Beyond The Hate – Darkest Times

Geschreven door op 07-04-2024 om 21:05.

In 2020 kwamen de Finnen van Beyond The Hate nog met een EP, Betrayal Of Time. Nu, vier jaar later, is dan eindelijk hun eerste album klaar, getiteld Darkest Times. Melodische deathmetal ligt dit vijftal duidelijk nauw aan het hart, een muziekstijl die nauw aanleunt bij deze van Insomnium, Swallow The Sun, Omnium Gatherum en Marianas Rest. Misschien niet eens zo gek dan dat ze Jaakko Mäntymaa van deze laatste band wisten te strikken voor wat sessiewerk op deze plaat. Eveneens overtuigden ze Katri Hiovain-Asikainen van Numento, een mij onbekende Finse progressieve metalband, om mee te doen.

Als je de bandfoto opsnort, kom je terecht bij een stel bonkige kerels met hier en daar een plukje grijs haar. Ervaring is er vermoedelijk dus al (ook al kan je dat niet altijd aan iemands uiterlijk aflezen). Ik heb de EP even doorgeluisterd om al een eerste beeld te krijgen van deze melodische deathmetalband. Het kan ook direct dienen als vergelijkingsmiddel met de nieuwe taart die we zo meteen gaan aansnijden.

In opener Sign Of Weakness eist een prominent dreunende en enigszins kreunende baspartij de aandacht op nadat de klanken van de intro zijn gepasseerd. Op typische melancholische Finse wijze wordt vervolgens de ene na de andere riff gepresenteerd. Eerder onverwacht komt er, in plaats van de kenmerkende denderende en rollende baskick, een blastpartij voorbijrazen. Jammer genoeg ontstaat hierdoor toch eerder een geluidsbrij. Eens de instrumenten gewoon een stampende kadans aannemen, lijkt alles weer in de pas te lopen. Dat hoor je ook in het daaropvolgende Alone I Die.  Black Within is het nummer waarin de zeemzoete stembanden van Katri Hiovain-Asikainen trillen en dit bijzonder aangenaam breekbaar en broos doen. De heer Kalinainen hoor ik dan liever zijn stevigere gruntpartijen doen dan zijn meer gevoelige keelgeluiden, als je die al zo kan bestempelen.

Dark Is The Sky luidt een erg middelmatig tweede gedeelte van de plaat in en de gozers gaan nog zes nummers vrolijk verder. Ik schrijf wel eens vaker dat twaalf nummers echt wel veel is op een plaat en ziehier het bewijs. Hoe meer nummers, hoe groter de kans dat er toch een paar mindere broertjes of zusjes tussen zitten.

Beyond The Hate is Fins en klinkt Fins. De band brengt melodische death metal die echter eerder uit de middelste dan de bovenste schuif komt. De uitvoering is niet slecht, speltechnisch is alles zoals verwacht prima in orde maar er ontbreekt toch wat overtuigingskracht, wat karakter. Er zit net te weinig eigenheid in deze band. Misschien komt dat nog, wie weet.

Score:

65/100

Label:

Inverse Records, 2024

Tracklisting:

  1. Sign Of Weakness
  2. Alone I Die
  3. The Lighthouse
  4. Black Within (feat. Katri Hiovain-Asikainen)
  5. The Plague Upon Us
  6. Left Behind
  7. Dark Is The Sky
  8. Dead Ones
  9. Stranger In Me
  10. Times Of Misery
  11. The Last Moments
  12. In Memoriam (feat. Jaakko Mäntymaa)

Line-up:

  • Niko Kalinainen – Zang
  • Kimmo Perälehto – Gitaar
  • Jyrki Karhu – Gitaar
  • Mikko Monto – Bas
  • Tommy Uhtio – Drum

Links: