Amenra – De Toorn

Het is steeds indrukwekkend als de deur van de ‘Church of Ra’ zich opent, vooral als kopstuk Amenra een nieuw werk presenteert. Met de vorige langspelers wisten deze Belgen de jaarlijst van Zware Metalen te overheersen en na het Skunk-avontuur van vorig jaar bouwen de heren verder aan het meesterlijke pad met twee EP’s.

De Toorn is van die twee ongetwijfeld de rustigste, maar dat kan een misvatting zijn bij Amenra. Opnieuw bekruipt me op Heden die breekbaarheid die het akoestische verhaal brengt, dat verweven met de poëzie van Colin Van Eeckhout een dromerige diepte inbaant om na pakweg tien minuten los te beuken zoals dat erg kenmerkend ook op nummers als De evenmens in het recente verleden gebeurde. Zeer kenmerkend dus in opbouw, met knappe overgangen in de gitaarlagen en met een dikke dertien minuten waarin geen noot te veel gespeeld wordt. De Toorn (Talisman) is misschien lichtjes atypisch voor de band, waarbij een repetitieve notenpartij en baslaag stelselmatig opbouwen in intensiteit en waarop Van Eeckhouts spoken word zijn tekst aanbrengt. Door de variatie die in het muzikale verhaal aangebracht is, blijft het je boeien. Knap ook hoe na pakweg acht minuten het verhaal naar hogere sferen getrokken wordt en, hoewel je weet dat de uitbarsting gaat komen, ze je telkens weer rillingen bezorgt.

Dit kan enkel Amenra hoor. De Toorn is van de twee vrijgegeven EP’s zonder twijfel degene die het hardst aanleunt bij het latere werk, met een broze stilte, vergezeld van diepe teksten die naar het eind toe verzinken in de donkere draaikolk van de melancholie.

Label:

Relapse Records, 2025

Tracklisting:

  1. Heden
  2. De toorn (talisman)

Line-up:

  • Mathieu J. Vandekerckhove – Gitaar
  • Colin H. Van Eeckhout – Zang
  • Bjorn J. Lebon – Drums
  • Lennart Bossu – Gitaar
  • Tim De Gieter – Bas, zang

Links: