Headlines

Het was wat te verwachten dat het James Kent zou lukken om met zijn nieuwe langspeler een grotere platendeal te bewerkstelligen. Minder te verwachten was dat hij zijn weg zou vinden naar Nuclear Blast Records, maar het is mogelijk dat de man daar sterke contacten heeft, waaronder de heren van Alcest. De Perturbator-versie van het nummer Sapphire was best verfrissend en het valt op dat de Franse band ook opduikt op het titelnummer van dit nieuwe album Age of Aquarius.Lees verder ›

Perfide is een bijzonder fijne verschijning in de wereld van de Nederlandse black metal. We maakten in 2019 kennis met de band toen er een demo verscheen, de eerste echte uitgave was in de onheilige coronatijd van 2021 op een split met Hellevaerder. Twee jaar later werd dat gevolgd door het debuut en een EP. Op alle releases buiten de EP komt Maasniel terug: tegenwoordig een stadsdeel van Roermond maar tot 1959 een zelfstandige gemeente waarvan de geschiedenis teruggaat tot 943. In het geval van Perfide is het vooral de geboortegrond van oprichter en bassist Geteisem. Alle ‘Maasniel’-nummers zijn nu gebundeld en op Bandcamp verschenen onder de noemer De Maasniel Saga. Verder verscheen op dat platform Promo 2025.Lees verder ›

Te laat. Ja, ik weet het. Veel te laat. Maar goed, soms heeft een album net dat extra beetje aandacht nodig om goed te kunnen landen. Om echt tot je door te dringen, om tot het punt te geraken waarop de woorden zo het digitale canvas opvloeien. Blijkbaar was een weekje extra daar precies voor nodig. En blijkbaar was die week ook precies genoeg tijd om compleet als een blok te vallen voor dit nieuwe schijfje Worldmaker. Het was alweer lang geleden dat een album mij na elke luisterbeurt zozeer deed verlangen naar een nieuwe ronde. En daarna nog weer een. Tot het punt dat zelfs die ene Zweedse muziekjesdienst zich afvroeg of ik wel goed bij mijn hoofd was. Psychonaut heeft altijd een bezwerende en verslavende uitwerking met hun muziek weten te bewerkstelligen, maar wellicht slaagt dit nieuwe werk daar nog net wat beter in. Worldmaker dus. Passende titel in een tijd waarin de wereld verre van volmaakt is. Gelukkig weet dit Belgische drietal daar - al is het maar voor een krap uur - een betere plek van te maken.Lees verder ›

Aanhangers van Extinction Rebellion, Greenpeace, Milieudefensie, Natuur & Milieu, Urgenda, het Wereld Natuur Fonds of klimaatactivisten in het algemeen, maar ook die van Amnesty International en Human Rights Watch, en eigenlijk iedereen met een positieve levensingesteldheid, leggen het nieuwe album van de Finse brutaldeathmetalband Enragement best terzijde. Met een titel als Extinguish All Existence (Doof alle bestaan uit) maken de vijf Finnen vast geen vrienden in bepaalde kringen. Of is dat juist de confrontatie die het vijftal opzoekt? Passen de schurende teksten juist perfect bij hun net zo prikkelende brutal death en hoopt de band hiermee dan meer dan genoeg stof tot nadenken te geven?Lees verder ›

Ecstatic Kingdom komt ruim vijf jaar na het debuut dat de titel Akolyth meekreeg, wat ook toevallig de bandnaam is van dit drietal. Althans, ik ga toch uit van een drietal. Het is moeilijk te traceren wie effectief deel uitmaakt van dit ritualistisch, somber, donker blackmetalcollectief. Alvast Sphere, maar ook een zekere Ærkun en D. hebben meegewerkt om dit tweede epos uit te brengen. Net als zijn voorganger is het Duitse Amor Fati Productions de platenboer van dienst.Lees verder ›

In 2024 presenteerde het Canadese Omnivide zich aan de wereld met hun debuutalbum A Tale Of Fire. “Spannend plaatwerk”, riep collega Joost erover. Niet alleen binnen Zware Metalen werd het album goed ontvangen, maar ook wereldwijd waren de critici lovend over de combinatie van progressieve, melodieuze, death- en symfonische metal. Een jaar later keert de band uit Moncton terug met een gloednieuwe EP: Arise. In tegenstelling tot het debuut komt deze release niet in eigen beheer uit; inmiddels heeft de band onderdak gevonden bij het label Seek & Strike.Lees verder ›

Frostmoon Eclipse uit Italië is voor ons al lang geen nobele onbekende meer. De band die in 1994 het levenslicht zag en nu met plaat acht komt, As Time Retreats is evenmin klein bier. De heren blijven ook trouw aan de platenfirma met name het Belgische Immortal Frost productions. Heel wat releases brachten deze Italianen uit van volwaardige albums, splits tot EP's. Een van die EP's, Rustworn, kwam in 2022 en maakte indruk met twee nieuwe nummers. Daarvoor was er bijzonder slecht weer te verwachten middels het album Worse Weather To Come. Na die EP kregen we nog een boxset te verwerken: Funerals Of Old. Een boxset die platen verzamelde die jaren, soms zelfs decades geleden eerder werden uitgebracht. Ik verschrok zelfs wat van het rustige akoestische getokkel op Dead And Forever Gone.Lees verder ›

Dit Deense Kold nam ik al eerder onder de loep. Begin 2023 kwamen zowel een EP als het laatste album, Intet Mere Er, van deze beide heren uit. Det Falmede Håb lijkt een logisch vervolg van hun verhaal te zijn. Ik noemde de ijskoude black metal een soort van mengeling van Ildskær en Der Weg Einer Freiheit. Ook deze release wordt aan de man gebracht door het immer speurende Vendetta records, speurend en zoekend naar ondergronds blackmetaltalent dan wel te verstaan.Lees verder ›

Muziek kan al eens een alternatief zijn voor therapie. Het ventileren van tragische gebeurtenissen en het emotionele leed dat daarmee gepaard gaat in woorden en muziek proberen te vatten kan helend werken, of in ieder geval de pijn verlichten, door verdriet om te zetten in creativiteit. Dat geldt ook voor  het Canadese Spite House. De band, en met name zanger Max Lajoie, heeft nogal wat op zijn bord gekregen. Zelfmoord van zijn vader, moeder die overleed aan kanker. Die gebeurtenissen hebben hun weg gevonden naar deze tweede plaat.Lees verder ›

Lsd, ook wel bekend als acid, bezit het vermogen om emoties en gedachten te versterken en de beleving en waarneming van tijd en ruimte ingrijpend te veranderen. In de hersenen werkt lsd vooral op de serotoninereceptoren. Om het maar wat meer in Jip-en-janneketaal te houden:  het verandert de manier…Lees verder ›

Als ik het goed heb was A Castle In The Mist de eerste release van dit Amerikaanse gezelschap, Cemetery Moon, ergens in 2018. Daarna volgden nog drie platen en dit Dominion Of Ashes is dus de meest recente. Een band die startte als éénmansproject is nu uitgegroeid tot een volwaardig vierkoppig collectief. Of elk bandlid afkomstig is uit Connecticut is me niet helemaal helder maar dat doet er op zich ook niet toe.Lees verder ›

Het Belgisch-Limburgse kwartet Speed Queen bestaat een goede tien jaar maar brengt nu pas zijn eerste langspeler uit via High Roller Records. Een lange bevalling dus. Ik zag de band voor het eerst live in april 2019 en wat me toen al onmiddellijk opviel: de tomeloze energie, niet in het minst van zanger en podiumbeest Thomas Kenis, de intense speed metal en het aantal decibels in de hele kleine zaal. Je voelde gewoon dat deze jongens de wil hadden om het te maken. Lees verder ›