jaar kwam nog het goed ontvangen Wolves of Karelia uit. Collega Joris schreef daar een treffende recensie bij en dito introductie van de band. Die herhaling van zetten ga ik jullie hier niet mee lastig vallen.Lees verder ›
Ambient doom uit Texas. Dat is hoe Cortège zichzelf omschrijft. In deze nieuwe EP verkennen ze nieuwe diepten. Tevens is het hun eerste uitgave bij het label Desert Records. Met het nieuwe label lijkt de band ook zijn huisstijl compleet te hebben veranderd. De strakke zwart-witfoto’s die we kennen van eerdere uitgaven als Capricorn en Journey to the Stars zijn vervangen door een fantasy stripboek-noir achtige vormgeving.Lees verder ›
Het leek me leuk om een album van Sins of Magnus te reviewen. Hammers of the Sky uit 2017 was een matig, maar ook onconventioneeel album vol heavy metal stoner. Het genre is volgens de band zelf ook een onbekende, dus ik heb dit er maar van gemaakt. Echt goed was het al niet, maar het deed ook niet gelijk pijn aan de oren destijds.Lees verder ›
Ik dacht echt dat er geen meer waren, ik was er van overtuigd. Dus niet. Er lag nog een Mories-release te wachten op me uit 2020. Een dungeon synthalbum van Vetus Supulcrum, de vierde in twee jaar tijd, als ik me niet vergis. Normaal durf ik zo een plaatje wel eens overslaan wegens "te willekeurig". Dus niet, althans niet deze keer. Het heeft allemaal net iets te veel in zich om genegeerd te kunnen worden.Lees verder ›
Therion is natuurlijk de pionier als het gaat om symfonische metal en met het uitkomen van het album Leviathan was het tijd om Christofer Johnsson eens aan de tand te voelen. Christofer is een fijne gesprekspartner, heeft veel te vertellen en praat graag. Vooral zijn visie en openhartigheid over de albums Les Fleur Du Mal en Beloved Antichrist waren voor mij een openbaring. Met name bij die laatste heeft corona namelijk behoorlijk wat roet in het eten gegooid, zoals uit het interview zal blijken. Maar ook zijn kijk op de toekomst van Therion en zichzelf zijn best verhelderend te noemen. Ik zit klaar voor het interview en de telefoon gaat…Lees verder ›
De weekbreker, 03/03, goed voor negen clips. Hier zijn Impure Wilhelmina, Thundermother, Rave The Reqviem, Throat, Lizzard, Prime Creation, Heleven, Imperia en Orcivus.Lees verder ›
Bloodbath, Autopsy, Darkthrone, Katatonia, Mayhem, Cradle of Filth, Anethema, At the Gates, Candlemass, Behemoth, Paradise Lost, My Dying Bride, Opeth, Napalm Death en Taake. Bands die hun albums uitbrachten of nog steeds uitbrengen bij het Engelse Peaceville Records. Het legendarische label werd in 1987 opgericht door Paul 'Hammy' Halmshaw. De oud-muzikant blijkt ongeneeslijk ziek en heeft een aandoening aan de hartspier.Lees verder ›
Smelne Alternative, het leukste radioprogramma van Smelne FM, duurt voortaan een uur langer én houdt zich niet langer aan de regel dat de muziek vanaf het jaar 2000 moet zijn. De nieuwe programmering gaat morgen, woensdag 3 maart, in. Lees verder ›
Een dubbele portie videoclips vandaag, de eerste van maart. Hier zijn Arion, Traumatory, Autarkh uit Nederland, The Armed, Seventh Crystal, Mad Act, Phantom Wave, Satanice, Massen, Nervosa, Possessor, Hypnos, BruteAllies en Slift.Lees verder ›
Het hoeft niet altijd Noorwegen, Zweden of Finland te zijn als we het over Scandinavische bands willen hebben in het metalgenre. Kleiner broertje Denemarken komt af en toe ook eens boven water piepen met een band die de oren doet spitsen en bovendien niet de zoveelste black metaldiscipel uit het Hoge Noorden wil zijn. Het vijftal houdt er trouwens sowieso niet van om de muziek die ze maken onder te brengen in een categorie en plakken er noodgedwongen zelf het label 'diabolische rock' op.Lees verder ›
Destroy Humanity, een Belgische metalband, heeft ons een zeer fijne digipack gestuurd en daar vechten we om. Zonder kijken - en er vanuit gaande dat het een deathcore band betrof - sprong ik er op. Op het net vond ik meteen dit terug: Destroy Humanity is a three-headed metalcollective. Heavily influenced by bands like Lamb of God, Machine Head, Pantera,... they bring their own take on the Groove Metal genre. Dat kan ik wel aan.Lees verder ›
Phantom Druid is een project waarin Tjeerd de Jong zelf alle instrumenten en zang voor zijn rekening neemt. Onder deze naam bracht hij in 2020 zijn eerste album uit, getiteld Death & Destiny. Onlangs verscheen de tweede schijf van Phantom Druid en deze heeft als titel Stages of Twilight meegekregen. Het is verdeeld in twee ‘stages’. De eerste vijf songs vormen Stage I - Towards the Melancholic Empire en de laatste vijf vallen onder Stage II - Hammer of the Sacred.Lees verder ›
Zware Metalen sprak af met Mark Jansen. Het werd een open gesprek over Omega, muziek, dualiteit, het spirituele, en de harde lessen van de COVID-19-pandemie. En uiteraard vergaten we de tijd. Niet moeilijk wanneer je een van de meest uitgesproken en boeiende muzikanten uit het metal-landschap voor je hebt. Het resultaat? Oordeelt u zelf.Lees verder ›
The Impaler is een Australische band. A Fate Worse Than Death is de opvolger van de in 2020 verschenen debuutplaat Death Cult. Deze vijf Aussies vinden hun muzikale inspiratie bij bands als Whitechapel, Aversions Crown, ja zelfs bij Watain. Het zal me benieuwen. De band krijgt op het nummer Mourn zelfs de hulp van CJ McMahon van Thy Art Is Murder.Lees verder ›
Todd La Torre is vooral bekend als vervanger van Geoff Tate bij Queensrÿche. Eerder was de zanger al actief bij Crimson Glory. Wat mogelijk minder bekend is, is dat La Torre van oorsprong een drummer is. Dit multitalent heeft nu een album uitgebracht onder zijn eigen naam met de titel Rejoice The Suffering waarbij La Torre zowel de zang als de drums voor zijn rekening neemt, iets wat hij overigens bij het laatste Queensryche-album ook al deed.Lees verder ›
Spellbound kennen we van Aorlhac, James Sloan van Uada en Christian Larsson van Shining. Als je deze drie heren samenbrengt en aanvult met onder andere Phalène op drums en Graf van Psychonaut 4 en Ondine van Silhouette voor additionele vocalen, dan ben je een band die toch al wat adelbrieven kan voorleggen.Lees verder ›
Gent (en omstreken) is een bolwerk van post-rock-, post-metal- en progressieve metalbands. Niet alleen van bands, ook van labels, muziekshops en (hoewel nu gesloten) plaatsen waar je deze muziek live en op café kunt horen. Dat heeft voor een stuk te maken met het feit dat daar veel studenten gehuisvest zijn, maar ook met de vooruitstrevendheid van de stad. dunk!records houdt het goed bij en legde dit Eleanora vast voor de vinyluitgave.Lees verder ›
Ik heb honger. En niet zomaar honger. Nee, zo nu en dan heb ik heel veel honger. En in dit geval naar extreem ingewikkelde muziek. Sterker nog, het kan mij niet ingewikkeld genoeg zijn en hiervoor wil ik ook best wat luisterbeurten opofferen. Als mijn honger maar wordt gestild. En ik tref het, want in dit geval staat er een groot en gevarieerd menu voor mij klaar. Van Tunesische oorsprong welteverstaan. En het duurt maar liefst 90 minuten voordat ik uitgegeten ben.Lees verder ›
