In 2024 presenteerde het Canadese Omnivide zich aan de wereld met hun debuutalbum A Tale Of Fire. “Spannend plaatwerk”, riep collega Joost erover. Niet alleen binnen Zware Metalen werd het album goed ontvangen, maar ook wereldwijd waren de critici lovend over de combinatie van progressieve, melodieuze, death- en symfonische metal. Een jaar later keert de band uit Moncton terug met een gloednieuwe EP: Arise. In tegenstelling tot het debuut komt deze release niet in eigen beheer uit; inmiddels heeft de band onderdak gevonden bij het label Seek & Strike.
Met Arise wil de band zijn grenzen wat betreft progressief en symfonisch werk oprekken, zonder daarbij iets aan technische verfijning in te leveren. Laten we het hen zelf maar vertellen: “Arise is a major evolution from our debut album A Tale of Fire. We took the elements we loved most and cranked them up another level. … Expect more techy riffs, bigger orchestral arrangements, more progressive song structures and more clean singing to complement the harsh vocals.” (“Arise is een enorme evolutie ten opzichte van ons debuutalbum A Tale of Fire. We hebben de elementen die we het meest waardeerden overgenomen en naar een hoger niveau getild. …Verwacht meer technische riffs, grotere orkestrale arrangementen, meer progressieve songstructuren en meer cleane zang als aanvulling op de harde zang.”) Dat schept hoge verwachtingen…
… die ook nog eens (voor een groot deel) worden waargemaakt. Intro Prelude doet zijn naam eer aan en vervult precies waarvoor het is bedoeld: het zet een ietwat geheimzinnige sfeer neer en bouwt de nodige spanning op. Als daarna Void volgt, wordt duidelijk dat de muziek gelaagder en met meer detail en verfijning is uitgewerkt. Het jaartje sleutelen, verfijnen en finetunen betaalt zich uit. De vier nummers steken complex in elkaar, zijn gedetailleerd uitgewerkt, rijk aan tempowisselingen en variatie en bruisen van de intensiteit. Kronkelige riffs, vlotte solo’s, intrigerende toetsenpartijen, symfonische, filmisch aandoende secties en dynamische drums worden op energieke wijze aaneen gevlochten, terwijl er vaak een gevoel van beheersing en gecontroleerde chaos aanwezig blijft. Er zijn niettemin ook momenten waarop de overgangen niet even soepel verlopen en aanvoelen als abrupte wendingen die je kort uit balans brengen. Tegelijkertijd schuilt daarin ook een de kracht: die uitdagende structuur trekt je mee en ontvouwt zich gaandeweg als verrassend meeslepend.
Arise is vol en veel, maar tegelijkertijd ontbreekt elke vorm van ongeremde overdaad. Elke compositie heeft een duidelijke kop en staart en ondanks alle verschillende invloeden vormen ze elk een fraai samenhangend geheel. De band vervalt nergens in overdaad; het overzicht blijft behouden en op de juiste momenten worden meer ontspannen, ingetogen cleane passages ingebouwd. Zo maakt de band bijvoorbeeld geregeld (Void, Tyrannical Saviour, Omnipotent) gebruik van akoestische gitaarpassages, waarmee een aantal interessante dynamische verschuivingen wordt aangebracht.
Klinkt als vooral rozengeur en maneschijn, nietwaar? Is Arise daadwerkelijk die stap vooruit, die Omnivide ons in het vooruitzicht stelde? Op heel veel vlakken is dat zeker zo, maar helaas kent de EP op vocaal gebied een zwakke plek. Zanger Samuel Frenette schakelt weliswaar probleemloos tussen zijn kwaadaardig gegrom en zijn rijke cleane stem, maar die laatste pakt niet overal even goed uit. Ze brengen weliswaar een gedurfd contrast aan, maar ze ontberen in Tyrannical Saviour en vooral Void de kracht om te boeien. Sterker nog, ze komen bijna misplaatst over. Gek genoeg komt dat gevoel over de harmonieuze vocalen in de laatste twee nummers – Omnipotent en Arise – geen moment naar voren. Het bewijs dat de band het wel in zich heeft, maar de details aan de tekentafel nog iets verder uitgewerkt moeten worden?
Ondanks het vocale struikelblok is Arise van het Canadese Omnivide een indrukwekkende EP. Op het eerste gehoor kan het als veel en intens overkomen, maar wie het de tijd geeft, ziet alle pracht en praal zich ontvouwen. Het vijftal beloofde meer technische riffs, grotere orkestrale arrangementen, meer progressieve songstructuren en meer cleane zang… en leverde en maakte die belofte volledig waar. Liefhebbers van progressieve, melodieuze en technische death metal met een symfonische inslag kunnen hier hun hart aan ophalen.
Label:
Seek & Strike, 2025
Tracklisting:
- Prelude
- Void
- Tyrannical Saviour
- Omnipotent
- Arise
Line-up:
- Nicolas Pierre Boudreau – Gitaar
- Alex Cormier – Basgitaar
- Samuel Frenette – Vocalen, gitaar
- Samuel Lavoie – Keyboards
- Marc-André Richard – Drums
Links: