Demon Hunter – There Was A Light Here

Geschreven door op 07-10-2025 om 21:56.

Het verliezen van een dierbare is één van de meest ingrijpende en intense gebeurtenissen in een mensenleven. Het roept diepe emoties zoals verdriet, angst of schuld op en kan zich ook lichamelijk en psychologisch uiten in bijvoorbeeld futloosheid, passiviteit, vermoeidheid, verwarring en/of concentratie- of slaapproblemen. Iedereen die dit heeft meegemaakt, weet hoe zwaar en allesomvattend zo’n verlies kan zijn. Het verwerken ervan is een persoonlijk – en vaak langdurig – proces, waarvoor geen vast tijdspad bestaat. Iedereen doorloopt dit op zijn of haar eigen manier. Het vraagt begrip, ruimte en tijd – van jezelf en je omgeving – om het verlies stukje bij beetje te kunnen dragen en een manier te vinden om met het gemis om te gaan.

Toen vocalist Ryan Clark van de uit Seattle afkomstige band Demon Hunter geconfronteerd werd met het overlijden van zijn moeder, bracht het intense gevoelens met zich mee. In muziek – waar anders? – vond hij zijn manier om een innige getuigenis van de liefde voor zijn moeder te geven. There Was A Light Here, het nieuwe album, is dan ook doordrongen van die getuigenis van liefde, rouw en verwerking. Je denkt misschien: “Die band is toch christelijk? Dat levert dan vast louter een stortvloed aan verborgen preken, belerende woorden en/of wijzende vingertjes op?” Ja, Demon Hunter gaat door het leven als een christelijke band. Voor wie daar huiverig tegenover staat: de teksten draaien niet om prediken of evangeliseren. Ze gaan eerder over innerlijke strijd, negatieve gedachten en levensvragen. Universele onderwerpen die voor velen herkenbaar zijn, gelovig of niet. Stelt dat je iets geruster?

Diepe emoties en een zwaar hart… Ze lijken bij sommige mensen het beste naar boven te halen. Voor Ryan Clark lijkt dat zeker zo te zijn: het is alweer van even geleden dat Demon Hunter zo vitaal en overtuigend klonk. Nee, verrassend of baanbrekend is There Was A Light Here geen moment, maar de band laat op zijn nieuwe plaat wel horen waarom hun muzikale aanpak nog altijd zo effectief kan zijn. De vertrouwde mix van metalcore, groove metal en invloeden uit de melodieuze rock en nu-metal wordt met precisie en overtuiging gebracht. Daarbij grijpt de band terug naar herkenbare elementen die zijn muziek typeert: meeslepende, melodieuze refreinen, een keyboard dat een sfeervolle, wat dromerige gloed over de nummers drapeert en de voortdurend aanwezige afwisseling tussen brutaliteit – opgetrokken door logge riffs en pulserende drums – en melodie. Het bekende contrast tussen bijtende growls en heldere, melodieuze vocalen creëert een extra spanningsveld. Ryan Clark bewijst opnieuw dat hij een meer dan begenadigd zanger is, die oprechte emotie weet over te brengen. Een moderne, gepolijste productie brengt een helder geluid, zonder dat daarbij de intensiteit verloren gaat.

Waar de eerder uitgebrachte singles als Sorrow Light The Way, Light Bends en The Pain In Me Is Gone vooral de melodieuze kant van Demon Hunter lieten horen, blijkt het album toch meer vileine agressie te bevatten dan op voorhand vermoed. En dat is een aangename verrassing. Opener My Place In The Dirt en By A Thread kennen verbeten zanglijnen en zwaardere riffs, terwijl Ouroboros wat dreigender en intenser klinkt. Reflected, met zijn hogere tempo en speelse dynamiek, vormt vervolgens de ideale opmaat naar de ultieme afsluiter: het titelnummer There Was A Light Here. Deze ballad is doordrenkt van intense emotie en tekstuele diepgang, waardoor het haast onmogelijk is om er onaangedaan naar te luisteren.

Op hun twaalfde album biedt Demon Hunter met gedreven zwaarte, zwevende melodieën en tedere ballads een breed scala aan diverse composities. Toch ligt de echte kracht van de band niet enkel in die variatie, maar vooral in hun feilloze gevoel voor dynamiek. Het vijftal voelt haarfijn aan wanneer eenvoud volstaat, wanneer intensiteit moet worden opgevoerd en wanneer een stap terug juist meer expressie oplevert. Ze weten precies wanneer de muziek ongepolijst en rauw mag klinken, en wanneer eenvoud en verstilling meer zeggingskracht hebben. Dankzij dit instinctieve spel met contrasten blijven de melodieën hangen en blijft de spanning constant voelbaar. Het resultaat is een album dat, ondanks de vertrouwde contouren, uitmondt in een indringende, intense beleving vol verdriet, melancholie en troost.

Sinds hun oprichting in 2000 heeft Demon Hunter een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd, met meerdere noteringen in de Billboard-lijsten en een wereldwijde, trouwe schare fans, beter bekend als The Blessed Resistance. There Was A Light Here zal bij deze liefhebbers ongetwijfeld in de smaak vallen, omdat de band hier geïnspireerder en inhoudelijk sterker klinkt dan op hun meest recente werk. Vernieuwing zoekt Demon Hunter hier niet, maar door hun vertrouwde aanpak verder te verfijnen, bewijzen ze dat dit minstens zo krachtig kan uitpakken. Voor liefhebbers van toegankelijke metalcore met inhoud, gebracht met overtuiging en gevoel, valt hier veel te ontdekken. Een solide, dynamisch en vermakelijk album.

Score:

78/100

Label:

Weapons MFG, 2025

Tracklisting:

  1. My Place In The Dirt
  2. Sorrow Light The Way
  3. Light Bends
  4. The Pain In Me Is Gone
  5. By A Thread
  6. I’m Done
  7. Ouroboros
  8. Breaking Through Me
  9. Overwhelming Closure
  10. Hang The Fire
  11. Reflected
  12. There Was A Light Here

Line-up:

  • Ryan Clark – Vocalen
  • Patrick Judge – Gitaar
  • Jeremiah Scott – Gitaar
  • Jonathan Dunn – Basgitaar
  • Yogi Watts – Drums

Links: