Headlines

Het is me niet helemaal duidelijk of dit Verba Serpentis uit Oostenrijk hun eerste EP volledig in eigen beheer hebben uitgebracht. Het heeft er echter wel alle schijn van. Eigenaardig genoeg komt het hebbeding nu pas bij me aanwaaien, ik noem het alvast gek. De reden dat het zo lang geduurd heeft is me onduidelijk, de EP kwam immers ergens in oktober 2024 (!) al uit. De nieuwe videoclip van het nummer Monuments Of Dust zorgde ervoor dat deze release ons opnieuw aangeboden werd. Verstandige zet van de promojongens.Lees verder ›

Een illusie kan gezien worden als een misleidende of onjuiste weergave van de werkelijkheid, al dan niet leidend tot een verwonderende of vermakelijke uitkomst (denk bijvoorbeeld aan Hans Klok). In de kunstzinnige wereld kan het abstracte dan weer omschreven worden als een beschrijving of weergave van niet tastbare concepten of niet realistische objecten. Combineer vervolgens de woorden abstract en illusie en je snapt meteen dat het haast onmogelijk is om daar een fatsoenlijke definitie van te geven, aangezien die combinatie zich niet laat kaderen door regels en grenzen.Lees verder ›

Na bijna tien jaar in de Singaporese ondergrond te hebben gebroed, komt Darah met zijn langverwachte debuutalbum Holier Than Thou. De band heeft in de loop der jaren naam gemaakt, maar weet deze reputatie helaas niet volledig te verzilveren op zijn eerste langspeler. Hoewel het album onmiskenbaar geworteld is in de traditie van bands als Vader en Morbid Angel, ontbreekt het aan de finesse en het onderscheidend vermogen om echt boven het maaiveld uit te steken.Lees verder ›

In 2016 werd in Denemarken, Kopenhagen om meer precies te zijn, de blackmetalband Morild opgericht. Dat is op zich niet zo direct erg memorabel te noemen. Vanuit Denemarken krijgen we op geijkte tijdstippen heel wat toegestuurd en nu dus weer. Het tweede album van Morild heet Disse Fugle Får Ingen At Se. Als je dit gaat vertalen komt er toch op zijn minst een zonderlinge boodschap naar boven: Deze vogels mogen eigenlijk niet door iedereen gezien worden.Lees verder ›

De aankondigingen vlogen de laatste tijd al voorbij, ook op ons eigen Zware Metalen: het Groningse doomcollectief Sad Whisperings is terug. Nou zal bij de meeste van onze lezers niet meteen een lampje gaan branden, maar de band heeft begin jaren ’90 wel degelijk een kleine nalatenschap opgebouwd en achtergelaten. Ook al bleef het destijds bij een handvol demo’s en één volledig album, in die tijd was de spoeling in de death/doom/gothic scene nogal dun, dus viel je al snel op en stonden ze in 1994 zelfs in het voorprogramma van My Dying Bride en Anathema in Tilburg. Die kun je toch voor eeuwig in je zak steken!Lees verder ›

Het Poolse L.o.W komt uit havenstad Szczecin, dat zelfs nog een (verouderde) Nederlandse naam heeft: Stettijn. De Duitsers noemen het Stettin, de Zweden ook. Het heeft allemaal te maken met de strategische ligging van de stad waar al sinds de vijfde eeuw voor Christus een nederzetting was. Diverse volkeren en landen hebben het gebied ooit eens voor langere of kortere tijd geclaimd. De link met Nederland en België komt omdat het een Hanzestad was en daarmee verbonden was met onder meer Zwolle, Groningen, Nijmegen maar ook Antwerpen en Brugge. Ja, zo leert u nog eens wat over de geschiedenis bij Zware Metalen!Lees verder ›

Ergens in 2017 bracht deze Deense band onder de nieuwe naam Sunken, voorheen noemde hij zich Arescet, Departure uit. De plaat daarna uit 2020 die via het Duitse Vendetta Records kwam Livslede ging onze oren voorbij. Gelukkig dat Lykke, plaat nummer drie, ons wel wordt aangeboden. Misschien zit de immer goed werkende promomachine van het Eisenwald label er ditmaal wel voor iets tussen.Lees verder ›

Eind augustus deelde Sowulo vijfde telg Niht met de wereld. Over voorgaand werk Wurdiz uit 2022 was ik zeer lovend: krachtige, intense, donkere folk, gebracht met een scala aan authentieke instrumenten en verschillende zangtechnieken. Dezelfde ingrediënten zoals een Heilung, maar toch helemaal anders en echt origineel qua geluid. Op andere momenten even goed sfeervol en gevoelig. Ook al duurde het even om een bespreking neergepend te krijgen, ik keek vol verwachting uit naar dit Niht, wat “nacht” betekent.Lees verder ›

Argesk komt uit de brede regio rond Manchester. Ergens in 2017 is deze Britse melodische blackmetalband begonnen. De bandleden keken toen en vermoedelijk nu ook nog altijd, op naar bands als Emperor en Dissection. Moonlight Pyromancy is de opvolger van het in 2020 verschenen debuutalbum Realm Of Eternal Night. Een album dat onder de loep werd genomen door collega Maarten en dus helemaal werd gefileerd. Het relaas lees je best via de link.Lees verder ›

Een echte regel is het niet, maar albums die langer dan een half jaar oud zijn worden doorgaans niet meer opgepakt voor een review hier bij Zware Metalen. I Am Chaos, de debuutplaat van Chaos Unleashed uit het Noord-Hollandse Hoorn, verscheen 23 augustus 2024. Daar kan zelfs een politicus niets op verzinnen om het binnen dat half jaar te houden. Vette pech voor Chaos Unleashed dus? Neen! Want er is altijd wel een gaatje voor een orkest dat die zegt geïnspireerd te zijn door Kreator, Sodom en Destruction. ‘Our music is aggressive no nonsense in your face thrash metal!’ voegen ze er dan ook nog eens aan toe. Ik zit al verlekkerd op de stoel.Lees verder ›

Ah, de memekoningen met de niet uit te spreken naam en het onleesbare bandlogo houden de vaart er lekker in en komen met hun derde album in vier jaar tijd. Toch is Hideous Aftermath verre van een ongeïnspireerd vluggertje geworden. Nee, Sanguisugabogg heeft behoorlijk zijn best gedaan op deze verschrikkelijke nasleep en heeft – met behulp van producer Kurt Ballou (Converge) - zijn geluid zowel in letterlijke als in meer overdrachtelijke zin verder verbeterd.Lees verder ›

De band die met vijf woorden ('Through the gates of hell...') al tientallen jaren tienduizenden vuisten de lucht in krijgt, baart dit najaar een elfde telg. Toch als ik de symfonische editie van de laatste plaat The Symphony to End All Wars (2022) en de instrumentale versie van voorganger The Great War (2019) niet meereken. Het gezelschap rond Joakim Brodén was de voorbije platen dus intensief bezig met de Eerste Wereldoorlog en daar komt met deze plaat een eind aan, of toch voor even. Met Legends duikt de band de thematische hoek weer in met dit keer een plaat vol levende legendes zoals Caesar, Jeanne d'Arc, Napoleon of Hannibal. Zelfs een paar minder bekende historische figuren, zoals Lü Bu (A Tiger Among Dragons), Miyamoto Musashi (The Duellist), Senusret III (The Cycle of Songs) en Gustavus Adolphus (Till Seger) passeren de revue. Historisch gezien dus een pak breder dan de eerste helft van de twintigste eeuw.Lees verder ›