Vorig jaar eindigde het Baskische Altarage met haar debuutplaat NIHL tweede in mijn jaarlijst. Zelden heb ik zo een kontschoppende partij extreme metal…Lees verder ›
Death
The Curse of Millhaven, dat is een naam die blijft hangen. Ik reviewde de debuutplaat van deze Ieperlingen in 2015, Vestibule of Hell was…Lees verder ›
Cannibal Corpse werd in 1988 opgericht en is inmiddels een vaste waarde, zowel op cd als op festivals, waarbij de band nooit…Lees verder ›
Het Finse brengt na zes jaar zijn tweede langspeler uit. Een nieuwe gitarist brengt met zich mee dat de death metal sound…Lees verder ›
Hoe vlieg je mijn persoonlijke jaarlijst in? Zo dus! Hanging Garden is terug met de vijfde langspeler en wat een knaller is…Lees verder ›
Vaderlief heeft zichzelf weer ondergescheten, vaderlief heeft zichzelf bevuild. Voor de vierde keer, al heeft ‘ie het deze keer toch vijf jaar…Lees verder ›
In 2015 leverde Paradise Lost met The Plague Within een absolute wereldplaat af. Een zekere medewerker van dit e-zine betitelde het zelfs…Lees verder ›
Naast een trekpaard en een fileprobleem heeft Vlaams-Brabant al zeven jaar Bloodrocuted. De trots van het beroemdste arrondissement van het land paste…Lees verder ›
De Zussen der Verstikking timmeren lekker aan de weg. Vorig jaar werd een EP (Brutal Queen) uitgebracht, er werd veelvuldig en met grote namen…Lees verder ›
Arch Enemy, dat is een grote. Eerst maar wat kanttekeningen maken om de review context te geven. Ik ben één van die…Lees verder ›