Headlines

De lucht die je uitademt, is inderdaad niet alleen voor jou en jou alleen bestemd. Er zijn immers nog een heleboel mensen rond je die hiervan zouden moeten leven. Niet iedereen wens je even zuivere lucht toe om in te ademen, maar dat is het punt niet natuurlijk. De vraag stelt zich ook of we ons als mensen niet te vaak te individualistisch presenteren en daar ook naar handelen. Nu ik weet niet of dit de spreekwoordelijke nagel op de kop is voor de thematiek op de nieuwste Terzij De Horde-plaat, Our Breath Is Not Ours Alone, maar het is een persoonlijke reflectie die de titel in me opwekt.Lees verder ›

Terwijl er mogelijk tekenen zijn dat we aan het einde van een mooi interbellum raken met - in Europa - relatief weinig zorgen op het gebied van oorlog, komt Testament met Para Bellum. Het is een deel van het Latijnse adagium “Si vis pacem, para bellum” dat zich laat vertalen als: “als je vrede wilt, bereid je dan voor op oorlog”. Het veertiende album is volgens de band dan ook zowel een strijdkreet als een observatie van de ongemakkelijke relatie die de mensheid met zijn eigen creaties heeft. Dat klinkt zwaar, maar in de praktijk blijkt Testament toch “gewoon” weer een lekkere (thrash)metalplaat te brengen waarop – meer dan op de vorige twee (of misschien drie) platen – het avontuur wordt opgezocht.Lees verder ›

Heb je je ooit afgevraagd hoe Royal Blood zou klinken als ze post-rock zouden maken? Zo ja, dan is First Draft de band voor jou. Het Franse duo - bestaande uit zangeres/drummer Marine Arnoult en bassist Clément Douam - keert terug met hun energieke en gelaagde post-rock op het nieuwe album An Instant Before the Promise of Dawn. De plaat vangt tekstueel die momenten van paniekerige verwachting vlak voordat diepgaande, positieve veranderingen plaatsvinden en doet dat met een strakke mix van pure emotie en technische beheersing. (Opmerking: mooi!)Lees verder ›

Dunes Of Ash, een occulte, ritualistische blackmetalband komt met The Fall Of The Seven Sisters en dat is gelijk de debuutplaat. De band bestaat uit drie individuen die dichter staan bij Satan dan wie ook als ik zo het meegeleverde schrijven mag lezen dat werd aangeboden door de promojongens. De lap tekst die wordt meegeleverd staat zo bol van occulte, ritualistische, duistere en donkere zinsnedes dat ik er amper nog wijs uit geraak. Wat wel is, is dat het even duistere en donkere Portugese Signal Rex label in het werk van P, A en E graten zag want het wordt op tape, cd en zelfs vinyl aangeboden.Lees verder ›

Borgne is een blackmetalproject dat eind vorig millennium ontstond en reeds elf langspelers ver staat. Bij de review van de negende full-length, Y, sprak ik over een Frans project, maar de taal bracht me duidelijk in de war. Bezieler Bornyhake komt immers uit Zwitserland en zijn vrouwelijke metgezel Lady Kaos uit Portugal. Hoogstwaarschijnlijk dus geen band die repetities houdt op vrijdagavond met een krat bier. Daarentegen wel een prima meloblackmetalproject dat in het verleden wat industrial vibes droeg en waarbij de drumcomputer in overdrive stond. Het gaf de band een duister, maar ook geflipt aura. Die vurigheid vind ik zeker ook terug op bepaalde nummers van deze nieuwkomer, zoals Même si l'enfer m'attire dans sa perdition of Ils me rongent de l'intérieur.Lees verder ›

Het verliezen van een dierbare is één van de meest ingrijpende en intense gebeurtenissen in een mensenleven. Het roept diepe emoties zoals verdriet, angst of schuld op en kan zich ook lichamelijk en psychologisch uiten in bijvoorbeeld futloosheid, passiviteit, vermoeidheid, verwarring en/of concentratie- of slaapproblemen. Iedereen die dit heeft meegemaakt, weet hoe zwaar en allesomvattend zo’n verlies kan zijn. Het verwerken ervan is een persoonlijk - en vaak langdurig - proces, waarvoor geen vast tijdspad bestaat. Iedereen doorloopt dit op zijn of haar eigen manier. Het vraagt begrip, ruimte en tijd - van jezelf en je omgeving - om het verlies stukje bij beetje te kunnen dragen en een manier te vinden om met het gemis om te gaan.Lees verder ›

Ik leerde Zatokrev kennen toen ze in 2012 hun derde album uitbrachten: The Bat, The Wheel and a Long Road to Nowhere. Toegegeven, die plaat duurde iets te lang, maar de sludge/post-metal van de heren uit Basel, Zwitserland viel uitstekend in de smaak. De invloeden van bands als Cult of Luna, Neurosis en Minsk lagen er vrij dik bovenop, maar toch wist de band zich tegelijkertijd te onderscheiden middels een wat extremer en rauwer ‘hardcore’ karakter. Het drie jaar later verschenen album Silk Spiders Underwater was een duidelijke stap voorwaarts, zowel op productioneel vlak als qua algehele sound en songwriting. Een muzikaal uiterst spannende plaat waarbij de band echt zijn eigen geluid gevonden leek te hebben binnen het subgenre.Lees verder ›

Als je dacht dat Jezus ooit water in wijn veranderde, dan heeft Noxium Ferus net dat wijntje in zwavelzuur getransformeerd — en vervolgens de kelk doorgespoeld met dubbele bassdrums en godslastering. Met Blasphemicon (Deluxe Edition) keert het Noorse Noxium Ferus terug naar het front, en hoe. Wat in eerste instantie begon als een schimmige creatie uit de geest van Espen Dyngen (alias Nethor) is inmiddels uitgegroeid tot een volwassen beest dat zich voedt op het karkas van religieuze hypocrisie en spirituele leegte. Nethor, jarenlang een stille kracht achter black metalproject Massemord, schuift hier resoluut naar voren om met eigen handen zijn muzikale kettervlag te planten.Lees verder ›

Hadopelagyal komt uit Duitsland en is een duo. Ik vraag me af hoe je de bandnaam correct zou moeten uitspreken. Ik struikel ook bijna over de titel van zijn tweede album Haematophoryktos. Man, man wat zou dat allemaal moeten betekenen. In 2022 kwam deze blackmetalband al met Nereidean Seismic End net als vele andere platen uit dat jaar kwam deze niet op mijn draaitafel terecht. Je kan ook niet alles vastnemen, laten draaien en luisteren. Er komt zo veel uit. Nochtans zou je moeten weten dat platen die op een label als Amor Fati productions verschijnen toch wat extra aandacht verdienen. Vaak is dat toch een teken aan de wand.Lees verder ›

Mocht het je compleet ontgaan zijn, er zijn momenteel behoorlijk wat bands van eigen bodem actief die stappen zetten in de genres metalcore en deathcore. Dat is een mooie constatering: nieuwe, gretige aanwas van eigen bodem. Ook dit Brabantse Braces is daar één van. Eerder werd de EP Ugly World al afgeleverd en speelde men in voorprogramma's van onder andere To The Grave, Deez Nuts en mochten de heren dit jaar aantreden op Jera On Air. Met Hostile Territory brengt het viertal zijn volwaardige debuut uit in eigen beheer.Lees verder ›

Het idee achter deze derde plaat van het Nederlandse warblackmetalgezelschap Kaeck is er een van een Goddelijke alleenheerser die de hele aardkloot overneemt. Om zijn macht te laten gelden tracht hij mensen te overtuigen van zijn eigen gelijk om deze dan als het hem uitkomt, gewoon weer te laten vallen. Het klinkt ons precies bekend in de oren op dit moment. Het is Oovenmeester die het concept uitschreef, het blijkt de heer Kruitwagen die de muziek tot leven riep.Lees verder ›

Het uit Zwitserland afkomstige Antiversum levert ruim één uur muziek af die de randen van de kosmos, de randen van het bestaan aftast. De Nemesis Omnes Et Omnia is de opvolger van de in 2017 verschenen debuutplaat Cosmos Comedenti en komt via Amor Fati. Het is een band die al lang samen is, maar liefst vijftien jaar als ik het zo allemaal kan reconstrueren, want om de mystiek rond de band te cultiveren wordt er niet direct kwistig rondgestrooid met overdreven veel informatie. Hoeft ook niet natuurlijk.Lees verder ›

Qua reizen ben ik niet zo een avontuurlijk type eigenlijk. Ook op muzikaal vlak blijf ik graag dichtbij huis, al liggen Finland, Zweden, IJsland, Noorwegen, Polen en Griekenland ook wel op een respectabel afstandje. Naar de Filipijnen ben ik echter nog nooit geweest en heb ik ook geen intentie toe eerlijk gezegd. Inexorable Prepotence, een EP aangevuld met een demo, komt via Black Flame Rebellion wel rechtstreeks vanuit dat Aziatisch land aanvliegen.Lees verder ›

Bezwering, een blackmetalcollectief uit Gelderland, is al lang geen onbekende meer. Deze EP Dwalingen, die komt via Nomad Snakepit Productions, is na de vorige release uit 2022 Dodenkroning opnieuw een teken van leven. Deze plaat maar ook Aan De Wormen Overgeleverd kwamen nog via het gerenommeerde Van Records. Vermoedelijk zijn deze heerschappen een andere weg ingeslagen.Lees verder ›

Er zijn mensen die bij het horen van de naam “Darkness” nog steeds aan die Engelse kitschrockers van The Darkness denken. Je kent ze vast nog wel, dat over the top glamrockbandje dat begin deze eeuw eventjes populair was met hun falsetto-hit I Believe in a Thing Called Love, een nummer dat klonk alsof Queen en Spinal Tap samen een foute reclamespot voor haarspray uit 1983 maakten. Wie echte duisternis wil, in plaats van een neonverlichte parodie op rock-’n-roll, moet zijn vizier oostwaarts richten waar de echte Darkness vandaan komt.Lees verder ›